تاثیر باکتری‌ های دهانی بر افزایش التهاب روده

تریلیون‌ها باکتری در بدن ما زندگی می‌کنند و تأثیرات عمیقی بر سلامت عمومی ما دارند. در حالی که تحقیقات زیادی برای درک عملکرد میکروبیوم روده انجام شده است، شواهد یک مطالعه جدید نشان می‌دهد باکتری‌های دهان ما می‌توانند تاثیر مهمی بر سایر بافت‌های بدن ما بگذارند.

مطالعاتی که پژوهشگران طی سالیان اخیر انجام داده بودند، نشان داده بود میان بهداشت دهان ضعیف و فشار خون بالا ارتباطی وجود دارد. محققان پیشتر دریافته بودند ارتباط مستقیمی میان بیماری پیوره و فشار خون بالا وجود دارد و هرچه سلامت دهان و دندان فرد وخیم باشد، خطر ابتلای آن فرد به فشار خون بالا بیشتر است.

پیوره یا پیرادندان‌آماسیا بیماری بافت‌های اطراف دندان (gum disease) بیماری عفونتی است که در ناحیه لثه‌ها و سایر بافت نگه‌دارنده دندان رخ می‌دهد. در این بیماری از قسمت پایینی دندان‌ها خونابه می‌آید و دهان بدبو و عفونی می‌شود. شیوع پیوره که نوع جدی‌تری از بیماری لثه است، با افزایش سن بیشتر می‌شود. چندین سال است که محققان در حال بررسی برای دریافتن ارتباط میان التهاب بافتهای اطراف دندان و بیماری‌های التهابی روده هستند و اخیرا محققان دانشگاه میشیگان ارتباط میان این دو را تایید کرده‌اند.

طی این تحقیق جدید محققان به بررسی مکانیسم‌های باکتری‌های دهانی که می‌توانند بر شدت بیماری گوارشی تأثیر بگذارند، پرداخته بودند. آنها دریافتند که چگونه التهاب بافت‌های اطراف دندان می‌تواند منجر به افزایش برخی از گونه‌های باکتریایی در حفره دهان شود و چگونه این باکتری‌ها از دهان به روده راه یافته و در آنجا باعث ایجاد التهاب می‌شوند.

“نوبوهیکو کامادا” (Nobuhiko Kamada)، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: میکروبیوم نرمال روده در برابر استعمار روده توسط باکتری‌های برونزا یا خارجی مقاومت می‌کند. با این حال در موش‌های مبتلا به بیماری‌های التهابی روده، باکتری‌های سالم روده مختل شده و توانایی آنها برای مقاومت در برابر باکتری‌های ایجادکننده بیماری از دهان کاهش می‌یابد. آزمایشات نشان داد که باکتری‌های بیماری لثه روند تولید سلول‌های ایمنی موسوم به لنفوسیت تی در دهان را فعال می‌کنند. سپس این سلول‌های ایمنی به روده رفته و باعث افزایش التهاب دستگاه گوارش می‌شوند. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد نظارت بر سلامت دهان و دندان در بیماران می‌تواند ابزاری مهم برای مدیریت التهاب روده باشد.

یافته‌های این مطالعه در مجله “Cell “منتشر شد.

انتهای پیام