پنی سیلین: عوارض، داروی جایگزین، قرص، نحوه تزریق، تست / پنی سیلین در بارداری
پنی سیلین: عوارض، تداخل دارویی، داروی جایگزین، نحوه تزریق / پنی سیلین در بارداری و شیردهی / قرص پنی سیلین / پنی سیلین گیاهی / پنی سیلین خوراکی / تست پنی سیلین
پنی سیلین : در این مقاله از بخش اطلاعات دارویی و فهرست داروها در وب سایت نایریکا به پنی سیلین, موارد مصرف پنی سیلین, عوارض پنی سیلین, پنی سیلین در بارداری, پنی سیلین در شیردهی, تداخل دارویی پنی سیلین, پنی سیلین وی, تاریخچه پنی سیلین, قرص پنی سیلین برای چی خوبه, نحوه تزریق پنی سیلین, داروی جایگزین پنی سیلین, پنی سیلین یک میلیون و دویست, پنی سیلین گیاهی, پنی سیلین خوراکی, تست پنی سیلین می پردازیم.
با ما همراه باشید.
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- موارد مصرف پنی سیلین
- عوارض پنی سیلین
- پنی سیلین در بارداری
- پنی سیلین در شیردهی
- تداخل دارویی پنی سیلین
- پنی سیلین وی
- تاریخچه پنی سیلین
- قرص پنی سیلین برای چی خوبه
- نحوه تزریق پنی سیلین
- داروی جایگزین پنی سیلین
- پنی سیلین یک میلیون و دویست
- پنی سیلین گیاهی
- پنی سیلین خوراکی
- تست پنی سیلین
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
پنی سیلین, موارد مصرف پنی سیلین, عوارض پنی سیلین, پنی سیلین در بارداری, پنی سیلین در شیردهی, تداخل دارویی پنی سیلین, پنی سیلین وی, تاریخچه پنی سیلین, قرص پنی سیلین برای چی خوبه, نحوه تزریق پنی سیلین, داروی جایگزین پنی سیلین, پنی سیلین یک میلیون و دویست, پنی سیلین گیاهی, پنی سیلین خوراکی, تست پنی سیلین, نحوه تزریق پنی سیلین ۸۰۰, دستورالعمل تزریق پنی سیلین
موارد مصرف پنی سیلین
پنی سیلین (به انگلیسی: Penicillin) که با نام(pen و PCN) نیز شناخته می‌شوند، دسته ای از آنتی بیوتیک ها شامل پنی‌سیلین جی(به صورت تزریق وریدی)، پنی‌سیلین وی (به صورت خوراکی)، پروکائین بنزیل‌پنی‌سیلین و بنزاتین بنزیل‌پنی‌سیلین (به صورت تزریق ماهیچه‌ای) است.
موارد مصرف پنی سیلین
پنی سیلین‌ها از نخستین داروهای ساخته شده جهت درمان بیماری‌های ناشی از باکتریهای بیماری زا بودند که همچنان به صورت وسیع کاربرد دارد.
پنی سیلین‌ها گروهی از داروهای آنتی‌بیوتیک هستند که در برابر ارگانیسم‌های آسیب‌پذیر به خصوص باکتریهای گرم مثبت به کار می‌روند.
پنی سیلین‌ها اولین گروه از دسته آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام هستند.
عوارض پنی سیلین
بررسی ها نشان می دهد، پنی سیلین‌ها غیر سمی هستند البته اشکال اصلی این ترکیبات افزایش حساسیتی (Hypersensivity) است که به گونه تقریبی در ۱ تا ۱۰ درصد بیماران روی می‌دهد.
عوارض پنی سیلین
واکنش‌های افزایش حساسیت دربرگیرنده شوک آنافیلاکسی، بثورات پوستی، کم خونی همولیتیک، نفریت و تب دارویی است.
آنافیلاکسی جدی‌ترین عارضه پنی سیلین است که در ۰٫۵ درصد بیماران روی می‌دهد.
مرگ در اثر آنافیلاکسی در ۰٫۰۰۲ درصد بیماران (یک در پنجاه هزار) به چشم می‌خورد.
