آنتی هیستامین قوی و طبیعی و لیست داروها برای حساسیت پوستی و آبریزش بینی

آنتی هیستامین: برای حساسیت پوستی و آبریزش بینی / آنتی هیستامین قوی و طبیعی / آنتی هیستامین دکونژستان / لیست داروهای آنتی هیستامین و تداخل دارویی

آنتی هیستامین : از جمله موارد شایع مصرف انواع آنتی هیستامین حساسیتهایی مثل حساسیت های پوستی، کهیر و آبریزش بینی می باشد.

یکی از عوارض مصرف آنتی هیستامین خواب آلودگی آن است که البته در نسلهای جدید آن کمتر و در برخی تقریبا دیگر وجود ندارد.

اگر علاقه ای به استفاده از داروهای شیمیایی ندارید می توانید از انواع آنتی هیستامین های طبیعی و قوی استفاده کنید.

آنتی هیستامین, اطلاعات دارویی آنتی هیستامین, آنتی هیستامین قوی, آنتی هیستامین طبیعی, آنتی هیستامین دکونژستان, لیست داروهای آنتی هیستامین, آنتی هیستامین برای حساسیت پوستی, آنتی هیستامین برای آبریزش بینی, تداخل دارویی آنتی هیستامین, قرص آنتی هیستامین قوی

به یاد داشته باشید مصرف زیاد و خودسرانه آنتی هیستامین می تواند منجر به مسمومیت حاد و تشنج شود.

در ادامه این مقاله از نایریکا به اطلاعات دارویی آنتی هیستامین، مصرف آن برای حساسیت پوستی و آبریزش بینی، آنتی هیستامین های طبیعی و قوی، آنتی هیستامین دکونژستان، لیست داروهای آنتی هیستامین و تداخل دارویی آن می پردازیم.

با ما همراه باشید.

برای دسترسی سریع به محتوای مطلب از لینکهای زیر استفاده کنید:

• اطلاعات دارویی آنتی هیستامین
• آنتی هیستامین قوی
• آنتی هیستامین طبیعی
• آنتی هیستامین دکونژستان
• لیست داروهای آنتی هیستامین
• آنتی هیستامین برای حساسیت پوستی
• آنتی هیستامین برای آبریزش بینی
• تداخل دارویی آنتی هیستامین

اطلاعات دارویی آنتی هیستامین

نسل اول آنتی هیستامین ها (First Generation):

اولین آنتی هیستامین ها دارای تاثیرات مفید بالینی mepyramine (Neoantergan) بودند که نوعی اثر بر روی پایه حلقه ایمیدازول است و داروی مشتق از آن یعنی دیفن هیدرامین هیدروکلراید اولین آنتی هیستامینی بود که بطور رسمی از نظر خواص ضد التهابی و ضد آلرژی خود مورد استفاده بالینی قرار گرفت.

در بعضی از افراد عوارض جانبی این داروها (به ویژه خواب آلودگی) مانع مصرف این آنتی هیستامینها می گردد.

از جمله این آنتی هیستامینها عبارتند از: دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، کلماستین، پرومتازین، هیدروکسی زین.

آنتی هیستامینهایی نظیر دیفن هیدرامین که دارای اثرات کولینرژیک واضحی هستند ممکن است موجب کاهش ترشحات بزاق و نایژه شوند از این رو می توانند اثر نامطلوبی بر بیماران دچار آسم غیر آلرژیک داشته باشند.

اطلاعات دارویی آنتی هیستامین

کلرفنیرامین و برخی از مسدودکننده های دیگرH۱ می توانند فعالیت ریه های بیماران دچار آسم آلرژیک را بهتر کنند.

آنتاگونیستهای H۱ بسرعت و بطور کامل از دستگاه گوارش جذب می شوند.

اثر دارو معمولا ظرف ۳۰ دقیقه آغاز شده و در طی ۴ ساعت تمام دارو جذب می گردد.

و دارای حاشیه امنیت وسیعی هستند بطوریکه چندین برابر مقدار توصیه شده را می توان بدون آنکه خطر کاهش فعالیت تنفسی وجود داشته باشد مصرف نمود.

