آمپی سیلین چیست: عوارض، نحوه مصرف / آمپی سیلین در بارداری و شیردهی
آمپی سیلین چیست: عوارض، تداخل دارویی، مقدار و نحوه مصرف / آمپی سیلین در بارداری و شیردهی / تفاوت آمپی سیلین و پنی سیلین
آمپی سیلین : در این مقاله از بخش اطلاعات دارویی و فهرست داروها در وب سایت نایریکا به آمپی سیلین, آمپی سیلین چیست, آمپی سیلین برای چی خوبه, عوارض آمپی سیلین, آمپی سیلین در بارداری, آمپی سیلین در شیردهی, تداخل دارویی آمپی سیلین, نحوه مصرف آمپی سیلین, تفاوت آمپی سیلین و پنی سیلین, آمپی سیلین برای عفونت دندان, مقدار مصرف آمپی سیلین می پردازیم.
با ما همراه باشید.
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- آمپی سیلین چیست
- آمپی سیلین برای چی خوبه
- عوارض آمپی سیلین
- آمپی سیلین در بارداری
- آمپی سیلین در شیردهی
- تداخل دارویی آمپی سیلین
- نحوه مصرف آمپی سیلین
- تفاوت آمپی سیلین و پنی سیلین
- آمپی سیلین برای عفونت دندان
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
آمپی سیلین چیست
آمپی سیلین (Ampicillin) نوعی آنتی بیوتیک است که در درمان عفونتهای گوارشی و ادراری تجویز میشود.
شاید در نگاه اول تصور کنید این دارو نام دیگر همان آمپول پنی سیلین معروف باشد اما باید بدانید این دارو علاوه بر عملکردی که همانند پنیسیلین دارد به علت تغییرات شیمیاییاش توانایی اثر بر تعدادی از باکتریهای گرم منفی را نیز دارد.
این دارو بیشتر در عفونتهای سیستمیک، عفونت حاد یا مزمن دستگاه ادراری ناشی از ارگانیسمهای حساس و در مننژیت کاربرد دارد.
آمپی سیلین به اشکال مختلفی همچون کپسول، شربت و آمپول در دسترس میباشد.
آمپی سیلین برای چی خوبه
آمپیسیلین یکی از داروهای خانواده پنی سیلین ها و از دسته بتالاکتامها است.
این دارو همانند آموکسی سیلین از رده آمینو پنی سیلین ها است و خصوصیات مشابهی با آموکسی سیلین دارد اما جذب خوراکی به مراتب کمتری دارد لذا در درمان عفونتهای گوارشی و ادراری یا به صورت تزریقی مصرف میشود.
آمپی سیلین به شکل کپسول، سوسپانسیون خوراکی یا ویال آمپی سیلین جهت تزریق، در عفونت های سیستمیک، عفونت حاد یا مزمن دستگاه ادراری ناشی از ارگانیسم های حساس و در مننژیت کاربرد دارد.
همچنین از آمپی سیلین در درمان سپتی سمی و یا برای پیشگیری از SBE در بالغین استفاده می شود.
در درمان گنوره بدون عارضه در بالغین ممکن است از کپسول آمپی سیلین همراه با داروی پروبنسید استفاده شود.
برای درمان پریودنتیت حاد و نکروزان، آمپی سیلین تزریقی به همراه مترونیدازول تجویز می گردد.
آمپی سیلین در نوزادان و کودکان معمولا برای درمان مننژیت (التهاب و عفونت پرده مغز) تجوبز می شود.
عوارض آمپی سیلین
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود.
اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
از جمله عوارض جانبی آمپی سیلین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
CNS: تشنج (در دوز های بالا)
GU: نفریت بینابینی حاد
Hema: آنمی، لوکوپنی، ائوزینوفیلی
Other: واکنش افزایش حساسیت (راش، کهیر، لرز، تب، ادم، آنافیلاکسی)
توجه: در صورت بروز واکنش افزایش حساسیت یا اثرات سمی روی مغز استخوان و یا ایجاد نفریت بنیابینی حاد، مصرف دارو باید قطع شود.
