شهرکرد: مکانهای دیدنی و جاذبه های گردشگری شهرکرد

نام دهکرد (نام قدیم شهرکرد) تا پیش از سقوط صفویه در هیچ‌یک از اسناد تاریخی مشاهده نشده‌است بلکه از دوره زندیه به این سو برای اولین بار در منابع دیده می‌شود. گفته می‌شود مسجد امام صادق معروف به مسجد اتابکان فارس، در دوره حکمرانی اتابکان ساخته شده‌است که به واسطه قرار گرفتن آن در محوریت بافت قدیم محله، همراه بقعه امامزادگان دو معصوم حلیمه و حکیمه خاتون، آسیاب، کارخانه روغن کشی و بازارچه سنتی برجسته تر شدن این محل آن هنگام به بعد دانسته شده‌است.

در شهرکرد میتوان به طبیعت آن هم توجه داشت که پل زمانخان و قلعه جونقان است و جز بهترن و خوش آب و هوا ترین منطقه است و لازم است بدانید که شهر کرد در زمستان بسیار سرد است پس برای زمستان اگر میخواهید سفر کنید باید لباس گرم با خود ببرید

مسجد جامع شهرکرد

مسجد جامع شهرکرد، با قدمتی متعلق به اواخر قرن ۱۳ هجری قمری از جمله عمارات تاریخی و مذهبی این شهرستان است که به فرمان «حاج محمدرضاخان» و در مساحتی حدود ۲۵۰۰ متر مربع احداث شده است. این مسجد دارای سه ورودی در جهات شمال، شرق و غرب است و تزیینات و کاشی‌کاری های هفت رنگ و زیبا، از جمله نکات قابل توجه در آن است که توجه هر بازدیدکننده‌ای را به خود جلب می کند.

جالب است بدانید که طرح و اسلوب ساخت مسجد جامع شهرکرد شبیه به مسجد «حکیم اصفهان» است و دارای صحنی بزرگ، ایوان، غرفه های متعدد، مناره و شبستان های مختص تابستان و زمستان است.

پل زمانخان سامان

پل زمانخان در ۲۰ کیلومتری شهرکرد و در مجاورت شهرستان سامان، روی رودخانه زاینده رود به دست یکی از روسای عشایر به‌نام زمانخان به صورت دو دهنه هشت متری احداث شده است. این بنا دو بار، یکی در سال ۱۰۲۲ (ه-ق) توسط کارگزاران صفوی و بار دوم در سال ۱۳۲۲(ه-ق) به دست حاج عبدالحسین قزوینی مالک قریه چمعالی تعمیر و مرمت شد.

قلعه جونقان

جونقان، شهری در جنوب غربی شهرکرد است. این شهر در میان کوه‌های زاگرس قرار گرفته و جاذبه‌های گردشگری بسیاری دارد. قلعه جونقان در مرکز این شهر قرار دارد و در دوران مشروطیت، پایگاهی برای مشروطه‌خواهی مردم بختیاری بوده‌است. پل جونقان‌وکاروانسرای خان‌اوی، از دیگر جاذبه‌های گردشگری جونقان هستند.

حمام خان شهرکرد

اثری متعلق به سال ۱۲۷۰ هجری قمری در جنوب غربی مسجد جامع شهرکرد قرار دارد که به حمام خان شهرت یافته است. این بنای تاریخی به همت «حاج‌محمدرضا خان» احداث شده است که معماری زیبا و استحکام بنا از جمله ویژگی های آن به شمار می رود. قرارگیری این بنای تاریخی در کنار مسجد جامع شهرکرد، مجموعه ارزشمندی از تاریخ ایران را رقم زده است. سفر به شهرکرد و بازدید از مسجد جامع این شهر و تماشای این عمارت، خالی از لطف نخواهد بود.

مسجد اتابکان

«مسجد اتابکان»، عمارتی برجای مانده از دوران حکومت اتابکان است که در شهرکرد و در خیابان ولیعصر این شهرستان قرار دارد. وجه تسمیه این بنای تاریخی به مسجد اتابکان، به دلیل مقارن شدن ساخت آن در دوران حکومت اتابکان است که به نام «مسجد اتابکان درب امامزاده» نیز شناخته می شود.

