تب کریمه کنگو : علائم، تشخیص، راههای انتقال، واکسن، درمان
تب کریمه کنگو : علائم، تشخیص، راههای انتقال، واکسن، درمان / آخرین اخبار
تب کریمه کنگو : در این مطلب از بخش بیماری های ویروسی وبسایت نایریکا به تب کریمه کنگو, علائم تب کریمه کنگو, تب کریمه کنگو در ایران, تشخیص تب کریمه کنگو, واکسن تب کریمه کنگو, درمان تب کریمه کنگو, شیوع تب کریمه کنگو, راههای انتقال تب کریمه کنگو و آخرین اخبار مربوط به تب کریمه کنگو می پردازیم.
این مطلب با جدیدترین اخبار به روز می شود.
با ما همراه باشید.
ثبت ۶۰ مورد ابتلا و ۳ مورد مرگ ناشی از تب کریمه کنگو در کشور
۱۴۰۲/۶/۲
احتمال انتقال تب کریمه کنگو در افراد در هنگام ذبح یا پس از ذبح حیوان آلوده به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان وجود دارد و ورود ویروس این بیماری به بدن در کمتر از ۲ هفته، سه تا پنج روز شایع است به همین دلیل ضرورت دارد با توجه به شیوع تب کریمه کنگو، ذبح دام در کشتارگاه انجام شود و تا ۲۴ ساعت گوشت و لاشه دام در یخچال نگهداری شود.
فوت یک نفر با علائم تب کریمه کنگو
۱۴۰۲/۲/۸
رئیس مرکز بهداشت زاهدان:
در روزهای گذشته شاهد مواردی از ابتلا به بیماری های مشترک انسان و حیوان بویژه تب کریمه کنگو و مرگ یکی از شهروندان با علائم این بیماری بودیم.
این بیماری عمدتاً از طریق تماس فرد با ترشحات، بافت و خون آلوده دام ذبح شده منتقل می شود. علائم آن نیز تب و لرز، سردرد شدید، درد پشت و کمر، خونریزی زیر پوستی و گیجی است.
در زمان خرید گوشت حتما از دستکش استفاده کنید
۱۴۰۱/۶/۶
رئیس علوم پزشکی بهبهان خوزستان:
تاکنون سه مورد مشکوک تحت مراقبتهای پزشکی دانشکده علوم پزشکی بهبهان هستند که خوشبختانه وضعیت عمومی این عزیزان مساعد است.
از این سه نفر، یک نفر از استان همجوار برای مراقبت بیشتر به بیمارستان معین بهبهان انتقال داده شده است و دو مورد دیگر نیز در زمان غربالگری افراد مرتبط با اولین بیمار مبتلا به تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، مشکوک اعلام شده و در اتاق ایزوله تحت نظر و درمان قرار گرفتهاند.
مردم در زمان خرید گوشت حتما از دستکش استفاده کنند و گوشت خریداری شده را حداقل ۴۸ تا ۷۲ ساعت در دمای بین ۰ الی ۴ درجه سانتی گراد نگهداری و همچنین از پخته شدن کامل گوشت قرمز با دمایی بالاتر از دمای ۵۷ درجه سانتیگراد اطمینان کسب کنند./ایسنا
تاکنون ۱۰۰ نفر به تب کریمه کنگو مبتلا شدند
۱۳۹۸/۷/۱
رفیعی پور رئیس سازمان دامپزشکی کشور در گفتوگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
بنابر آخرین آمار وزارت بهداشت تاکنون ۱۰۰ نفر به تب کریمه کنگو مبتلاشدند که ۱۰ نفر از آنها جان خود را از دست دادند.
بنابر آمار ۸ نفر از تعداد فوتیها مربوط به سیستان و بلوچستان است که این امر بیانگر آلوده بودن مناطق مرزی و کشورهای همسایه است که به سبب قاچاق دام، امکان انتقال عوامل بیماری در این مناطق پررنگتر میشود.
هشدار درباره بیماری تب کریمه کنگو
خرید و ذبح قربانی خارج از کشتارگاه ممنوع است
۱۳۹۸/۵/۲۱
مدیر کل دفتر نظارت بر بهداشت عمومی و مواد غذایی سازمان دامپزشکی کشور:
تهیه و ذبح دام برای عید قربان را از جایگاههای مشخص شده شهرداری خرید و ذبح کنید.
