اضطراب چیست: درمان قطعی / درمان اضطراب عصبی، اضطراب فراگیر و وسواس فکری
اضطراب چیست : درمان قطعی / درمان اضطراب عصبی / درمان اضطراب فراگیر و وسواس فکری / عوامل اضطراب آور / علائم فیزیکی اضطراب شدید / درمان اضطراب شدید با دارو / اضطراب اجتماعی
اضطراب : در این مقاله از بخش روانشناسی وبسایت نایریکا به اضطراب چیست, درمان اضطراب, درمان اضطراب عصبی, درمان قطعی اضطراب, درمان اضطراب فراگیر و وسواس فکری, عوامل اضطراب آور, علائم فیزیکی اضطراب شدید, درمان اضطراب شدید با دارو, اضطراب اجتماعی می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- اضطراب چیست
- درمان اضطراب
- درمان اضطراب عصبی
- درمان قطعی اضطراب
- درمان اضطراب فراگیر و وسواس فکری
- عوامل اضطراب آور
- علائم فیزیکی اضطراب شدید
- درمان اضطراب شدید با دارو
- اضطراب اجتماعی
اضطراب چیست
اضطراب احساسی طبیعی در انسان هاست، که هرکسی در شرایطی از زندگی آن را تجربه می کند.
خیلی از افراد زمانیکه در کار دچار مشکل شده، قبل از امتحان دادن و یا قبل از گرفتن تصمیم های حساس عصبی و مضطرب می شوند.
بااینحال افراد مبتلا به اختلالات اضطراب ترس غیرمنطقی و نگرانی بیش از حد نسبت به شرایط روزمره دارند.
این احساسات باعث اختلال در زندگی روزمره شده، بسختی کنترل می شوند و برای مدت طولانی باقی می مانند.
اضطراب ممکن است از کودکی در افراد ظاهر شده و تا بزرگسالی آنها ادامه یابد.
انواع مختلفی از اختلالات اضطراب وجود داشته که بعضی از آنها اختلال هراس و ترس، اختلال وسواس جبری، اختلال تنشزای پس از رویداد، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیا و اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر می باشند.
درمان اضطراب شامل نوعی روان درمانی که به شما یاد می دهد به چطر موقعیت های چالش برانگیز را نوعی دیگر دیده و به آن پاسخ دهید، تغییرات سبک زندگی و اگر لازم بود درمان دارویی می شود.
بعضی اوقات اضطراب ناشی از بیماری دیگری بوده و برای درمان اضطراب باید آن بیماری را درمان کرد.
بدون توجه به اینکه شما مبتلا به کدام نوع اضطراب هستید، بدانید که درمان به شما کمک می کند.
درمان اضطراب
زالزالک
زالزالک خواص آرا مبخشی دارد.
کپسولهای این گیاه تپش قلب، حالتهای عصبی، زودرنجی یا احساسات افراطی را کاهش داده و ضربان قلب را تنظیم میکند.
تمام اینها هم باعث میشود که آرامشتان را بازیابید و اضطرابتان کمتر شود.
در این صورت خواب راحتی هم تجربه میکنید.
اسطوخودوس
استرس یک گیاه ضد اضطراب است.
این گیاه به راحتی میتواند اعصابتان را آرام و عضلاتتان را شل کند.
میتوانید روزانه دو تا سه فنجان دم کردهی اسطوخودوس میل کنید.
از این گیاه مفید برای رفع اختلالات خواب، سردرد و ناراحتیهای عصبی نیز استفاده میشود.
در واقع دم کرده این گیاه مانند یک مسکن عمل میکند که سیستم عصبی را آرام کرده و اختلالات خواب را رفع میکند.
گیاه جینسنگ
گیاه جینسنگ برای مقابله با استرس و تقویت سیستم ایمنی بدن فوقالعاده است.
این گیاه به طور موثر با اضطراب مقابله کرده و خواب راحتی را برای شما به ارمغان میآورد.
میتوانید از کپسولهای ۲۵ تا ۵۰ میلیگرمی عصارهی خشک جینسینگ استفاده کنید.
دکتر داروساز میتواند در مورد میزان مصرف آن توضیحاتی به شما بدهد.
توجه داشته باشید که دورهی درمانی با این گیاه نباید بیش از ۳ ماه طول بکشد.
بادرنجبویه
بادرنجبویه خواص آنتی اکسیدانی دارد و دم کردهی آن نیز آرامشبخش است و با اضطراب مقابله میکند.
به عقیدهی محققان این گیاه اختلالات عصبی مانند خوابی، نگرانی و آشفتگی را برطرف میکند.
از روغن این گیاه نیز برای رفع تنشهای عصبی استفاده میشود.
سنبل الطیب
سنبل الطیب یک درمانگر همه کاره است.