این داروها اگر همراه داروهای مضعف دیگر نظیر فنوباربیتال یا بنزودیازپینها یا الکل مصرف شوند می توانند منجر به بی دقتی و بروز حوادث گوناگونی نظیر حوادث رانندگی شوند.

– بدنبال خوردن مقادیر بسیار زیادی از آنتی هیستامینها ممکن است مسمومیت حاد ایجاد شود (علائم مسمومیت شبیه مسمومیت با آتروپین بصورت تحریک CNS ، حملات تشنجی و …) می باشد.

نسل دوم آ نتی هیستامینها (Second Generation):

– دارای اثرات خواب آوری کمتری نسبت به نسل اول هستند.

با ظهورشان انقلابی در زمینه درمان با آنتی هیستامینها در بیماریهایی چون کهیر، ورم ملتحمه آلرژیک و رینیت آلرژیک روی داد.

این گروه داروئی چربی دوست (لیپوفیل) نیستند و از سد خونی – مغزی عبور نمی کنند و در نتیجه احتمال خواب آلودگی یا عوارض آنتی کولینرژیکی (خشکی دهان، تاری دید، یبوست) چندانی ندارند.

– از جمله آنتی هیستامینهای این گروه عبارتست از:استمیزول، میزولاستین، لوراتادین، ستیریزین و اکریواستین.

نسل سوم (نسل جدید)آنتی هیستامین ها:

این گروه به شدت چربی گریز (لیپوفوب) هستند و حتی با مقادیر زیاد نیز خواب آلودگی ایجاد نمی کنند.

از ترکیبات جدید می توان موارد زیر را نام برد: فگزوفنادین، نوراستامیزول، دکربواتوکسی لوراتادین.

آنتی هیستامین قوی

کلرفنیرامین مالئات یا Chlorpheniramine maleate جزو داروهای آنتی هیستامین قوی بوده و در موارد گوناگون آلرژی، حساسیت و علائم ناشی از سرماخوردگی استفاده می شود.

آنتی هیستامین قوی

قرص لوراتادین یک داروی ضد حساسیت قوی بوده که برای تسکین و تخفیف عطسه، آب ریزش بینی، خارش و سوزش چشم، بکار می رود.

همچنین در درمان حساسیت های پوستی نیز مؤثر است.

سیپروهپتادین (Cyproheptadine) یک آنتی هیستامین قوی H1 است که خواص آنتی کولینرژیک (شبه آتروپینی) و آنتی سروتونین دارد.

بعنوان داروی انتخابی در درمان کهیر ناشی از عوامل فیزیکی و سرما پیشنهاد شده است

آنتی هیستامین طبیعی

پیاز :

پیاز بسیار مقوی و پروبیوتیکی است.

پیاز برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین، تثبیت سلول های مغز و حتی کاهش سطح هیستامین اضافی در پلاسمای خون، نشان داده شده است.

سیر:

مانند پیاز، سیر بسیار مقوی است و غنی از آنتی اکسیدان می باشد.

سیر همچنین برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین از سلول های مغزی مورد استفاده قرار می گیرد.

آنتی هیستامین طبیعی

ریحان:

ریحان، بوی ظریفی دارد که نعناعی و ملایم است و شیرینی طبیعی دارد.

یک آداپتوژن با ضد آنافیلاکتیک، آنتی هیستامین و خواص ثابت شده در ثبات سلولی مغز است.

آویشن:

آویشن، یک گیاه غنی از مواد مغذی است. سطح بالایی از ویتامین C دارد که با فلانوئید ترکیب می شود و به سمت سلول های مغز می روند.

همچنین دارای مزایای ضد میکروبی می باشد.

ترخون:

ترخون بوی خوشی دارد.

یکی از بالاترین منابع غذایی آنتی اکسیدانی در میان گیاهان دارویی است.

یک مطالعه نشان می دهد که این سیستم، سلول های مغزی را تثبیت می کند.

بابونه:

بابونه، معمولاً به عنوان چای مصرف می شود.

گل های تازه اش در دسترس هستند و ترجیح داده می شود که خشک شوند.

یک مطالعه نشان داد که بابونه مانع از آزاد شدن هیستامین از سلول های مغزی می شود.