تب کریمه کنگو برای انسان ها بسیار خطرناک است که فقط توسط کارشناسان سازمان دامپزشکی قابل تشخیص است
اگر فردی بنا به هر دلیلی موفق به خرید و یا ذبح در کشتارگاه نشد، باید کلیه مراحل خرید و ذبح را با دستکش انجام داده و گوشت را در کیسه ها و ظروف محفوظ به مدت ۲۴ ساعت در یخچال و دور از مواد غذایی دیگر نگهداری کند.
ذبح کنندگان دام مراقب تب کریمه کنگو باشند
۱۳۹۸/۵/۲۰
رئیس اداره مدیریت بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت ضمن هشدار نسبت به ابتلا به بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی هنگام ذبح دام در مراسم عید سعید قربان، گفت:
در تمامی میادین مجاز عرضه دام، کارشناسان دامپزشکی حضور دارند و دام را قبل و بعد از ذبح بررسی و شناسایی می کنند.
هشدار وزارت بهداشت درباره تب کریمه کنگو در آستانه عید قربان
۱۳۹۸/۵/۱۹
وزارت بهداشت در آستانه عید قربان:
افراد بهتر است خرید دام را از مراکزی انجام دهند که زیرنظر سازمان دامپزشکی بوده و ذبح دام را نیز در کشتارگاهها انجام دهند.
گوشت دام ذبح شده باید به مدت حداقل ۲۴ساعت در دمای چهار درجه سانتیگراد قرار داده شود.
مردم از مصرف جگر خام خودداری کنند.
به کارگران کشتارگاهها توصیه میکنیم از وسایل حفاظت فردی استفاده کنند.
۵ فوتی به دلیل ابتلا به تب کریمه کنگو
۱۳۹۸/۵/۱۵
وزارت بهداشت اعلام کرد:
آمار ابتلای امسال به بیماری تب کریمه کنگو حدود ۷۷ نفر اعلام شده که از این تعداد ۵ نفر فوت شدند.
سیستان و بلوچستان دارای بیشترین آمار ابتلاست که حدود ۲۲ یا ۲۳ مورد از این ۷۷ نفر را شامل میشود./ ایسنا
تب کریمه کنگو
تب خونریزیدهنده کریمه-کنگو (به انگلیسی: Crimean Congo Haemorrhagic Fever(CCHF)) یک بیماری حاد تبدار و خونریزی دهنده است که از طریق گزش کنه یا تماس با خون یا ترشحات یا لاشه دام و انسان آلوده منتقل میشود.
بیماری اولین بار در سال ۱۹۴۴ در کریمه اوکراین شرح داده شد و نام تب خونریزی دهنده برای آن اعلام شد.
در سال ۱۹۶۹ معلوم شد بیماریزای ایجادکننده تب خونریزی دهنده در کریمه مشابه همان بیماری است که در سال ۱۹۵۶ در جمهوری دموکراتیک کنگو مشاهده شدهاست.
از این رو با توجه به مشابهت نشانهها در هر دو مکان، به بیماری، نام کنونی داده شد.
تب خونریزیدهنده کریمه-کنگو در انسان، بیماری شدیدی همراه با مرگ و میر حدود ۳۰ ٪ ایجاد میکند و شیوع بیمارستانی آن نیز بسیار بالا است.
مشخصات عامل
عامل بیماری ویروسی از خانواده Bunyaviridae و جنس Nairovirus است.
این ویروس دارای پوشش پروتئینی است و قطر ساختمان آن ۸۵ تا ۱۰۰ نانومتر است و از گروه آرانایهای تک رشتهای است.
مقاومت ویروس در برابر گرما کم است و در دمای ۵۶ درجه سلسیوس به مدت ۳۰ دقیقه از بین میرود؛ بنابراین پختن گوشت یا پاستوریزه کردن شیر باعث از بین رفتن ویروس میشود.
ضمناً ویروس میتواند در خون به مدت ۱۰ روز در دمای ۴۰ درجه سلسیوس مقاومت کند.
ویروس در محیط اسیدی مثلاً اسید استیک دو درصد (و یا محیط اسیدی ایجادشده پس از جمود نعشی) از بین میرود و همچنین در برابر سدیم هیپوکلریت یک درصد و محلول دو درصد گلوتار آلدئید یا ضدعفونیکنندههای فنول ۳ تا ۵ درصد، حساس است.