برای پیشگیری از بروز هرگونه مشکل، تست این دارو برای کسانی که نخستین بار پنی سیلین مصرف می‌کنند، الزامی است
پنی سیلین در بارداری
خانم‌های باردار و خانواده‌هایشان باید بدانند که همه داروها در حاملگی خطرناک نیستند و وقتی با مجوز پزشکی که از بارداری مطلع است دارویی توصیه می‌شود، جای نگرانی نیست، زیرا پزشکان تنها داروهایی را در بارداری تجویز می‌کنند که کم خطرند.
در این تغییر فصل سال احتمال سرماخوردگی‌ها و همین طور التهاب گلو و سینوس‌ها شایع است.
اگر گلودرد یا سینوزیت منشأ باکتریایی داشته باشد حتماً باید آنتی‌بیوتیک استفاده شود.
پنی سیلین در بارداری
مشتقات پنی‌سیلین، شامل آموکسی سیلین و آمپی‌سیلین از محدوده بی‌خطری وسیعی در دوران حاملگی برخوردارند.
پنی‌سیلین در بسیاری از موارد داروی انتخابی برای گلودردهای استرتپوکوکی، التهاب عفونی گوش میانی و عفونت‌های ریوی است.
آموکسی سیلین و آمپی‌سیلین هم در عفونت‌های مجاری ادراری کاربرد زیادی دارند.
قبلاً هم اشاره کردیم که زنان باردار بشدت مورد هجوم عفونت‌های مجاری ادراری قرار می‌گیرند و این عفونت حتی اگر خفیف هم باشد باید کاملاً با درمان دارویی معالجه شود؛
چرا که اگر به مرحله درگیری وسیع کلیه‌ها برسد بسیار خطرناک و حتی مرگبار است.
پنی سیلین در شیردهی
مشتقات پنی سیلین (آموکسی سیلین و آمپی سیلین ) در دوران بارداری بی خطر هستند.
پنی سیلین در شیردهی
مصرف پنی سیلین ها در دوران شیردهی مشکلی ایجاد نمی کند
تداخل دارویی پنی سیلین
قبل از مصرف پنی سیلین وی، اگر از یکی از داروهای زیر استفاده می کنید، با پزشک خود در میان بگذارید:
تداخل دارویی پنی سیلین
متوترکسات (رئوماترکس ، ترکسال)
پروبنیسید (بنمید)
این لیست کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری نیز وجود داشته باشند که با پنی سیلین وی تداخل داشته باشند.
پزشک خود را در مورد تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه که استفاده می کنید، مطلع نمایید.
این داروها شامل ویتامین ها، مواد معدنی، محصولات گیاهی و داروهایی هستند که پزشکان دیگر تجویز می کنند.
مصرف داروهای جدید را بدون اطلاع پزشک خود شروع نکنید.
مصرف همزمان پنی سیلین G پتاسیم با داروهای مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین، دارو های مدر نگهدارنده پتاسیم و مکمل های حاوی پتاسیم ممکن است موجب افزایش غلظت خونی پتاسیم شود.
مصرف همزمان پنی سیلین ها با متوترکسات و در نتیجه مسمومیت با این دارو می شود.
پنی سیلین وی
پنی سیلین وی، آنتی بیوتیکی از گروه داروهای پنی سیلین است و با باکتری های بدن مبارزه می کند.
پنی سیلین وی
پنی سیلین وی، در درمان عفونت های خفیف تا متوسط ناشی از ارگانیسم های حساس و بیماری لایم کاربرد دارد و همچنین برای جلوگیری از عفونت های پنوموکوکسی و اندوکاردیت قبل از جراحی دندانپزشکی استفاده می شود.
ین دارو در درمان التهاب عفونی لوزه ها التهاب گوش میانی، باد سرخ و برای پیشگیری از ابتلا به تب روماتیسمی نیز مصرف می شود.
تاریخچه پنی سیلین
الکساندر فلمینگ (به انگلیسی: Sir Alexander Fleming) کاشف پنی سیلین است.
او در سال ۱۹۴۵ موفق به دریافت جایزه نوبل پزشکی شد.
در ۲۸ سپتامبر سال ۱۹۲۸ فلمینگ کشف بزرگ خود را به انجام رساند.
تاریخچه پنی سیلین
یکی از ظروف حاوی کشت باکتری «استافیلوکوک» در معرض هوا قرار گرفت که در نتیجه برخی قسمت‌های آن از کپک پوشیده شده.