گزنه:

گزنه معمولاً به عنوان چای مصرف می شود.

نشان داده شده است که گزنه، یک آنتی هیستامین قوی است و همچنین تثبیت کننده مغزی می باشد.

نعناع:

یافت شده است که فلانوئید های موجود در نعناع، یک اثر مهاری قوی بر هیستامین های آزاد شده از سلول های مغز را دارند.

به ویژه برای رینیت آلرژیک موثر است، و به طور سنتی به عنوان یک آنتاگونیست H2 استفاده می شود.

دانه و روغن زیره سیاه:

طعم زیره کمی تند است. عطر و طعمش کمی شبیه به پونه است.

به عنوان آنتی هیستامین و آنتی اکسیدان عمل می کند و از لایه مخاطی معده محافظت می کند.

می توان از دانه و یا روغنش مصرف کرد.

زنجبیل:

زنجبیل یک ریزوم است که واکنش های آلرژیکی را مهار می کند.

از آن به طور سنتی به عنوان یک بازدارنده H2 استفاده می شود، اما مطالعه ای در سال ۲۰۰۹ نشان داد که به عنوان تثبیت کننده سلولی مغزی نیز عمل می کند.

زردچوبه:

زردچوبه, ادویه ای است که رنگ غذا را بهتر می کند و به خودی خود دارای مزه خوبی است.

ریزوم های تازه به طور فزاینده ای در دسترس هستند و می توانند یخ زده و بر روی بیشتر ظروف طعمدار به عنوان یک شیرینی مخلوط شوند.

زردچوبه، دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی می باشد.

مطالعه ای نشان داد که فعالیت سلولی مغزی را نیز مهار می کند.

انار:

انار می تواند برای توقف آب ریزش بینی موثر باشد .

انار طعم شیرین و ترشی دارد و در غذاهای لذیذ و شیرین به کار می رود.

آن ها حاوی پلی فنول ها مانند تانن ها و آنتوسیانین ها هستند و نسبت به چای سبز آنتی اکسیدان بیشتری دارند.

این مطالعه نشان داد که آن ها به عنوان تثبیت کننده سلول های مغزی عمل می کنند.

کیپر:

کیپر طعم تندی را به غذای شما می دهد. آنها غنی از کورستین ها هستند.

کیپرها دارای خواص ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد ویروسی هستند.

مطالعه ای نشان داد که نوعی آنتی هیستامین هستند.

هلو:

هلو، یک میوه تابستانی است که شیرین و آبدار می باشد.

مطالعه ای نشان داد که آن ها از التهاب ناشی از آلرژی سلولی جلوگیری می کنند.

سبوس برنج سیاه:

اعتقاد بر این است که برنج سیاه فواید بسیاری دارد.

محققان دریافته اند که یک رژیم غذایی حاوی ۱۰ % برنج سیاه, التهاب را کاهش می دهد و از آزاد شدن هیستامین جلوگیری می کند.

و برنج قهوه ای فواید مشابهی ندارد.

جوانه های گیاه ماش:

در یک مطالعه آزمایشگاهی, جوانه ماش با توجه به محتوای فلاونوئید زیادش برای محافظت در مقابل دگرانولاسیون سلول های مغز و رهاسازی هیستامین مفید است.

سیب:

مواد مغذی سیب در پوستش وجود دارد.

سیب ها غنی از یک نوع ماده مغذی نیستند، بلکه غنی از فلانوئیدها و پلی فنل ها ها هستند و میزان آنتی اکسیدان هایش بیشتر از چای سبز است.

مطالعه ای نشان داد که آنها هیستامین را از سلول های مغزی آزاد می کنند.

آنتی هیستامین دکونژستان

این دارو برای بهبود موقت احتقان بینی و سینوس ها، عطسه ها و آبریزش از بینی ناشی از سرماخوردگی و رینیت آلرژیک مصرف می شود.

مکانیسم اثر انتی هیستامین دکونژستان

کلرفنیر امین با اثر بر روی گیرنده های H1 اثرات هیستامین را مهار می کند.

آنتی هیستامین دکونژستان

اثرات ضد موسکارینی این دارو تا حدی سبب خشک شدن مخاط بینی می شود.