دم کرده یا کپسولهای آن آرامبخش اعصاب است، حالتهای عصبی را کاهش داده و کیفیت خواب شما را بهبود میبخشد.
در واقع این گیاه خواب راحتی برای شما فراهم میکند بدون اینکه بعد از مصرف آن دچار خوابآلودگی شده باشید.
بابونه
بابونه هم یکی از آن گیاهان همهکاره هست.
علاوه بر اثر مفیدی که روی پوست میگذارد آرامبخش، ضداسپاسم، ضد التهاب، ضدعفونیکننده، بادشکن و برطرفکنندهی جراحات میباشد.
اگر دچار حالتهای عصبی شدهاید، مضطرب، نگران، آشفته، بیخواب هستید و سردردهای عصبی و میگرنی گرفتهاید بابونه را دریابید.
این گیاه به جذب مواد معدنی کمک زیادی میکند.
توصیه میکنیم از عطار یا دکتر داروساز نحوهی مصرف این گیاه را بر حسب نوع نیازتان جویا شوید.
موادی که به کاهش اضطراب کمک میکنند، عبارت است از:
تریپتوفان: سروتونین که از مشتقات تریپتوفان است، بهعنوان هورمون سرخوشی و حال خوب شناخته میشود.
تخممرغ، بوقلمون، شیر، گوشت قرمز، ماهی آزاد، کیوی، گوجهفرنگی، موز، گیلاس از جمله مواد افزایش دهنده سروتونین هستند.
ورزش نیز سروتونین بدن را افزایش میدهد.
کافئین نابود کننده سروتونین است.
مصرف ویتامینهای ب کمپلکس (ب۱۲: جگر، تخممرغ، گوشت، ماهی. ب ۶: موز، گردو، غلات و سبزیجات، ب ۱: گندم و برنج سبوسدار، جو دو سر، بادام زمینی، لبنیات، سبزیجات، مغزیجات) باعث کاهش اضطراب و افسردگی است.
اُمگا تری: مصرف اُمگا تری در ماهیهایی مانند سالمون، ساردین و تن یافت میشوند که باعث کاهش اضطراب میشود.
کربوهیدراتها (قند): نیز باعث افزایش سروتونین مغز میشود.
اما باید بدانیم که مواد قندی ساده، اضطراب را افزایش میدهند و مواد قندی مرکب مانند حبوبات، سیب زمینی، سبزیجات، میوه، برنج قهوهای وجود دارد.
پروتئینها: باعث افزایش هورمونهای نوراپی نفرین و دوپامین میشوند که سطح بالای آنها باعث آگاهی بیشتر، انرژی ذهنی و روانی بالاتر و احساس بهتر میشوند.
پروتئینها را میتوان در تخممرغ، ماهی، گوشت، پنیر، مغزیجات، عدس و سویا یافت.
آب: کمبود آب در بدن علت ایجاد اضطراب است و از آنجایی که بدن اکثر مردم با کمبود آب مواجه است، توصیه به خوردن روزانه شش تا هشت لیوان میشود.
چند توصیهی کلی
اول از همه بدانید که شما تنها نیستید این روزها اضطراب و استرس همهگیر شده است.
همه درگیر این مشکل هستند باید راهی برای کاهش آن پیدا کرد.
به طور منظم ورزش کنید.
مواد غذایی متنوعی در برنامهی غذاییتان بگنجانید.
مصرف الکل، دخانیات و کافئین زیاد را کاهش دهید.
به اندازهی کافی بخوابید.
روی تنفستان تمرکز کنید.
به آرامی و از شکم نفس عمیق بکشید.
زمانی که اضطراب تمام وجودتان را میگیرد دستهایتان را خیلی محکم مشت و سپس رها کنید.
به خاطرات خوبتان فکر کنید و سعی کنید ترس را با غرق شدن در خاطرات خوب از خود دور کنید.
درمان اضطراب عصبی
کمبود ویتامین های گروه B باعث ایجاد اختلالات عصبی مانند اضطراب شدید، افسردگی، عصبانیت و فشار عصبی میشود
اضطراب شدید و ناراحتی عصبی دائمی، اغلب ناشی از کمبود ویتامینهای گروه B بخصوص تیامین (ویتامین B1)، است و اگر رژیم غذایی شما سرشار از مواد نشاستهای (کربوهیدراتها) باشد، عواقب کمبود ویتامین شدیدترو بیشتر خواهد بود
چنانچه غذای شما حاوی کلسیم کافی نباشد، میزان کلسیم در بدن شما پایین خواهد آمد و درنتیجه اعصاب شما تحریک خواهد شد.
شیر و فرآوردههای آن، بهترین منبع کلسیم محسوب میشوند.
پس لازم است مصرف آنها را جدی بگیرید.
منابع ویتامین های گروه B به طور کلی شامل: مخمر (ماءالشعیر)، جوانه گندم و جو، غلات و نان سبوس دار، جگر و انواع گوشت است
ر می خواهید به آرامش اعصاب برسید، پیشنهاد میکنیم از این خوراکی ها استفاده کنید.