در مسجد اتابکان شهرکرد، در چوبی بسیار قدیمی و متعلق به ۸۰۰ سال پیش، قرار دارد.جالب است بدانید که در چوبی ارزشمندی با پیشینه ای بالغ بر هشت قرن، در این مسجد وجود دارد که از قدمت بسیار این عمارت تاریخی، حکایت می کند. این اثر تاریخی در گذر زمان و در سده‌های مختلف بارها مورد تعمیر و بازسازی قرار گرفته و این اواخرنیز با همت مسئولان امر، مرمت و تعمیرات مختلفی در بخش های آن انجام شده است.

پل خراجی

پل خراجی که قدمت آن به دوره صفوی می رسد ، در جنوب باختری روستای خراجی ، به فاصله ۳۰ کیلومتری شهرکرد و روی رودخانه کیار احداث شده است . طول این پل ۵۴ متر ، بالاترین ارتفاع آن پنج متر و فاصله دهانه های آن متغیر و به طور متوسط ۲/۵ متر است . پل خراجی که مصالح آن از آجر ، سنگ و ملات بوده، دارای ۱۰دهانه است که روی پایه های سنگی ساخته شده اند . این پل به شکل مخروطی بوده و از طرفین شیبدار به نظر می رسد. قدمت این بنا از دوره صفویه به بعد است .

قلعه چالش تر

در پنج کیلومتری شهرستان شهرکرد، مجموعه ارزشمندی از تاریخ ایران کهن قرار دارد که به «قلعه‌چالش‌تر» شهرت یافته است. معماری انجام شده در این اثر تاریخی را می توان نوعی الگوبرداری از معماری اروپایی و تلفیق آن با معماری دوران حکومت قاجاریان معرفی کرد. میراث مهم و گرانبهایی از تاریخ ایران زمین که باستان شناسان آن را اثری برجای مانده از هنر حجاران و معماران در گذشته های دور می ‌دانند

پارک ملی تنگه صیاد

در ۱۵ کیلومتری شهرستان شهرکرد و در جاده شهرکرد-اصفهان، می‌توان شاهد منطقه وسیعی از حیات‌وحش بود که از چشم انداز طبیعی و مناظر بی‌نظیری برخوردار است. این بخش از شهرکرد، دارای آب‌وهوای معتدل و دره های زیباست که می توان به دره «پاچفت» و «بستان شیر» اشاره کرد. سکوت مثال زدنی و آرامش حاکم بر این منطقه در کنار زیبایی های طبیعی آن، این منطقه از استان چهارمحال و بختیاری را به مکانی بکر و دنج برای علاقه مندان به طبیعت‌گردی تبدیل کرده است.در مجموعه پارک ملی تنگه صیاد، بیش از ۲۵۰ گونه متنوع گیاهی وجود دارد. در این حیات وحش که دارای وسعتی حدود ۲۷ هزار هکتار است، می توان بیش از ۲۵۰ گونه از گیاهان مختلف از جمله گندمیان، انواع مختلفی از گون و گیاهان چندساله علفی را مشاهده کرد.

موزه باستان شناسی شهرکرد

یکی دیگر از جاذبه های گردشگری شهرکرد، موزه باستان شناسی این شهر است که به دلیل حضور اشیای قدیمی با پیشینه ای متعلق به دوران نوسنگی در بین علاقه‌مندان به تاریخ، از اهمیت و ارزش بسیاری برخوردار است. همچنین در این موزه، می توان کهن ترین میراث باقی مانده از تاریخ چهارمحال و بختیاری را مشاهده کرد که دارای قدمتی نزدیک به ۹۹ هزار سال است.قدیمی ترین اشیای متعلق به شهرکرد که دارای قدمتی نزدیک به ۹ هزار سال است، در موزه باستان شناسی نگهداری می شود.

ابزاری از جنس استخوان، وسایل سنگی در ابعاد کوچک و بزرگ و مجسمه هایی ساخته شده از گل، ظروف سفالی نخودی مزین به نقش های هندسی و به رنگ سیاه، کاسه، لیوان، برخی از اولین ساخته های بشر در دوران نوسنگی است که در این موزه نگهداری می شود؛ ابزار و وسایلی که در ساخت آن از تکنیک و مهارت خاصی استفاده شده و معرف فرهنگ و تمدن در آن دوران است. همچنین کتیبه ای به خط میخی که متعلق به دوران پادشاهی هخامنشیان است، در این موزه قرار دارد.