آمپی سیلین در بارداری
آمپی سیلین از جمله آنتی بیوتیکی است که در هیچ مرحله از حاملگی مصرف آن خطرناک نیست بخصوص در هفته سی و دوم حاملگی کاملاً بی خطر است .
چنانچه در دوران بارداری به تب مزمن مبتلا شوید، ممکن است پزشک مصرف یک دوره آنتی بیوتیک برای شما تجویز نماید.
آمپی سیلین در شیردهی
آمپی سیلین به سرعت در شیر مادر ترشح می شود و بی خطر بودن آن در دوران شیردهی به اثبات نرسیده است.
تجویز این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.
تداخل دارویی آمپی سیلین
ترکیب آمپیسیلین سدیم این دارو با آمینوگلیکوزیدها تداخل دارد و مصرف همزمان آنها توصیه نمیشود.
مصرف پروبنسید به طور همزمان باعث کاهش دفع کلیوی آمپی سیلین می گردد.
آمپی سیلین تاثیر داروهای ضد انعقاد خوراکی را افزایش می دهد.
بدنبال مصرف همزمان آمپی سیلین با آلوپورینول، احتمال بروز راش افزایش می یابد.
آمپی سیلین تاثیر داروهای ضد بارداری خوراکی را کاهش می دهد.
نحوه مصرف آمپی سیلین
آمپی سیلین خوراکی
بزرگسالان:مقدار مصرف این دارو از راه خوراکی ۰٫۲۵ – ۱ گرم هر ۶ ساعت است که ترجیحاً نیم ساعت قبل از غذا باید مصرف شود.
در درمان سوزاک ۲ – ۳٫۵گرم از دارو همراه با ۱ گرم پروبنسید در یک نوبت مصرف می شود.
در درمان عفونت مجاری ادرار ۵۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت مصرف می شود.
کودکان:مقدار مصرف در کودکان با سن کمتر از ۱۰ سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان است.
آمپی سیلین تزریقی
بزرگسالان:مقدار مصرف آمپی سیلین از راه تزریق عضلانی یا وریدی یا انفوزیون ۵۰۰ میلی گرم هر ۴ – ۶ ساعت می باشد که در درمان مننژیتاین مقدار بیشتر خواهد شد.
در درمان مننژیت همراه با سایر آنتی بیوتیک ها مقدار ۲ گرم هر ۴ ساعت برای مدت ۵ روز انفوزیون وریدی می شود (دوره درمان برای مننژیت لیستریایی ۱۰ – ۱۵ روز است).
در درمان آندوکاردیت ۲ گرم هر ۶ ساعت مصرف می شود که تا ۲ گرم هر ۴ ساعت قابل افزایش است.
کودکان:مقدار مصرف آمپی سیلین، از راه تزریقی، در کودکان با سن تا ۱۰ سال نصف مقدار مصرف بزرگسالان است.
در درمان مننژیت لیستریایی در نوزادان ۵۰-۱۰۰ mg/kg هر ۶ ساعت و در کودکان ۳ ماهه تا ۱۲ ساله ۱۰۰ mg/kg هر ۶ ساعت مصرف می شود.
الف) عفونتهای سیستمیک ، عفونتهای حاد و مزمن مجاری ادرار ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار ۴ g/day در مقادیر منقسم (هر شش ساعت )، یا از طریق تزریق عضلانی یا وریدی g/day 12-2 در مقادیر منقسم (هر ۶-۴ ساعت ) مصرف می شود.
کودکان با وزن کمتر از ۴۰ کیلوگرم:از راه خوراکی ، مقدار mg/kg/day 100-25 در مقادیر منقسم (هر شش ساعت)، یا از طریق تزریق عضلانی یا وریدی، مقدار mg/kg/day 200-100 به مدت ۳ روز و سپس تزریق عضلانی با دوز قبلی در مقادیر منقسم (هر شش ساعت) مصرف می گردد.