مصرف ماست، شیر، ماهی، گردو، موز، خرما و انجیر، به دلیل داشتن اسید آمینه ضروری تریپتوفان، موجب آرامش اعصاب میشود….
“مصرف مواد غذایی حاوی اسیدآمینه تریپتوفان مانند ماست، شیر، ماهی، گردو، موز، خرما، انجیر، به آرامش اعصاب افراد کمک بیشتری میکند؛ از این رو توصیه میشود قبل از خواب یک لیوان شیر گرم با خرما یا انجیر بنوشیم”.
اگر دچار تشویش و استرس هستید و می خواهید آرامش اعصاب خود را به دست آورید، از این سبزی میل کنید.
یک متخصص تغذیه گفت: کرفس، به علت داشتن منیزیم و پتاسیم، باعث آرامش اعصاب و کاهش فشار خون و کلسترول خون میشود.
چای رزماری، نیز تاثیر آرامش بخشی روی اعصاب دارد.
بر اساس دو مطالعه ای که در مطب دندانپزشکی صورت گرفتند، معلوم شد که پخش کردن بوی روغن خاص پرتقال در هوا، می تواند اعصاب بیماران مضطرب را آرام کند.
برای بهره مندی از تاثیر آرامش بخش رزماری، از چای آن استفاده کنید…
(امروزه متخصصان دریافتند که این گیاه تاثیر آرامش بخشی روی اعصاب دارد.
در این مقاله توصیه شده است، که برای بهره مندی از تاثیر آرامش بخش رزماری، از چای آن استفاده کنید.)
بو کردن رزماری، هم می تواند باعث ارامش شما بشود و می توانید از عطر این گیاه برای کاهش اضطراب استفاده کنید.
علاوه بر این ها تنفس عمیق، یوگا و مدیتیشن نیز می توانند به شما آرامش بدهند
درمان قطعی اضطراب
دو روش عمده برای درمان این اختلال وجود دارد که عبارتند از دارو درمانی و روان درمانی که ممکن است به تنهایی و یا با هم انجام شوند.
روشهای مختلف دارودرمانی وجود دارد که عمده ترین آنها استفاده از داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی است.
رفتار درمانی هم شامل جلسات مصاحبه و مشاوره می باشد و فرد متخصص با گفت و شنود با بیمار مسایل را بررسی می کند.
درمان این اختلال و هر اختلال روانی دیگر به خود فرد بستگی دارد.
یک رژیم درمانی خاص برای تمام افراد مفید نیست.
اکثر درمانها سرپایی انجام می شود ولی در برخی موارد بستری در بیمارستان لازم می باشد
درمان اضطراب فراگیر و وسواس فکری
اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر :
این حالت در افرادی دیده میشود که بهطور مداوم نگران وقوع اتفاقی بد هستند.
موضوع این نگرانیها میتواند بسیار متنوع باشد: نگرانی از بیمار شدن فرزندان، نگرانی از مرگ یکی از آشنایان، نگرانی از تهگرفتن غذا،… این حالت به مرحلهٔ مقاومت استرس شباهت دارد و خطر چندانی ندارد.
از علایم آن میتوان تپش قلب، بیقراری، خستگی، بیخوابی، تنگی نفس، اختلال در تمرکز و حافظه را نام برد.
وسواس فکری – عملی:
در این حالت فرد افکار یا اعمالی را برخلاف میل خود تکرار میکند.
این بیماری میتواند به صورت وسواس فکری یا وسواس عملی یا هر دو در فرد ظاهر شود.
در وسواس فکری، فرد قادر نیست فکر، احساس یا عقیدهای تکراری و مزاحم را از ذهن خود بیرون کند.
افکار وسواسی میتوانند بسیار ناراحت کننده، وحشتآور یا وحشیانه باشد.
افکار وسواسی میتوانند باعث شوند که فرد به سمت عادات وسواسی گرایش پیدا کند، یعنی عمل یا اعمالی را به طور مکرر انجام دهد (وسواس عملی).
مانند شستن مکرر دستها، بالا کشیدن بینی،… اعمال وسواسی هیچگونه توجیه منطقی ندارند.
اگرچه بعضی افراد، تمیزتر و منظمتر از دیگرانند ولی اگر این تمیزی و نظم، وقت و انرژی زیادی از فرد بگیرد و در روابط او با دیگران اختلال ایجاد کند، نام آن را وسواس میگذاریم.
وسواسها نظرات، افکار، تصاویر و یا تکانههای تکرار شوندهای هستند که در عین بیمعنایی، مرتب به ذهن خطور میکنند.
وسواسها میتوانند تنها در حوزه فکر باشند، مانند فکر مداوم تصادف و یا همراه با عمل باشند، مانند دست شستن، وارسی کردن و شمارش.