با اینکه مواد شوینده مانند صابون ویروس را از بین نمیبرند ولی تا حدی ویروس را غیرفعال میکنند.
اسیدوزی که پس از چند ساعت از ذبح دام در جسد حیوان پیدا میشود موجب از بین رفتن ویروس میشود.
در کشتارگاههای صنعتی، لاشه دام به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۴ درجه سلسیوس نگهداری میشود تا ویروس از بین برود.
نگهداری گوشت در یخچال منزل در دمای ۱+تا ۴+ درجه سلسیوس به مدت حداقل ۲۴ ساعت نیز ویروس را از بین میبرد.
عامل سببشناختی
عامل بیماری تب خونریزیدهنده کریمه کنگو، ویروسی از خانواده بونیاویریده، جنس نایروویروس است که تحت عنوان ویروسهای بَندپابُرد (آربوویروس) شناخته میشود و شایعترین ناقل آن کنه ای به نام هیالوما است.
ویروس تب کریمه کنگو اصولاً در طبیعت به وسیله کنههای سخت گونه هیالوما منتقل میشود؛ ولی به وسیله گونههای دیگر نیز منتقل میشود.
ویروس تب کریمه کنگو توانائی انتقال از طریق تخم و نیز انتقال در مراحل مختلف بلوغ کنه را دارد.
مهمترین راه آلودگی کنه هیالوما، خونخواری کنه هیالومای نابالغ از مهرهداران کوچک است.
تنها یک بار آلودگی موجب میشود که کنه هیالوما در تمام طول مراحل رشد خود آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مهرهداران بزرگ، مانند دامها منتقل کند.
ویروس یا پادتن آن، در کنه هیالوما در مناطق وسیع دنیا پیدا شدهاست.
ایجاد عفونت در انسان پس از گزیدن کنه آلوده یا له کردن آن روی پوست نیز ممکن است.
همهگیرشناسی
این بیماری بیشتر در مناطق صحرایی آفریقا، اروپای شرقی، خاورمیانه (عراق، افغانستان، پاکستان، ایران)، هند و غرب چین مشاهده میشود.
شیوع بالایی از بیماری در بین پرسنل نظامی، کارکنان بیمارستانها، کشاورزان و اشخاصی که با دام سر و کار دارند مشاهده میشود.
این بیماری در فصلهای گرم سال از اواخر فروردین تا اواخر شهریور (زمان رشد و تکثیر کنهها) شیوع پیدا میکند.
در بسیاری از موارد تا اوایل یا نیمههای پاییز کمکم پایان مییابد.
اما در کشورهایی که تعداد دامهای مبتلا و افراد مبتلا بالا است ممکن است به خاطر شیوع به پایان نرسد.
راههای انتقال بیماری تب کریمه کنگو
مخزن و ناقل ویروس در طبیعت، اصولاً کنهها هستند و گاو، گوسفند، بز، خرگوش، خرگوش صحرایی و جوجهتیغی و حتی جوندگان مثل موش نیز به عنوان ناقل شناخته میشوند.
اما انواع پرندگان به جز شتر مرغ در برابر این بیماری مقاوم هستند.
این ویروس از طریق تماس مستقیم با خون یا ترشحات بیمار، لاشه حیوان آلوده (انتقال به قصاب یا پوستکن) سبب ایجاد همهگیریهای ناگهانی میشود.
در جنوب آفریقا، پادتن ویروس تب خونریزیدهنده کریمه-کنگو از سرم خون زرافه، کرگدن، گاو کوهی، بوفالوی آمریکایی، گورخر، یا سگ جدا شدهاست.
ویرمی در نشخوارکنندگان اهلی مانند گاو، گوسفند و بز به مدت یک هفته پس از آلودگی باقی میماند.
بیماری در حیوانات اهلی هیچ گونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در هنگام ذبح یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان) وجود دارد.
با وجود اینکه پرندگان (به غیر از شترمرغ) به این بیماری مقاومند اما میتوانند با پخش کنههای آلوده باعث ایجاد شیوع بیماری شوند.
همچنین تماس با خون و بافت بیماران بهخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه عملی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها شود باعث انتقال بیماری میشود.
به همین دلیل، مواردی در بین اعضای خانواده بیمار و پرسنل پزشکی بعد از آلودگی با خون یا ترشحات بیمار رخ داده است.