فلمینگ متوجه شد در آن قسمت‌هایی که در نتیجه برخی قسمت‌هایی که کپک نفوذ کرده‌است باکتری به کلّی از بین رفته‌اند.
او به این نتیجه رسید ماده‌ای که کپک تولید می‌کند پادزهر باکتری استافیلوکوک است.
وی توانست نشان دهد که ماده مزبور از رشد بسیاری از انواع باکتری مضر برای انسان جلوگیری می‌کند.
این ماده که فلمینگ آن را به خاطر عامل تولیدکنندهٔ آن (پنی سیلیوم نوتانیوم) پنی سیلین نامید، برای انسان و حیوان زیان‌آور نبود.
حاصل کار فلمینگ در سال ۱۹۲۹ منتشر شد؛ ولی توجه چندانی را جلب نکرد.
فلمینگ دریافته بود که پنی‌سیلین استفاده‌های پزشکی بسیار مهمی می‌تواند داشته‌باشد.
امّا به هرحال او نتوانست تکنیکی را برای تصفیه و پالایش پنی‌سیلین ارائه کند و این داروی اعجاب‌انگیز تا ده سال بعد بدون استفاده باقی ماند.
سرانجام در اواخر دهه ۱۹۳۰ دو محقق انگلیسی هوارد والتر فلوری و ارنست بوریس چاین به مقاله فلمینگ برخوردند.
آنها تجربه فلمینگ را تکرار کرده و ماده حاصله را روی حیوانات آزمایشگاهی تجربه کردند در سال ۱۹۴۱ پنی‌سیلین روی نمونه‌هایی از بیماران به کار برده شد.
این آزمایش‌ها نشان داد که داروی جدید به شکلی حیرت‌انگیز مؤثر و کارا میباشد.
با ترغیب دولت‌های آمریکا و انگلیس شرکت‌های داروسازی وارد فعالیت در این زمینه شده و سریعاً روش‌هایی را برای تولید مقادیر زیاد پنی‌سیلین ابداع کردند.
در آغاز پنی‌سیلین انحصاراً برای استفاده مصدومان جنگی نگهداری می‌شد ولی تا سال ۱۹۴۴ برای معالجه غیرنظامی‌ها در انگلیس و آمریکا در دسترس همگان قرار گرفت.
با پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ استفاده از پنی‌سیلین در سراسر جهان معمول شد.
قرص پنی سیلین برای چی خوبه
عفونت های استرپتوکوکی
خفیف تا متوسط شدید – دستگاه تنفسی فوقانی ، تبخال و عفونت های پوستی: ۱۲۵ تا ۲۵۰ میلی گرم (۲۰۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰۰ واحد) هر ۶ تا ۸ ساعت به مدت ۱۰ روز.
قرص پنی سیلین برای چی خوبه
عفونت های پنوموکوکی
خفیف تا متوسط شدید – دستگاه تنفسی، از جمله عفونت گوش میانی: ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیگرم (۴۰۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰۰ واحد) هر ۶ ساعت تا زمانی که بیمار برای مدت حداقل ۲ روز تب نداشته باشد.
عفونت های استافیلوکوکی
عفونت های خفیف پوست و بافت نرم (کشت و آزمایشات حساس رو آن انجام شده باشد): ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم (۴۰۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰۰ واحد) هر ۶ تا ۸ ساعت.
عفونت وینسنت
در قسمت دهانی – حلقی : هر ۵ تا ۸ ساعت، ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلیگرم (۴۰۰۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰۰ واحد) عفونت های خفیف تا متوسط.
برای جلوگیری از تب روماتیسمی راجعه / یا بیماری کره:
۱۲۵ تا ۲۵۰ میلی گرم (۲۰۰،۰۰۰ تا ۴۰۰،۰۰۰ واحد) دو بار در روز به طور مداوم.
برای پیشگیری از آندوکاردیت باکتریال در بیماران مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی یا بیماری روماتیسمی یا سایر بیماری های دریچه ای قلب که تحت عمل جراحی دندانپزشکی و یا جراحی دستگاه تنفسی فوقانی قرار می گیرند:
۲ گرم پنی سیلین وی برای بزرگسالان و ۱گرم برای کودکان زیر ۶۰ پوند) ۱ ساعت قبل از جراحی، و سپس، ۱ گرم (۵۰۰ میلی گرم برای کودکان زیر ۶۰ پوند) ۶ ساعت بعد از آن.