درمان
کلومی پرامین، فلوکستین و فلووکسامین از جمله داروهایی هستند که برای درمان وسواس فکری و عملی بهکار میروند.
می توان گفت بهترین روش درمانی اصلی برای درمان وسواس (اختلال وسواس فکری- علمی) استفاده از روش درمان رفتاری-شناختی می باشد.
روش درمان رفتاری شناختی شامل دو بخش اصلی است.
بخش اول مواجه و پیشگیری از واکنش و بخش دوم شناخت درمانی می باشد.
این روش درمانی باید با مشاوره و یاری گرفتن از درمانگر صورت گیرد.
در ادامه توضیح ساده ای از هر بخش این روش درمانی را برای شما ارائه می دهیم.
مواجهه و پیشگیری از واکنش
در این روش درمانگر از شما می خواهد، که با وسواس فکری خود به صورت مرتب مواجه شوید.
سپس باید از انجام رفتار وسواس گونه اجتناب کنید و در برابر آن مقاومت کنید تا زمانی که اضطراب شما کاهش یابد.
بعنوان مثال اگر به میکروب ها حساسیت دارید و پس از لمس هر چیزی دستتان را می شویید، درمانگر از شما می خواهد یک وسیله نسبتا میکروبی که به آن حساسیت دارید، مانند دستگیره در را لمس کنید و سپس شما باید در برابر شستن دستان تان مقاومت کنید.
در حین مقاومت اضطراب شما رفته رفته کاهش یافته و متوجه می شوید که با نشستن دستتان اتفاق خاصی نمی افتد و همچنین یاد می گیرید، در برابر رفتار های وسواسی خود مقاومت کنید و استرس تان نیز کاهش میابد و درک میکنید که نیازی به رفتار های مکرر وسواسی ندارید.
با روش مواجهه و پیشگیری می توان الگوهای ذهنی خود در مورد افکار وسواس گونه را باز طراحی کنید و به مغزتان بیاموزید تا در نشانه های اختلال وسواس فکری-عملی را برای همیشه کاهش دهد
شناخت درمانی
این روش بر افکار وسواسی که پایه اصلی بروز رفتار وسواس گونه است تمرکز دارد و به شما کمک می کند تا نحوه برخورد سالم و موثر با افکار اغراق آمیز که باعث می شود مسئولیت سنگینی بر دوش خود احساس کنید، را بیاموزید.
متخصصان روانپزشکی به طور خاص برای تشخیص و درمان بیماری ها روانی مانند اختلال اضطراب فراگیر آموزش دیده اند.
درمان این بیماری اغلب شامل ترکیبی از داروها و “رفتاردرمانی شناختی” می باشد.
داروها:
داروهای متعددی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر وجود دارند که می توانند برای بهبود زندگی روزمره افراد مبتلا بسیار مفید باشند.
داروهایی که اغلب برای درمان اختلال اضطراب فراگیر در کوتاه مدت استفاده می شوند (از آنجا که می توانند اعتیادآور باشند، آرام بخش هستند و می توانند حافظه و توجه را درمان کنند) از دسته ای از داروها به نام بنزودیازپین ها استفاده می شود.
این داروها گاهی اوقات به عنوان آرام بخش، خواب آور یا “آرامش بخش جزئی” استفاده می شوند، زیرا آنها می توانند احساس اضطراب شدید را از بین ببرند.
این داروها با کاهش علائم فیزیکی اضطراب مانند تنش عضلانی و بیقراری، کار می کنند.
بنزودیازپین های رایج عبارتند از Xanax، Librium، Valium و Ativan.
این داروها در صورت ترکیب با بسیاری از داروهای دیگر می توانند اثرات آرام بخش را بیش از حد افزایش دهند و در صورت مخلوط شدن با الکل نیز خطرناک باشند.
بعضی از داروهای ضد افسردگی مانند Paxil، Effexor، Prozac، Lexapro، Zoloft و Cymbalta نیز برای درمان اختلال اضطراب فراگیر برای مدت های طولانی مورد استفاده قرار می گیرند.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا این داروهای ضد افسردگی شروع به کار کنند، اما برای درمان طولانی مدت این بیماری، ایمن تر و مناسب تر هستند.
رفتاردرمانی شناختی یا CBT:
افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می برند اغلب در این نوع درمان شرکت می کنند.
در این نوع درمان یاد می گیرید که الگوهای ذهنی و رفتاری که باعث بروز احساس اضطراب می شوند را تشخیص دهید و آن ها را تغییر دهید.
این نوع درمان کمک می کند تا افکار بهم ریخته را به وسیله نگرانی های واقعی محدود کنیم.
علاوه بر این ها، تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق و بیوفیدبک ممکن است به کنترل تنش عضلانی که اغلب به دلیل اختلال اضطراب فراگیر می باشد کمک کند.