به همین خاطر توصیه میشود پس از درمان یاا فوت تمام وسایل و لباسهای فرد بیمار آتش زده یا نابود گردد.
بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است میتواند به لحاظ انتقال بیمارستانی به شدت دیگران را دچار آلودگی کند، عفونتهای بیمارستانی بعد از آلودگی با خون یا ترشحات بیماران شایع میباشند.
مناطقی که با رنگ بنفش نشان داده شدهاند پتانسیل بالایی برای شیوع این بیماری دارند.
علائم تب کریمه کنگو
علائم بالینی چهار مرحله دارد:
دوره کمون:
بستگی به راه ورود ویروس دارد.
پس از گزش کنه، دوره کمون معمولاً یک تا سه روز است و حداکثر به ۹ روز میرسد.
دوره کمون به دنبال تماس با بافتها یا خونآلوده معمولاً پنج تا شش روز است و حداکثر زمان ثابت شده ۱۳ روز بودهاست.
قبل از خونریزی:
شروع علائم ناگهانی حدود ۱ تا ۷ روز طول میکشد (متوسط ۳روز)، بیمار دچار سردرد شدید، تب، لرز، درد عضله، (بخصوص در پشت و پاها)، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور (حساسیت به نور) میشود.
ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذاخوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه میشود.
تب معمولاً بین ۳ تا ۱۶ روز طول میکشد.
تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطهای در کام نرم و سخت شایع هستند.
تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده میشود.
لکوپنی، ترمبوسیتوپنی (کاهش پلاکت به کمتر از ۱۵۰٫۰۰۰ در میلیمتر مکعب) و بخصوص ترمبوسیتوپنی شدید نیز در این مرحله معمولاً مشاهده میشود.
مرحله خونریزیدهنده:
مرحله کوتاهی است که به سرعت ایجاد میشود و معمولاً در روز ۳ تا ۵ بیماری شروع میشود و ۱ تا ۱۰ روز (بهطور متوسط ۴ روز) طول میکشد.
خونریزی در مخاطها و پتشی (خون ریزی زیرجلدی که قطری در حدود ۱–۲ میلیمتر دارد) در پوست بخصوص در قسمت بالای بدن و در طول خط زیربغلی و زیر پستان در خانمها دیده میشود و در محلهای تزریق و تحت فشار (محل بستن رگبند و غیره) ممکن است ایجاد شود.
بدنبال پتشی ممکن است هماتوم (تجمع خون یا خون مردگی) در همان محلها و سایر پدیدههای خونریزیدهنده مانند ملنا (مدفوع قیری شکل ناشی از خونریزی دستگاه گوارش)، خونادراری و خوندماغ، خونریزی لثه و خونریزی غیرطبیعی رحم ایجاد شود و گاهی خلط خونی، خونریزی در ملتحمه و گوشها نیز دیده میشود.
برخی موارد خونریزی از بینی، استفراغ خونی، ملنا و خونریزی غیرطبیعی رحم آن قدر شدید است که بیمار نیاز به تزریق خون دارد.
در حدود ۱۵٪ بیماران فقط پتشی ظاهر میشود.
مشکلهای دستگاه تنفس به دلیل سینهپهلو خونریزیدهنده در حدود ۱۰٪ بیماران ایجاد میشود.
به دلیل درگیری دستگاه فاگوسیت تکهستهای با ویروس، احتمال ابتلا به سلولهای کبدی شایع است که موجب هپاتیت ایکتریک میشود.
معمولاً بین روزهای ۶ تا ۱۴ بیماری در یک سوم بیماران کبد و طحال بزرگ میشوند.
در این مرحله، نتایج آزمایشهای اعمال کبدی، غیرطبیعی هستند، مانند مقدار آنزیم آسپارتات ترانس آمیناز و سرم بیلیروبین که اغلب در مرحله پایانی بیماری بالا میرود.
در مواردی که منجر به مرگ بیمار میشود معمولاً علائم بیماری بهطور سریع حتی در روزهای اول بیماری تغییر میکند و هم چنین لکوسیتوز (افزایش تعداد گلبولهای سفید به بالاتر از ۹۰۰۰ در میلیمتر مکعب) بیشتر از لکوپنی وجود دارد.