نحوه تزریق پنی سیلین
با اجرای این تکنیک می توانید تجربه تزریق عضلانی بدون درد را در بیمار ایجاد کنید.
مراحل اجرای این تکنیک به شرح زیر است:
شستشوی مناسب دست:دست های خود را از آلودگی ها پاک کنید تا هنگام تزریق عضلانی، آلودگی وارد بدن بیمار نشود.
نحوه تزریق پنی سیلین
به این منظور دست را با آب گرم و محلول شستشوی مناسب شسته تا ضمن اطمینان از پاکی آنها، دستتان در تماس با بیمار سرد نباشد تا ایجاد تحریک و انقباض نکند.
سپس دست ها را کاملاً خشک کنید.
دارو (آمپول) را سه بار کنترل کنید:
الف- دستور پزشک و کارتکس
ب- هنگام برداشتن دارو از قفسه دارو ها و آماده کردن آن
ج- هنگام تزریق به بیمار
انتخاب حلال مناسب:برخی از داروها از قبل از تزریق نیاز به حل شدن با حلال مناسب دارند.
در حال حاضر در اکثر مراکز درمانی و بیمارستان های کشور، از آب مقطر به عنوان حلال ویال های پودری استفاده می گردد.
تزریق آب مقطر، خود باعث ایجاد درد می شود.
پس بهتر است بجای آن از سرم نرمال سالین استفاده کنید.
حل کردن مناسب دارو:دارو (ویال های پودری) را با آسپیره و پوش کردن داخل ویال حل کنید تا کف و حباب ایجاد نکند و سعی کنید هواگیری سرنگ را نیز داخل ویال انجام دهید تا از هدر رفتن و پاشیده شده دارو به اطراف پیشگیری شود.
اجازه دهید تا مقدار کمی هوا (سه دهم تا پنج دهم سی سی) در انتهای سرنگ باقی بماند.
از این حجم هوا برای تخلیه کامل دارو از فضای محل اتصال سرنگ به سرسوزن استفاده کنید.
تعویض سر سوزن:بعد از کشیدن دارو به داخل سرنگ و قبل از تزریق، سرسوزن را تعویض نمایید.
زیرا سر سوزن قبلی بعلت تماس با لبه ها کُند شده و جدار بیرونی آن به دارو آغشته است.
در غیر اینصورت درد بیشتری را به بیمار تحمیل خواهید کرد.
توضیح مناسب به بیمار:مانند هر اقدام و مراقبت پرستاری دیگر، قبل از شروع تزریق در مورد دارو، روش تجویز و تکنیک مورد نظر به بیمار توضیح دهید و سعی کنید با اطمینان خاطر دادن به بیمار همکاری وی را در اجرای این تکنیک جلب نمائید.
انتخاب عضله مناسب:با اینکه می دانیم عضله باتکس افراد متوسط تا ۵ سی سی و عضله دلتوئید تا ۲ سی سی گنجایش دارد، ولی در کودکان، افراد لاغر و با جثه ظریف به نسبت باید از این حجم کم کرد.
وارد کردن مناسب سوزن:نرم، سریع و پیوسته، با زاویه ۷۲ تا ۹۰ درجه وارد عضله شوید.
سرعت تزریق آهسته:هر یک سی سی دارو را در عرض ده ثانیه تزریق کنید.
ثابت نگه داشتن سرسوزن در بدن بیمار بعد از ورود انتهای سرسوزن را با دو انگشت اشاره و شست ثابت نگه دارید.
حرکت سوزن درون عضله خالی از درد نیست.
قفل هوا Air luck:در تزریق عضلانی و در انتهای تزریق، سه دهم تا پنج دهم سی سی هوای باقیمانده را نیز پوش کنید.
این کار باعث رسیدن کل دارو به بدن شده از ماندن دارو در سرسوزن جلوگیری می کند و فضای بیشتری برای جذب بهتر در اختیار دارو قرار می دهد.
استفاده از تکنیک Z line:با کشیدن پوست حدوداً دو و نیم سانتی متر و سپس تزریق و بعد رها کردن پوست، مجرای ایجاد شده در لایه های پوست در یک امتداد قرار نخواهد گرفت و این کار باعث می شود تا دارو از بدن خارج نشود و کل حجم دستوری به بیمار برسد.