عوامل اضطراب آور
عوامل محیطی و خارجی
عوامل محیطی که می توانند باعث ایجاد انواع مختلفی از این نوع اختلال شوند عبارتند از:
- آسیب دیدن از چیزهایی مانند سوء استفاده، فریب، یا مرگ یک عزیز
- استرس در رابطه شخصی، ازدواج، دوستی و طلاق
- استرس در محل کار
- استرس از مدرسه
- استرس در مورد امور مالی و پول
- استرس از رخ دادن یک فاجعه طبیعی
- کمبود اکسیژن در مناطق با ارتفاع زیاد
عوامل پزشکی
اضطراب با عوامل پزشکی مانند کم خونی، آسم، عفونت و چندین بیماری قلبی مرتبط است.
برخی از علل پزشکی مربوط به اضطراب عبارتند از:
- استرس از یک بیماری جدی پزشکی
- عوارض جانبی دارو
- علائم بیماری
- کمبود اکسیژن از آمفیزم یا آمبولی ریوی (لخته شدن خون در ریه)
مصرف مواد مخدر
تخمین زده می شود که حدود نیمی از بیماران که از خدمات سلامت روان برای درمان اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر یا GAD، اختلال پانیک و یا فوبیای اجتماعی استفاده می کنند، به دلیل وابستگی به الکل یا بنزودیازپین می باشد.
به طور کلی، این شاخه شامل موارد زیر می باشد:
مسمومیت با مواد مخدر غیر قانونی مانند کوکائین یا آمفتامین
ترک مواد مخدر غیرقانونی مانند هروئین یا داروهای تجویزی مانند ویکودین، بنزودیازپین ها یا باربیتورات ها
عوامل ژنتیکی
برخی از محققان اظهار دارند که سابقه ی خانوادگی، احتمال ابتلای فرد را افزایش می دهد.
به این معناست، که برخی از مردم ممکن است استعداد ژنتیکیِ اضطراب را داشته باشند، که شانس بیشتری به آنها برای مبتلا شدن به اختلالات اضطرابی را می دهد.
هورمون های مغز
تحقیقات نشان داده است، افرادی که دارای سطوح غیر طبیعی انتقال دهنده های عصبی خاصی در مغز هستند احتمال بیشتری دارد که به GAD مبتلا شوند.
هنگامی که انتقال دهنده های عصبی به درستی کار نمی کنند، شبکه ارتباطی داخلی مغز از کار می افتد و مغز ممکن است در مواردی واکنش نامناسب داشته باشد.
که این می تواند منجر به اضطراب شود.
علائم فیزیکی اضطراب شدید
گرچه اضطراب یک بیماری روانی و درونی است، اما علائم این بیماری در جسم هم بروز میکند.
نشانههای عمومی اضطراب عبارتند از:
- احساس ترس، وحشت و بیقراری
- مشکلات خواب
- دستها و پاهای سرد و عرق کرده
- کوتاه شدن عمق تنفس
- تپش قلب
- بیقراری و آشفتگی
- خشکی دهان
- احساس سوزش و بیحسی در دست و پا
- حالت تهوع
- گرفتگی عضلات
- سر گیجه
درمان اضطراب شدید با دارو
باربیتورات ها
باربیتورانت ها مستقیما بر مهار اضطراب فعالیت می کنند که باعث ایجاد آرامش می شود.
احتمال سوء مصرف این داروها بالاست.
مشاهدات بسیاری حاکی از این است که این داروها به عنوان درمان اضطراب در کوتاه مدت و بی خوابی مفید است.
اما تنها در زمانی تجویز می شوند که داروهای بنزودیازپینی نتوانند به خوبی عمل کنند.
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها برای طول مدت کوتاهی به منظور ناتوان کردن مکانیزم اضطراب تجویز می شوند.
این داروها همچنین به منظور کنترل دوره های پنهان که توسط داروهای دیگر به وجود می آیند نیز تجویز می شوند.
آن ها به منظور درمان طیف وسیعی از نشانه ها و شرایط، به عنوان خط مقدم درمان های سریع به کار گرفته می شوند.
اگر مصرف این داروها بیشتر از دو هفته به شرط مصرف روزانه، شکل بگیرد، افراد را دچار نوعی وابستگی به دارو می کند.
به بیان دیگر می تواند نوعی اعتیاد برای افراد ایجاد کند.
همچنین ممکن است در برایر دارو تحمل ایجاد شود و نیاز باشد تا پس از طی دوره ای دوز آن افزایش پیدا کند تا کارایی آن بیشتر و یا مانند روز اول شود.
البته ریسک سوء مصرف در آن ها از باربیتورانت ها کمتر است.
بنزودیازپین ها می توانند اثرات فیزیولوژیک و رفتاری و شناختی را برای افراد به وجود می آورند.