ترومبوسیتوپنی در مراحل اولیه بیماری نشاندهنده پیش آگاهی بدی است.
مرگ به دلیل از دستدادن خون، خونریزی مغزی، کمبود مایعات به دلیل اسهال، یا خیز ریوی ممکن است ایجاد شود.
در کالبد گشایی بیماران فوتشده، معمولاً خونریزی به شدتهای مختلف در همه اعضا و بافتها و داخل معده و رودهها دیده میشود.
دوره نقاهت:
با کمرنگ شدن ضایعههای پوستی از روز دهم، به تدریج روند بهبودی آغاز میشود.
بیشتر بیماران در هفتههای سوم تا ششم بعد از شروع بیماری وقتی شاخصهای خونی و آزمایش ادرار آنان طبیعی شد از بیمارستان مرخص میشوند.
مشخصه دوره نقاهت، طولانی بودن آن به همراه ضعف است که ممکن است برای یک ماه یا بیشتر باقی بماند.
گاهی موهای بدن کامل میریزند که البته پس از ۴ تا ۵ ماه ترمیم میشود.
بهبودی معمولاً بدون عارضه است.
اگرچه التهاب عصبی یک یا چند عصب ممکن است برای چندین ماه باقی بماند.
روش تشخیص
در هفته اول بیماری و در مرحله تب میتوان با نمونهگیری از خون، ویروس را جدا کرد. همچنین میتوان ویروس را از نمونههای بافتی مانند بافت کبد، طحال، کلیه، غدد لنفاوی جدا کرد.
ویروس را میتوان در کشت یاخته تهیه شده از بافت کلیه میمون کشت داد یا توسط آزمایش واکنش زنجیرهای پلیمراز اثر ویروس را در آنزیم رونوشت بردار معکوس مشاهده کرد.
به وسیله آزمایشهای سرمی نیز میتوان به جستجوی پادتن پرداخت از جمله میتوان از آزمایشهایی مانند ایمونوفلورسانس، خنثی سازی، تست فیکساسیون کمپلمان، تست الیزا، ثبوت عناصر مکمل استفاده کرد.
معمولاً پس از شش روز مقدار پادتن ام قابل اندازهگیری است و تا چهار ماه در خون باقی میماند؛ ولی پادتن جی را تا پنج سال میتوان در خون بررسی کرد.
در حالتهای فوق حاد و مرگآور، در ابتدای بیماری معمولاً هیچگونه پادتنی در خون (قبل از شش روز) قابل اندازهگیری نیست؛ بنابراین تشخیص بر پایه جداسازی ویروس از خون و بافتها به روش کشت سلولی یا تشخیص پادگن ویروس به روشهای ایمونوفلورسانس، تست الایزا و واکنش زنجیرهای پلیمراز است.
همچنین با اندازهگیری SGOT و SGPT میتوان به عفونت ویروس در کبد، پی برد معمولاً در مبتلایان، SGOT بالاتر از SGPT است.
پیشگیری
روشها
- بیمار مشکوک به تب خونریزیدهنده کریمه-کنگو باید قرنطینه شود و با افراد خانواده و پرسنل بیمارستانی در تماس نباشد. کلیه وسایل بیمارستانی مانند ماسک، دستکش، روپوش، پیش بند، لولههای خون، سرنگهای استفاده شده و هر وسیلهای که با ترشحات بیمار در تماس بوده باید سوزانده شود.
- آفتکشی خانه و اصطبل جهت کاهش کنهها
- مصرف مواد گندزداینده برای توالتها، محیط آلوده به خون و ترشحات بیمار
- چون این بیماری در دام، بدون علامت است، باید از مصرف گوشت تازه خودداری شود و دام پس از ذبح تا ۲۴ ساعت در دمای صفر تا مثبت چهار درجه سانتی گراد قرار گیرد تا ویروسهای آن کشته شوند و پس از آن مصرف شود.
- در هنگامی که پرسنل مراقب بیمار در معرض تماس پوستی یا پوستی مخاطی با خون، مایعات بدن یا فضولات بیمار قرار میگیرند بایستی فوراً سطح آلوده را با آب و صابون بشویند.
- از خرید گوشتهای بازرسی نشده بدون مهر دامپزشکی (کشتار غیرمجاز) خودداری شود.