خانه قدیمی ستوده چالشتری

خانه ستوده چالشتری، قسمتی از قلعه یا ارگ چالشتر است که در اواخر دوران حکومت قاجاریان احداث شده و به‌عنوان بخش اندرونی و حاکم نشین قلعه چالشتر ساخته شده است. به نظر می رسد که در اوایل قرن ۱۴ هجری قمری و در سال ۱۳۲۳ هجری قمری، ازبنای اصلی این قسمت از قلعه بهره برداری شده که تزیینات و معماری انجام شده در آن زیبا و قابل توجه است. نقاشی های گرانبها با موضوعات افسانه‌ای و اسطوره ای و ازاره های سنگی که به هنرمندی تراش خورده، از تزیینات صورت گرفته در این اثر تاریخی ارزشمند است. در این مجموعه تاریخی، سه موزه به نام‌های موزه های کار و زندگی، مردم شناسی و آثار سنگی دایر شده که اشیایی همچون وسایل زندگی، ابزارآلات کشاورزی، لباس های روستایی، سنگ نبشته‌ها و کتیبه در معرض نمایش قرار دارند.

قلعه شمس آباد

یکی دیگر از عمارات تاریخی شهرکرد، قلعه شمس‌آباد است که در ۱۵ کیلومتری این شهرستان قرار گرفته و از قدمتی بالغ بر ۱۲۰ سال برخوردار است. این بنای کهن در اوایل دوران حکومت پهلوی، به دستور «یوسف خان امیر مجاهد» از خان های بختیاری و در دو طبقه احداث شد. سازندگان این عمارت تاریخی، با ایجاد و احداث ستون های مکعبی شکل که با نقش هایی از گیاهان و تصاویری از انسان (پیکر مردانی مسلح که لباس محلی به تن دارند)، تزیین شده است، زیبایی خیره کننده ای را به آن بخشیده‌اند.

امامزاده حلیمه و حکیمه خاتون

یکی از اماکن مذهبی و تاریخی شهرکرد، بارگاه امامزاده حلیمه و حکیمه خاتون است که در خیابان ولیعصر این شهرستان قرار دارد. بنای عمارت متعلق به دوران حکومت قاجاریان است و نسب این دو امامزاده به امام موسی بن جعفر(ع) می‌رسد. ساختمان اصلی آرامگاه با ملات خشت، آجر و گچ ساخته شده و در دوران مختلف مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته و در دوران پهلوی، در آن نوسازی صورت گرفته است.

البته به نظر می رسد که عمارت نخستین آن که متعلق به مجموعه اتابکان فارس است، به دلیل گذشت زمان و رخدادهای مختلف تاریخی دچار آسیب شده و بخش های مختلفی از آن از بین رفته که به تدریج بازسازی و ترمیم شده است.

در شهرکرد که می توان آن را در گروه یکی از کهن‌ترین مناطق سکونت بشری نامید، آثار تاریخی، جاذبه های گردشگری و زیبایی های طبیعی متعددی وجود دارند که می توان به کوه غارون، پل خراجی واقع در روستای خراجی، روستای سورک، سقاخانه ارباب میرزا، موزه کار و زندگی، امام زاده عبدا… سورک، قلعه صمصام السلطنه، قلعه سورک، آبشار زرد لیمه (بوینه)، شیر سنگی (بردشیر)، قلعه دزک، منطقه بازفت، کتیبه‌های سنگی رخ، غار تنگه خراجی، مسجد جامع هرچگان، امامزاده سبزپوش و … اشاره کرد.

ابتدا بیشتر این افراد کشاورز و کوچ‌نشین (گله دار) بوده‌اند. این مردمان کسانی هستند که فرهنگ و سنن خویش را پاسداری نموده و آداب و رسوم و آیین‌های کهن این مرز و بوم را نگه داشته‌اند زیرا انتقال دانش و معرفت در دوران‌های قبل عمدتاً بر نقل شفاهی استوار بوده، در نتیجه منابع نوشتاری و مکتوب دربارهٔ نام و تاریخ این شهر اندک است.همین که نام «دهکرد» برای اولین بار در دوره زندیه در منابع دیده می‌شود و تا قبل از صفویه در منابع دیده نمی‌شود، شاهدی است بر این مدعا. هرچند که سابقه قلعه دهکرد حداقل مربوط به دوره صفویه می‌باشد و وجود چند قبر قدیمی حاکی از آن است.