بنزودیازپین ها شامل :
- آلپرازولام(زاناکس)
- برومازپین(لکتوپام)
- کلرودیازپوکساید(لیبریوم)
- کلونازپام(کلونوپین، ریوتریل)
- کلروزپات
- دیازپام
- فلورازپام
- لورازپام
- اکسازپام
- تمازپام
- تریازولام
بنزودیازپین ها باید در یک دوز مشخص تجویز شوند.
دوزهای بالاتر می توانند باعث مشکلات مربوط به خواب شوند.
برای اطلاع از درمان بی خوابی کلیک کنید.
کاربامت ها
کاربامت ها به عنوان گزینه مطمئن تر نسبت به باربیتورانت ها در نظر گرفته می شوند.
مانند باربیتورات ها، افزایش دوز و مصرف خودسرانه می تواند موجب شود تا اوردوز (Over dose) اتفاق بیفتد.
آنتی هیستامین ها
هیدروکسیزین دارویی از خانواده آنتی هیستامین هاست، که به صورت کلی کاربرد کلینیکی دارد.
علاوه بر کاربردهای کلینیکی و داخلی، این دارو به عنوان ضد اضطراب نیز تجویز می شود.
و برای کم کردن اضطراب و تنش برای درمان به کار برده می شود.
هیپدروکسیزین درمقابل بنزودیازپین ها در درمان اضطراب فراگیر با اثرات جانبی کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.این نوع از آنتیهیستامین اثری روی فراوری سروتونین دارد.
این دارو بهمانند بنزودیازپین ها بهسرعت اثر میگذارد؛ اما بهمانند بنزودیازپین ها موجب وابستگی نمیشود.
کلروپنیرامین دفین هیدرامین هم به عنوان داروهای ضد اضطراب تجویز می شوند اما این داروها با توجه به عوارضی که دارند، مثل خواب آلودگی و توهمات خواب، کمتر تجویز می شوند.
داروهای اپیوییدی
داروهای اپیوییدی بیشتر به عنوان ضد درد تجویز می شوند.
اما اخیرا تحقیقات زیادی نشان داده اند که این داروها علاوه بر مهار کردن درد در درمان افسردگی، وسواس، و دیگر بیماری های مرتبط با اضطراب نیز کاربرد دارد.
این داروها احتمال بالای سوء مصرف و اعتیاد را دارد.
بسیاری از افراد مصرف کننده این داروها، به دلیل سطح بالای مهارکردن درد و اضطراب و دیگر نشانه ها، همه ساله به آن ها وابسته می شوند.
افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی بیشتر از دیگران مستعد اعتیاد و سوء مصرف هستند.
اکثرا افراد این داروها را به صورت غیرقانونی به دست آورده و به دلیل توان این داروها در بالا بردن خلق و حالات یوفوریایی (سرخوشی)، در بازارهای آزاد و به صورت دستکاری شده مصرف می شوند.
به دلیل پتانسیل این داروها برای وابستگی و سابقه اوردوز (Over dose) برای مصرف کنندگان، تجویز داروهای اپیوییدی برای بیماری های روانشناختی معمولا غیرمعمول است و اغلب از جامعه پزشکی طرد شده است.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی می توانند اضطراب را کم کنند و مهارکنندگان بازجذب سروتونین نیز می توانند موجب کاهش اثرات بیماری های اضطرابی شود.
استفاده از داروهای ضد افسردگی بسیار رایج است و مزایای زیادی دارد، زیرا که این داروها علاوه بر اضطراب، افسردگی را کاهش می دهند.
این دو بیماری معمولا با هم روی می دهند و افرادی که مشکلات اضطرابی دارند دچار افسردگی نیز هستند.
بازدارندههای باز جذب سروتونین انتخابی (SSRIs) و بازدارندههای بازجذب سروتونین-نورپینفرین (serotonin-norepinephrine reuptake inhibitors;SNRIs) دو نوع از مرسومترین داروهای ضدافسردگی هستند که برای درمان اختلالهای اضطراب مورداستفاده قرار میگیرند.
نمونههای بازدارندههای بازجذب سروتونین انتخابی شامل پروزاک یا سارافم (فلوکستین)، سلکسا (سیتالوپرام)، زولوفت (سرترالین)، پاکسیل، پاکسوا یا بریسدل (پاروگزتین) و لکساپرو (اس سیتالوپرام) هستند.
نمونههای بازدارندههای بازجذب سروتونین-نورپینفرین شامل افکسور (ونلافاکسین) و سیمبلتا (دوولتسستین) هستند.
v داروهای ضدافسردگی سه حلقهای شامل آمیتید، آمیتریل، الاویل یا اندپ (آمیتریپتیلین); آونتیل; پاملور (نورتریپتیلین); یا توفرانیل (ایمیپرامین)
بعضی از افراد در مقایسه با دیگر افراد به بعضی از داروهای ضدافسردگی بهتر واکنش نشان میدهند.