ضدعفونی مناسب پوست:حتما می دانید که ورود الکل به لایه های زیرین پوست ایجاد درد می کند.
بنابراین بگذارید تا الکلی که قبل از تزریق جهت ضدعفونی کردن پوست استفاده شده، خوب خشک شود.
استراحت و آرامش کافی:بعد از تزریق از بیمار بخواهید بلافاصله از روی تخت بلند نشود و اجازه دهد تا عضله از حالت استرس و اسپاسم خارج شده و بعد بلند شود. (حدود یک الی دو دقیقه)
کمپرس گرم:استفاده از کمپرس گرم، به افزایش خون رسانی در محل کمک کرده و باعث جذب بهتر و سریعتر دارو می شود.
ماساژ ملایم:یک گاز یا پنبه خشک روی محل تزریق عضلانی گذاشته و به آرامی ماساژ دهید.
شستشوی مجدد دست ها:بعد از هر تماس و مراقبت از بیمار، شستشوی دست ها از انتقال آلودگی و بیماری احتمالی، جلوگیری می کند.
داروی جایگزین پنی سیلین
سفالوسپورین ها از دو نظر بر پنی سیلین ها برتری دارند:
داروی جایگزین پنی سیلین
الف-ایجاد یک زیرزمین باعث مقاومت خیلی بیش تر حلقه ی بتا – لاکتام به بتالاکتاماز می شود( اما حالا به سفالوسپوریناز حساس اند !)
ب-یک زنجیره ی جانبی R – group ( یک آنتن تلویزیون جدید اگز نیاز دارید ) باعث کارایی بیشتر در آزمایشگاه می شود، در نتیجه داروهای متنوع با طیف فعالیت مختلف ایجاد می شود.
سفالوسپورین ها سه نسل اصلی دارند: اولیه ثانویه و ثالثیه.
این تقسیمات براساس فعالیت شان علیه ارگانیسم های گرم منفی و گرم مثبت هستند.
شکل ۱۰-۱۶٫ با هر یک از نسل های سفالوسپورین ها این داروها قادر به کشتن طیف فزاینده ی باکتری های گرم منفی خواهند بود.
سفالوسپورین های جدیدتر بر ارگانیسم های گرم مثبت کمتر اثر دارند.
در عین حال استرپتوکوکوس ها و استافیلوکوکوس ها به سفالوسپورین های نسل اول بیش ترین حساسیت را دارند.
پنی سیلین یک میلیون و دویست
این دارو را می‌توان هم به شکل خوراکی و هم به شکل تزریقی مصرف کرد و با توجه به مقدار ماده موثره به کار رفته در آن و ترکیبش با مواد دیگر در انواع و اشکال مختلفی وجود دارد؛ برای مثال در مورد پنی‌سیلین تزریقی می‌توان به پنی‌سیلین۸۰۰ هزار، پنی‌سیلین ۶٫۳٫۳ و پنی‌سیلین یک میلیون و ۲۰۰ اشاره کرد.
پنی سیلین یک میلیون و دویست
یکی از تفاوت‌های عمده این پنی‌سیلین‌ها در مدت زمان اثرگذاری‌شان است؛ برای مثال پنی‌سیلین ۶٫۳٫۳ و A یک میلیون و ۲۰۰ به گونه‌ای فرموله شده‌اند که به صورت آهسته اثر داشته و یا به عبارت دیگر در طولانی مدت متابولیزه شوند؛ بنابراین اثر پنی‌سیلین یک میلیون و ۲۰۰ برای ۲ هفته تا یک ماه باقی می‌ماند اما پنی‌سیلین ۸۰۰ هزار در همان ۱۲ تا ۲۴ ساعت اولیه تاثیر می‌گذارد.
پنی سیلین گیاهی
بیماران مبتلا به تب روماتیسمی برای درمان، به‌جای پنی سیلین بهتر است دمنوش زنجبیل + دارچین را جایگزین کنند.
بیماران مبتلا به گلودرد چرکین یا فارنژیت، بهتر است به‌جای پنی سیلین، دمنوش آویشن + تخم بارهنگ را جایگزین کنند.