ب) مننژیت.
بزرگسالان:از طریق تزریق وریدی، مقدار g/day 14-8 به مدت سه روز، و بعد از طریق تزریق عضلانی، مقدار g/day 14-8، در مقادیر منقسم (هر ۴-۳ ساعت) مصرف می شود.
کودکان ۲ ماه تا ۱۲ سال :از طریق تزریق وریدی، تا mg/kg/day 400-200 به مدت سه روز، و بعد از طریق تزریق عضلانی، تا ۳۰۰ mg/kg/day، در مقادیر منقسم (هر چهار تا ۶ ساعت)، مصرف می گردد.
آمپی سیلین ممکن است همزمان با کلرامفنیکل هم مصرف شود که این امر به نتیجه کشت بستگی دارد.
نوزادان بالای یک هفته:میزان ۵۰ mg/kg از راه تزریق وریدی هر ۸ ساعت (وزن کمتر از ۲ کیلوگرم ) یا هر ۶ ساعت (وزن بالاتر از ۲ کیلوگرم) مصرف می شود.
نوزادان زیر یک هفته:مقدار mg/kg 75-50 از راه تزریق وریدی هر ۱۲ ساعت ( وزن کمتر از ۲ کیلوگرم ) یا هر ۸ ساعت (وزن بالاتر از ۲ کیلوگرم) تجویز می گردد.
پ) سوزاک ساده.
بزرگسالان:از راه خوراکی، مقدار ۵-۳ گرم، همراه با یک گرم پروبنسید، به صورت مقدار واحد مصرف می شود.
اگر کلیرانس کرآتینین معادل یا کمتر از ۱۰ میلی لیتر در دقیقه باشد، باید فواصل زمانی مصرف به هر ۱۲ ساعت افزایش یابد.
ت) مننژیت استرپتوکوکی گروه B در نوزادان.
نوزادان بالای ۷ روز:۳۰۰ mg/kg/day از راه وریدی در ۴ تا ۶ دوز منقسم مصرف می شود.
نوزادان ۷ روزه و کوچکتر:۲۰۰ mg/kg/day در ۳ دوز منقسم از راه وریدی تجویز می گردد.
ث) پروفیلاکسی اندوکاردیت باکتریایی قبل از اقدامات دندانپزشکی یا دستکاری های خفیف ریوی.
بزرگسالان :۲ گرم از راه وریدی یا عضلانی، ۳۰ دقیقه قبل از دستکاری تجویز می گردد.
کودکان :۵۰ mg/kg از راه ور یدی یا عضلانی، ۳۰ دقیقه قبل از دستکاری مصرف می شود.
ج) درمان اندوکاردیت انتروکوکی.
بزرگسالان:۱۲ گرم روزانه از راه انفوزیون مداوم وریدی یا در ۶ دوز منقسم همراه با جنتامایسین به مدت ۴ تا ۶ هفته مصرف می شود.
آشنایی با موارد مصرف و عوارض آمپی سیلین
تفاوت آمپی سیلین و پنی سیلین
آمپی سیلین نوعی آنتی بیوتیک است که در درمان عفونتهای گوارشی و ادراری تجویز میشود.
شاید در نگاه اول تصور کنید این دارو نام دیگر همان آمپول پنی سیلین معروف باشد اما باید بدانید این دارو علاوه بر عملکردی که همانند پنی سیلین دارد به علت تغییرات شیمیایی اش توانایی اثر بر تعدادی از باکتری های گرم منفی را نیز دارد.
این دارو بیشتر در عفونت های سیستمیک، عفونت حاد یا مزمن دستگاه ادراری ناشی از ارگانیسم های حساس و در مننژیت کاربرد دارد.
آمپی سیلین برای عفونت دندان
قرص و چرک خشک کن آمپی سیلین در درمان عفونت لثه و دندان تجویز میشود.