- کارکنان بهداشتی و درمانی و افرادی که با خون، ترشحات بدن بیمار یا بافتهای آلوده بیماران تماس داشتهاند باید مرتب و حداقل تا چهارده روز پس از تماس، تحت نظر بوده و درجه حرارت بدن آنها هر روز کنترل شود و در صورت ظهور علائم بالینی، مطابق با تعریف مورد محتمل بلافاصله درمان برای آنان شروع شده و اقدامات بعدی به عمل آید.
واکسن
هیچ نوع واکسن معتبری برای پیشگیری در انسان و دام وجود ندارد.
اما چنانچه فرد، به موقع جهت درمان اقدام کند میتوان بیماری را درمان کرد.
از سال ۱۹۷۰ میلادی تلاشهایی برای دستیابی به واکسن این بیماری انجام شده که بیشتر آنها بینتیجه بودهاند.
تنها واکسن موجود که گمان میرود کارامد باشد در بلغارستان مورد استفاده قرار میگیرد.
در سال ۲۰۱۱ تیمی از محققان کشور ترکیه به واکسنی غیر سمی دستیافتند که در آزمایشهای اولیه ۸۰ درصد مصونیت ایجاد کرده که در حال طی مراحل آزمایش سازمان غذا و دارو آمریکا برای دریافت تأییدیه است.
درمان
اساس درمان این بیماری، حمایتی است و شامل تنظیم آب و الکترولیت و درمان انعقاد درونرگی منتشر به همراه داروی ضد ویروس ریباویرین است.
توجه شود که درمانهای اختصاصی توسط پزشک متخصص و ترجیحاً متخصص عفونی انجام میشود.
پژوهشها نشان میدهند که تزریق استروئیدها بخصوص متیل پردنیزولون در دوز بالا، میزان پلاکت خون را افزایش و نیاز بیمار را به فراوردههای خونی کاهش میدهد و بر تب بیمار نیز تأثیر دارد.
شیوه خاکسپاری
ویروس تب کریمه کنگو تا ۲۴ ساعت قابلیت انتقال از بدن فرد متوفی به افراد دیگر را دارد و با توجه به انتقال سریع بیماری از طریق مخاط، ترشح و خون متوفی به افراد دیگر، بیماران فوتی با رعایت شرایط بهداشتی، در کاورهای مخصوص و پلمپ شده، توسط افراد مجهز به لباسهای مخصوص به خاک سپرده میشوند.
گفتنی است به علت خطر ابتلا، بدن این بیماران بدون غسل و کفن به خاک سپرده میشود.
حداقل عمق برای خاکسپاری شدن باید ۲ متر باشد.
علاوه بر این، سطح بدن بیمار و همچنین سطح کاورها باید توسط محلول ضدعفونیکننده، همانند آب ژاول (هیپوکلریت سدیم) پوشانده شود.
در ایران در مواردی گفته شدهاست که اجساد بیماران ناقل تب کریمه کنگو در زمان خاکسپاری، توسط سفته آهک پوشانده و در تابوت پِرِسشده به خاک سپرده میشوند تا از احتمال شیوع بیماری در محل خاکسپاری جلوگیری شود.
اگرچه در دستورالعملهای بینالمللی، استفاده از آهک ذکر نشده است.
شیوع در ایران
نخستین بار در کتاب ذخیره خوارزمشاهی نگاشته اسماعیل جرجانی در حدود سال ۴۸۹ خورشیدی به این بیماری اشاره شدهاست.
در سال ۱۳۴۹ وجود بیماری در ایران ثابت شد.
در سال ۱۳۹۶ این بیماری از طریق افغانستان و پاکستان وارد ایران شده و در بخشهایی از ایران شیوع پیدا کردهاست.
از آغاز سال ۱۳۹۶ تا ۱۲ خرداد، ۳۳ نفر به این بیماری مبتلا شدهاند که در استانهای کرمانشاه، هرمزگان، اصفهان،سیستان و بلوچستان، مازندران و سمنان (شاهرود) بوده و سه نفر از آنها جان خود را از دست دادند.
بدین ترتیب، نرخ مرگ و میر این بیماری ۷/۴ درصد بودهاست.
در تیر ماه سال ۹۸ نیز پنج نفر در استانهای اردبیل و سیستان و بلوچستان به تب کنگو مبتلا شدند که چهار نفر از آنها به دلیل عوارض ناشی از بیماری جان خود را از دست دادند.