بیماران مبتلا به سرماخوردگی، بهتر است به‌جای تزریق پنی سیلین، دمنوش گل‌گاوزبان + گل بنفشه را جایگزین آن کنند.
پنی سیلین گیاهی
بیماران مبتلا به آنفلوآنزای ویروسی بهتر است به‌جای تزریق پنی سیلین، از دمنوش بومادران + بابونه + گل همیشه‌بهار میل کنند.
بیماران مبتلا به تب بالای ۳۸ درجه بهتر است به‌جای پنی سیلین، از مخلوط فالوده سیب + عرق کاسنی میل کنند.
بیماران مبتلا به سیفلیس بهتر است به‌جای پنی سیلین، از دمنوش گل پنیرک میل کنند و عنبرنساء دود بگیرند.
بیمارانی که سرفه‌های مکرر می‌کنند بهتر است به‌جای پنی سیلین، از دمنوش پیاز + عسل میل کنند.
بیمارانی که مبتلا به سینوزیت هستند بهتر است به‌جای تزریق پنی سیلین، از دمنوش اسطوخدوس میل و دود عنبرنساء را استنشاق کنند.
بیمارانی که زخمهای عفونی سطحی دارند بهتر است به‌جای تزریق پنی سیلین، از دمنوش چای کوهی + هوفاریقون میل کنند و ناحیه را با جوشانده کدوی حنظل شست‌وشو دهند.
پنی سیلین خوراکی
پنی سیلین خوراکی اگر با دوز بالا مصرف شود، ممکن است در فرد ایجاد حساسیت کند اما این نوع با حساسیت پنی سیلین تزریقی متفاوت است.
پنی سیلین خوراکی
از آنجایی که میزان ورود داروی تزریقی به بدن سریعتر انجام می شود، ممکن است شوک آنافیلاکسی رخ دهد اما معمولا در مورد پنی‌سیلین‌های خوراکی بحث شوک مطرح نیست.
حساسیت به پنی‌سیلین تزریقی معمولا با احساس خارش، گزگز، کهیر و طعم فلزی در دهان آغاز می‌شود و در نهایت باعث تنگی نفس، بیهوشی و در صورت عدم توجه، باعث مرگ می‌شود اما حالت‌هایی مانند سرفه، عطسه، دل‌درد و دل‌پیچه جزء علائم شوک آنافیلاکسی محسوب نمی‌شوند و می‌توان آنها را با کم کردن دوز یا جایگزین کردن دارو کاهش داد.
معمولا برای کسانی که نسبت به پنی‌سیلین حساسیت دارند، دارو را جایگزین می‌کنند.
اگر سابقه حساسیت دارید حتما پزشک خود را در جریان بگذارید.
تست پنی سیلین
هیچکس از خطر بروز شوک آنافیلاکسی هنگام و پس از تزریق آمپول پنی سیلین در امان نیست صرف اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻗﺒﻼً ﺗﺰرﯾﻖ ﭘﻨﯽ ﺳﯿﻠﯿﻦ ﺑﺪون ﺧﻄﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺘﻤـﺎل ﺷﻮک آﻧﺎﻓﯿﻼﮐﺴﯽ را در ﺗﺰرﯾﻖ ﻫﺎی ﺑﻌﺪی از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد و ﻋﮑﺲ ﻗﻀﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﺻﺎدق اﺳﺖ.
قبل از انجام تست رعایت نکات زیر ضروری میباشد :
تست پنی سیلین
ﻗﺒﻞ از ﺗﺰرﯾﻖ ﺣﺘﻤﺎً ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﺳﺎﺑﻘﻪ آﻟﺮژی ﺑﻪ ﭘﻨﯽ ﺳﯿﻠﯿﻦ از ﺑﯿﻤﺎر ﺳﺆال ﺷﻮد.
ﺗﺰرﯾﻖ ﭘﻨﯽ ﺳﯿﻠﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﭘﺰﺷﮏ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد و ﺗﺰرﯾـﻖ در ﻣﺤﻠـﯽ اﻧﺠـﺎم ﮔﯿـﺮد ﮐـﻪ ﺗﻤـﺎم وﺳﺎﯾﻞ درﻣﺎن ﺷﻮک آﻧﺎﻓﯿﻼﮐﺴﯽ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﺷﺪ.