شاید نیاز باشد که پیش از پیدا کردن یک داروی مناسب برای خود چند داروی متفاوت را امتحان کنید.
اضطراب اجتماعی
فردی که دارای اضطراب اجتماعی است، از موقعیتهای اجتماعی اجتناب میکند.
نگران است که حرف یا رفتار اشتباهی از او سر بزند و یا آنکه دیگران به تشویش او پی ببرند و او را مورد قضاوت قرار دهند.
او همواره در حال تصور قضاوت دیگران درباره خویش است.
ترس از سخنرانی در جمع، ترس از سرخ شدن صورت، ترس از غذا خوردن در جمع، ترس از دستشوییهای عمومی، ترس از جمعیت، ترس از تحت نظر قرار گرفتن در محل کار، ترس از شرکت در امتحانات، ترس از نوشتن یا امضا کردن در حضور دیگران از جمله موارد فوبیای اجتماعی است.
این نوع ترس در اواخر کودکی یا اوایل نوجوانی شروع میشود و ترس و شرمساری از اشتباه کردن، صحبت کردن در جمع، غذا خوردن، سرخ شدن یا لرزش صدا و… در برابر جمع است و و با خجالت ساده تفاوت دارد.
این حالت اضطراب مانع شناخت افراد جدید میشود و فرد را به انزوا و گوشهگیری میکشاند.
مقاله دوم / اختلال اضطراب و ۵ نوع مختلف آن
عصر ایران: افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب درباره این که دیگران درباره آنها چه فکری می کنند یا چگونه آنها را قضاوت می کنند، نگران هستند.
به نقل از “اینسایدر”، اختلال اضطراب زمانی تشخیص داده می شود که مقدار نامتناسب اضطراب برای مدت زمانی طولانی وجود داشته و فعالیت های روزانه فرد را مختل کند.
اختلال اضطراب و ۵ نوع مختلف آن
انواع اختلال اضطراب
به گفته موسسه ملی سلامت روانی آمریکا پنج نوع اصلی اختلال اضطراب وجود دارند.
فوبیاهای ساده یا خاص. اگر به شدت از ارتفاع، خون، سوزن، عنکبوت، یا دیگر اشیا یا سناریوها می ترسید، به یک فوبیا خاص مبتلا هستید. فوبیاهای خاص تنها زمانی به یک اختلال تبدیل می شوند که احساس ترس کار کردن را برای فرد دشوارتر کرده، عزت نفس را مختل کرده یا به روابط فرد با دیگران آسیب وارد کند.
اختلال هراس با ترس قابل انتظار از وقوع حملات هراس مکرر تعریف می شود. یک حمله هراس به طور معمول با تسریع ضربان قلب، احساس وقوع اتفاقی ناخوشایند، لرز، و تنگی نفس همراه است. زمانی که فرد از وقوع حملات هراس اضافی بترسد، حملات هراس به اختلال هراس تبدیل می شود.
آگورافوبیا شامل ترس از حضور در محیط خارج از خانه به تنهایی می شود و با تلاش برای جلوگیری از حملات هراس مرتبط است. افراد مبتلا به آگورافوبیا از حضور در فضاهای باز مانند پارک، حضور در فضاهای محصور مانند سوپرمارکتی شلوغ، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، یا حضور در جمع هراس دارند. افراد در این موقعیت ها با احساس ترس مواجه می شوند و این تا حدی به دلیل آن است که می ترسند در صورت تجربه یک حمله هراس قادر به فرار نباشند.
اختلال اضطراب اجتماعی به یک ترس شدید عمومی از موقعیت ها یا اجراهای اجتماعی، مانند ارائه یک سخنرانی گفته می شود. افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی اغلب درباره این که دیگران درباره آنها چه فکری می کنند یا چگونه آنها را قضاوت می کنند، نگران هستند. این شرایط می تواند زندگی فرد را مختل کرده و کیفیت آن را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
اضطراب عمومی با نگرانی شدید درباره دو یا چند جنبه زندگی، به عنوان مثال، امور مالی یا تعاملات اجتماعی مشخص می شود. احساس نگرانی بیش از حد می تواند به خستگی، دشواری در تمرکز، تحریک پذیری، و بی خوابی منجر شود. برای تبدیل شدن به یک اختلال، این نگرانی باید برای بیش از شش ما ادامه داشته و کیفیت زندگی فرد را مختل کند.