فنیل امین بر روی گیرنده های آلفا آدرنرژیک مجاری تنفسی اثر کرده و با ایجاد تنگی عروق موجب رفع احتقان می شود.

فنیل پروپانولامین اثر تحریکی بر روی CNS دارد.

بزرگسالان:

یک قرص ۴-۳ بار در روز، برحسب نیاز، ‌مصرف می‌شود.

کودکان:

در کودکان بالای شش سال، ‌تعداد ۳-۲ قرص در روز مصرف می‌شود.

توجه: مقدار مصرف در کودکان زیر شش سال باید با دستور پزشک باشد.

اشکال دارویی:

Tablet: Chlorpheniramine maleate 2mg+Pseudoephedrine HCl 30mg

Tablet, Extended Release: Brompheniramine Maleate 12mg+ Pseudoephedrine HCl 120 mg

Capsule, Extended Release: Brompheniramine Maleate 12mg+ Pseudoephedrine HCl 120 mg

Capsule, Gelatin Coated: Chlorpheniramine maleate 2 mg + Pseudoephedrine HCl 30 mg

لیست داروهای آنتی هیستامین

هیدروکسی زین (Hydroxyzine):

یکی از آنتی هیستامینهایی است که بطور فراوان در کهیر و خارش ناشی از اگزمای آتوپیک تجویز شده است و به علت اثرات آرام بخش و خواب آوری، متخصصان بیهوشی قبل از اعمال جراحی از آن استفاده می کنند.

نیمه عمرش ۲۴ ساعت است و تنها آنتی هیستامین مجاز برای شیرخواران زیر یکسال در انگلستان است.

عوارض جانبی شایع:

خواب آلودگی، عوارض شبه آتروپینی واضح (خشکی دهان، تاری دید و یبوست).

برخلاف خواب آلودگی ناشی از داروهای دیازپینی خواب آلودگی ناشی از هیدروکسی زین و سایر آنتی هیستامینهای نسل اول با چرت زدن رفع می شود.

لیست داروهای آنتی هیستامین

کلرفنیرامین (Chlorpheniramine):

بطور گسترده در درمان کهیر و آنژیوادم مصرف می شود.

نیمه عمرش ۳۰ ساعت است.

آنتی هیستامین انتخابی برای تجویز تزریقی در موارد حاد آنژیوادم پوستی – مخاطی بویژه همراه با نشانه های آنافیلاکسی می باشد.

احتمالا داروی انتخابی در موارد کهیر در جریان بارداری نیز محسوب می شود.

ناهنجاریهای جنینی در خانم های باردار بدنبال مصرف کلرفنیرامین نیز دیده شده است ولی شیوع آن از سایر داروهای آنتی هیستامینی H۱ کمتر است.

سیپروهپتادین (Cyproheptadine):

یک آنتی هیستامین قوی H۱ است که خواص آنتی کولینرژیک (شبه آتروپینی) و آنتی سروتونین دارد.

بعنوان داروی انتخابی در درمان کهیر ناشی از عوامل فیزیکی و سرما پیشنهاد شده است که البته مورد اختلاف نظر است.

از این دارو جهت تسکین علامتی در سندروم کارسینوئید نیز استفاده شده است. عوارض جانبی شبیه هیدروکسی زین دارد.

افزایش اشتها و افزایش وزن با مصرف همه انواع آنتی هیستامینهای H۱ دیده می شود ولی در مورد سیپروهپتادین بارزتر است.

از این دارو به عنوان محرک اشتها در بی اشتهایی عصبی نیز استفاده شده است.

این دارو را نباید همراه با مهار کننده های MAO (مانند فنلزین و ترانیل سیپرومین ) تجویز نمود.

لوراتادین (Loratadine):

علاوه بر اثرات آنتی هیستامینی اثرات ضد آلرژیک نیز دارد.

در مقادیر مجاز(۱۰ میلی گرم در روز ) اثرات خواب آلودگی ندارد برخلاف هیدروکسی زین با خواب آلودگی و عوارض شبه آتروپینی همراه نیست .

دارویی با اثر سریع است .