ﺗـﺰرﯾـﻖ ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ در وﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮاﺑﯿﺪه اﻧﺠﺎم ﺷﻮد و ﺑﯿﻤﺎر ﺣﺪود ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﭘﺲ از ﺗﺰرﯾـﻖ ﺗﺤـﺖ ﻧـﻈﺮ ﺑـﺎﺷـد زﯾرا اکثر شوک های آنافیلاکسی ظرف ۲۰ تا ۳۰ دﻗﯿﻘﻪ اول ﺑﻌﺪ از ﺗﺰرﯾﻖ ﺑﻪ وﺟـﻮد ﻣﯽ آﯾﻨﺪ.
انجام تست پنی سیلین در دو مرحله تست خراشی پوستی و تست داخل جلدی صورت می گیرد اما باید دانست که انجام تست پوستی قبل از تزریق پنی سیلین ضروری است.
روش تهیه محلول تست پنی سیلین
با استفاده از ویال پنی سیلین G پتاسیم کریستال ۱۰۰۰۰۰۰ واحد :
روش اول :۵ سی سی آب مقطر را با ویال پنی سیلین G پتاسیم کریستال ۱۰۰۰۰۰۰ واحد اضافه می نمائیم .
پس از انحلال , ۰/۰۵ سی سی از این محلول ( ۵ خط سرنگ انسولین ) را داخل سرنگ انسولین کشیده سپس حجم سرنگ انسولین را با آب مقطر به ۱ سی سی می رسانیم .
محلول بدست آمده پنی سیلین جی ۱۰۰۰۰ واحد بر میلی لیتر می باشد.
روش دوم :۱۰سی سی آب مقطر را با ویال پنی سیلین G پتاسیم کریستال ۱۰۰۰۰۰۰ واحد اضافه می نماییم.
پس از انحلال ۱ سی سی از محلول به دست آمده را با ۹ سی سی آب مقطر رقیق می کنیم.
محلول به دست آمده تست پنی سیلین ۱۰۰۰۰ واحد بر میلی لیتر می باشد.
روش های انجام و تفسیر تست پنی سیلین :
الف- تست خراشی (PRICK TEST) :
یک قطره از محلول تهیه شده تست پنی سیلین جی ۱۰۰۰۰ واحد بر میلی لیتر را روی پوست سطح فدامی ساعد قرار داده و در محل قرار داده و در محل قرار دادن قطره با سر سوزن اندازه ۲۰ , یک خراش به طول ۳ تا ۵ میلی متر بدون خونریزی ایجاد می کنیم.
چنانچه بعد از گذشت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قرمزی و یا سفتی به اندازه حداقل ۲*۲ میلی متر و یا با قطر بیش از ۴ میلی متر در ناحیه دیده نشد , تست منفی است و به تنهایی قابل تفسیر نبوده و باید تست داخل جلدی انجام شود.
قرمزی و سفتی بیش از ۱۵ میلی متر تست مثبت تلقی می شود و نباید پنی سیلین تزریق گردد.
در صورتیکه قرمزی و سفتی بین ۴ تا ۱۵ میلی متر ایجاد گردید تست قابل تفسیر نبوده و باید تست داخل جلدی انجام شود.
نکته : اگر خونریزی در محل تست خراشی رخ داد , تست صحیح انجام نشده و باید محل دیگری برای تست انتخاب شده , مجددا تست انجام شود.
ب- تست داخل جلدی ( INTRADERMAL )
۰/۰۲ میلی لیتر ( دو خط سرنگ انسولین ) از محلول تست پنی سیلین G را در سطح قدامی ساعد به صورت داخل جلدی تزریق می نمائیم.
پس از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در صورت عدم ایجاد کهیر و تورم , حداقل به اندازه ۶*۶ میلی متر و یا حداقل ۳ میلی متر بزرگتر از آزمون کنترل منفی , تست منفی خواهد بود.
آزمون کنترل منفی و مثبت :
در صورت امکان بهتر است قبل از انجام تست داخل جلدی و یا همزمان با تست خراشی با پنی سیلین G , آزمون کنترل منفی ( محلول نرمال سالین ) و آزمون کنترل مثبت (هیستامین ۱ میلی گرم بر میلی لیتر ) با یک قطره از هریک از مواد یاد شده روی سطح قدامی ساعد به صورت تست خراشی انجام شود.