علائم اضطراب
بیشتر اختلالات اضطراب دارای علائم اساسی مشابه هستند که عمدتا موارد زیر را شامل می شوند:
– دشواری در تحمل تردید یا موارد ناشناخته
– تفکر بیش از حد درباره آینده
– انعطاف ناپذیری شناختی یا ناتوانی در سازگاری با شرایط جدید
– احساس نیاز به کنترل حتی در موقعیت های خارج از کنترل فرد
اختلالات اضطراب تنها در صورتی به عنوان اختلال در نظر گرفته می شوند که این احساسات زندگی فرد را برای مدتی طولانی مختل کرده باشند و به عنوان مثال، بهرهوری وی در محل کار یا مدرسه، روابط با دوستان و خانواده یا توانایی ارائه عملکرد درست روزانه را تحت تاثیر قرار داده باشند.
این می تواند در قالب مشکلات بیشتر مانند موارد زیر خود را نشان دهد:
– دشواری در کنترل نگرانی
– ناتوانی در احساس آرامش و آرام باقی ماندن
– احساس تنش
– مشکلات گوارشی
– خستگی
– بی خوابی یا مشکلات خواب
– افکار وسواسی
– رفتارهای دینی برای تسکین علائم اضطراب
– پرهیز از انجام فعالیت های روزانه
تشخیص اضطراب
اگر احساس می کنید به یک اختلال اضطراب مبتلا هستید، باید از یک متخصص سلامت روانی، مانند یک روانپزشک یا روانشناس کمک دریافت کنید.
برای تشخیص اختلالات اضطراب، پزشک با فرد درباره احساسات اضطراب که بر زندگی وی تاثیر می گذارند، صحبت می کند. افزون بر این، بررسی مشکلات سلامت زمینه ای و سابقه پزشکی خانوادگی اهمیت دارند. اختلالات اضطراب اغلب تحت تاثیر ژنتیک و محیط خانواده قرار دارند.
درمان
در صورت تشخیص یک اختلال اضطراب، به طور معمول دو روش درمان اصلی وجود دارند که شامل تراپی و دارو می شوند.
رفتار درمانی شناختی
رفتار درمانی شناختی می تواند به تغییر تفکرات و الگوهای رفتاری که موجب اختلالات اضطراب می شوند، کمک کند.
به طور خاص، رفتار درمانی شناختی می تواند به فراگیری موارد زیر کمک کند:
چگونگی غلبه بر محرک های اضطراب. طی جلسات رفتار درمانی شناختی، درمانگر می تواند با فرد برای شناسایی محرک های اضطراب و آزمایش راه حل های مختلف برای تنظیم بهتر واکنش وی همکاری داشته باشد.
چگونگی تغییر دیدگاه. انعطاف ناپذیری روانی اغلب منبع اضطراب است. رفتار درمانی شناختی می تواند به پذیرش مواردی خاص که خارج از کنترل فرد هستند، کمک کند. اگر چگونگی سازگاری بهتر با شرایط در حال تغییر را فرا بگیرید، سلامت روانی شما بهبود خواهد یافت.
چگونگی آرام کردن خود از نظر جسمی. اضطراب اغلب خود را از نظر جسمی، به ویژه در قالب حملات هراس نشان می دهد. طی جلسات رفتار درمانی شناختی تکنیک های کسب آرامش می توانند به افراد در تمرکز بر الگوهای تنفس و یادگیری چگونگی کاهش ضربان قلب برای تسکین اضطراب کمک کنند.
به طور کلی، رفتار درمانی شناختی بسیار موثر است. تخمین زده می شود که حدود ۶۰ درصد افراد دارای اختلالات اضطراب که در دوره های رفتار درمانی شناختی شرکت می کنند، بهبود در سلامت روانی خود را تجربه خواهند کرد و توانایی بهتری در مقابله با اضطراب می یابند.
دارو
اگرچه داروهای ضد اضطراب مانند داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین ها دلیل زمینه ای اختلالات اضطراب را درمان نمی کنند اما می توانند عملکرد افراد در زندگی روزانه را تسهیل کنند.
اگر اضطراب چنان شدید باشد که در فعالیت های عادی روزانه فرد اختلال ایجاد کند، پزشک احتمالا تجویز دارو را مد نظر قرار خواهد دارد.
افزون بر این، داروها می توانند برای تسهیل و بهبود شرایط فرد طی رفتار درمانی شناختی نیز استفاده شوند. دارو می تواند به کاهش علائم کمک کرده و فرد قادر به ادامه درمان و فراگیری تمرینات جدید باشد.
اگرچه زمان توقف مصرف داروهای ضد افسردگی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، در صورت تجربه عوارض جانبی یا وابستگی بیش از حد به دارو یا احساس کاهش کارایی دارو، ممکن است به توقف مصرف آن نیاز باشد.
بنزودیازپین ها ممکن است برای افراد میانسال یا مسن مناسب نباشند زیرا استفاده بلند مدت این داروها با افزایش خطر بیماری آلزایمر و شکستگی های استخوان مرتبط است.
پیش از هر گونه تغییر در روتین دارویی خود، ابتدا با پزشک یا درمانگر خود در این زمینه مشورت کنید.