به علت انجام متابولیسم لوراتادین از راه سیتوکروم ۴۵۰-P مصرف همزمانش با آنتی بیوتیکهای ماکرولیدی ( ارتیروماسین ) ، ضد قارچ های ایمیدازولی ( کتوکونازول ) و سایمتیدین توصیه نمی شود .

ستیریزین : ( Cetirizine ) :

یک متابولیت فعال هیدروکسی زین است .

یک آنتی هیستامین ۱H با اثرات خواب آوری کم و خواص ضد آلرژی و ضد التهابی چشمگیر است .

تاثیرات آن در کهیر مزمن به اثبات رسیده است .

فکسوفنادین : (Fexo fena dine ):

یک متابولیت فعال ترفنادین است ترفنادین یک آنتی هیستامین با اثرات خواب آوری کم می باشد .

عوارض قلبی ترفنادین در صورت مصرف همزمان آن با داروهایی که توسط سیتوکروم ۴۵۰-P متابولیزه می شوند ( آنتی بیوتیکهای ماکرولیدی و ضد قارچ های ایمیدازولی ) ممکن است رخ دهد .

اما فکسوفنادین عوارض قلبی نداشته وحتی در مقادیر ۴ برابر بیشتر از حد توصیه شده نیز اثرات خواب آوری ندارد این دارو از سد خونی – مغزی عبور نمی کند .

اگرچه سطح پلاسمایی دارو در افراد مسن و مبتلایان به نارسایی کلیه بالا می رود ولی به علت حدود اطمینان گسترده این دارو مقادیر بالای سرمی اهمیت بالینی چندانی ندارد .

کاربرد اصلی اش در کهیر مزمن است .

فکسوفنادین را می توان با اطمینان همزمان با آنتی بیوتیکهای ماکرولیدی و ضد قارچ های ایمیدازولی بکار برد و همچنین می توان آن را همزمان با بعضی داروهای دارای الکل بدون خطر افزایش اثرات بازدارنده دستگاه اعصاب مرکزی استفاده کرد .

کتوتیفن : ( Ketotifen ) ( Zaditen ):

ساختمان مولکولی اش با ساختمان سایر آنتی هیستامینها متفاوت است.

این دارو را در گروه آنتی هیستامینهای ۱H تقسیم بندی می کنند .

اثرات ضد آلرژیک چشمگیری دارد یک آنتاگو نیست گیرنده ۱H و همچنین مهار کننده کانال کلسیمی است .

اگرچه در درمان کهیر مزمن تاثیر ثابت شده ای دارد ولی بعید بنظر می رسد که نسبت به سایر آنتی هسیتامینهای نسل اول خواب آور ارجحیت داشته باشد ( البته صرف نظر از خواص ضدآلرژیک آن .)

به اندازه سایر آنتی هیستامینهای نسل اول ممکن است سبب خواب آلودگی و عوارض شبه آتروپینی شود و برخلاف امیدهای اولیه دیگر بعنوان یک داروی ضد آلرژی با شاخص درمانی بالا شناخته نمی شود.

دوکسپین (Doxe Pine):

ترکیبی سه حلقه ای است که در اصل بعنوان آنتی هیستامین به بازار ارائه شد ولی بعدها به دلیل اثرات ضد افسردگی در رده داروهای روانپزشکی قرار گرفت.

این دارو علاوه بر فعالیت قوی آنتی هیستامینی H۱ ،گیرنده های H۲ را نیز قویا مهار می کند.

دوکسپین در شرایط آزمایشگاه به عنوان آنتی هیستامین H۱ حدود ۷۷۵ برابر قویتر از دیفن هیدرامین است.

دوکسپین عوارض شدید آنتی کولینرژیکی و خواب آلودگی دارد و ممکن است سبب اختلال در عملکرد شناختی گردد.

دوکسپین در کنترل کهیرهای مزمن آیدیوپاتیک(ناشناخته) موثر است.

در بیماران مبتلا به آلرژی که شدیداً آنان را ناتوان کرده و حتی دچار اضطراب و افسردگی نیز شده اند یک دوز منفرد شبانه بخوبی قابل استفاده است.

دوکسپین از راه سیتوکروم P-۴۵۰ متابولیزه می شود و بنابراین باید از مصرف همزمانش با ماکرولیدها و ضد قارچ های ایمیدازولی و ترفنادین ، آستمیزول یا سایمتیدین پرهیز نمود.

همچنین نباید به همراه مهار کننده های MAO و الکل استفاده شود.

دوکسپین در درمان کهیر در سالمندان مفید است ولی باید با احتیاط مصرف شود.

این دارو در کودکان و همچنین در دوره شیردهی توصیه نمی گردد

دیگر آنتی هیستامینها

• آزلاستین Azelastine
• بپوتاستین Bepotastine
• بروم فنیرامین مالئات Brompheniramine Maleate
• کاربینوکسامین Carbinoxamine
• کلرفنیرامین مالئات Chlorpheniramine Maleate
• سیناریزین Cinnarizine
• کلماستین Clemastine
• دسلوراتادین Desloratadine
• دیمن هیدرینات Dimenhydrinate
• دیفن هیدرامین Diphenhydramine
• دوکسیلامین Doxylamine
• امداستین Emedastine
• اپی ناستین Epinastine-EENT
• لووستریزین Levocetirizine
• مکلوزین Meclozine
• اولوپاتادین Olopatadine
• پرومتازین Promethazine
• ترفنادین Terfenadine
• تری متوبنزامید Trimethobenzamide
• تری پرولیدین Triprolidine
• لودوکسامید Lodoxamide
• انتی هیستامین دکونژستان Antihistamine Decongestant
• دیفن هیدرامین کامپاند Diphenhydramine Compound
• نفازولین+آنتازولین Naphazoline+Antazoline
• کرمولین سدیم-چشمی Cromolyn Sodium-Ophthalmic
• ستریزین+پزدوافدرین Cetirizine+Pseudoephedrine

آنتی هیستامین برای حساسیت پوستی

ممکن است پزشک شما برای درمان خارش و حساسیت پوست شما داروهای ضدآلرژی تجویز نماید.

این داروها شامل سیتیرزین، لوراتادین و یا دیفن هیدرامین باشند.

داروهای آنتی هیستامینی که خواب آور نیز هستند، برای افرادیکه شبها خارش زیادی دارند، مفیدتر بوده چراکه به خواب راحت تر و بهتر نیز کمک می نماید.

آنتی هیستامین برای حساسیت پوستی

قرص لوراتادین درمان حساسیت های پوستی مؤثر است.

قرص لوراتادین، فرآورده خرد شده لوراتادین است که برای درمان حساسیت های پوستی از آن استفاده می شود.

لوراتادین به شکل قرص و محلول در داروخانه ها موجود بوده و طبق نظر پزشکان بهترین زمان مصرف دارو یک بار در روز و اندازه دوز مجاز مصرفی دارو لوراتادین (۱۰ میلی گرم در روز) و دس لوراتادین (۵ میلی گرم در روز) تایید شده است.

سیتریزین و فکسوفنادین بیشتر در پوست جمع می شوند بنابراین برای کم شدن عوارض پوستی آلرژی تاثیر گذار تر از لوراتادین هستند.

آنتی هیستامین برای آبریزش بینی

داروهای آنتی‌هیستامین مانند Zyrtec یا Claritin برای آبریزش بینی مفید هستند، زیرا آن‌ها در وهله اول برای متوقف کردن پاسخ هیستامین تلاش می‌کنند.

آنتی هیستامین برای آبریزش بینی

اسپری‌های استروئیدی بینی (مانند فلوناز یا نازاکورت) همچنین می‌توانند باعث کاهش التهاب در حفره بینی و در نتیجه کاهش تولید مایع بینی شوند.

تداخل دارویی آنتی هیستامین

آنتی هیستامینها با یکسری از داروها تداخل دارند که در صورت مصرف همزمان آنها باید با پزشک مشورت گردد.

عبارت اند از: داروهای خواب آور، آرامبخش ها و شل کننده های عضلات.

تداخل دارویی آنتی هیستامین

آنتی هیستامینها اغلب در ترکیب با دکونژستانتها و مسکن ها هستند، در صورت مصرف این داروهای ترکیبی باید از اجزای فعال آن اطلاع داشت تا درصورت مصرف همزمان با داروهای دیگر تداخلات آنها را مدنظر قرار داد.