موز: خواص و مضرات موز / خواص موز برای کمر، مردان، پوست، کودکان / انواع موز
موز: خواص و مضرات موز / خواص موز برای کمر، مردان و پوست / انواع موز و تاریخچه موز در ایران / خواص موز برای کودکان
موز به دلیل طعم شیرین و خوشمزه اش جزو میوه های محبوب به شمار می رود.
ترکیب موز با عسل برای درمان ضعف عمومی بدن مناسب بوده و برای کمخونی و لاغری مفید است.
رسیده آن به دلیل داشتن فیبر، یبوست را برطرف کرده و اما نرسیده اش می تواند سبب یبوست شود.
موز به دلیل خواصی که دارد می تواند در تغذیه سالمندان، آقایان، کودکان و بدنسازان نقش مهمی ایفا کند.
موز برای سلامت پوست بسیار مفید بوده و با استفاده از آن می توان ماسک های متنوعی برای زیبایی و رفع مشکلات پوستی تهیه کرد.
برطرف کردن چین و چروک، لک صورت و خشکی پوست از فواید موز برای پوست هستند.
در ادامه این مقاله از نایریکا به خواص و مضرات موز، خواص موز برای کمر، مردان و پوست، انواع موز و تاریخچه موز در ایران، و خواص موز برای کودکان می پردازیم.
با ما همراه باشید.
برای دسترسی سریع به محتوای مطلب از لینکهای زیر استفاده کنید:
- خواص موز
- مضرات موز
- خواص موز برای کمر
- فواید موز برای مردان
- خواص موز برای پوست
- انواع موز
- تاریخچه موز
- موز در ایران
- خواص موز برای کودکان
خواص موز
مصرف موز در افراد ضعیف و لاغر:
موز خونساز است و برای اشخاص لاغر و کمخون بسیار ضروری است.
برای درمان ضعف بدن بهتر است موز به همراه عسل مصرف شود.
فواید موز برای تقویت استخوان ها:
موز به رشد و تقویت سلامت استخوانهای بدن کمک میکند و این امر از دیگر اثرات وجود پتاسیم در موز است
زیرا پتاسیم با افزایش از دست رفتن کلسیم بدن از طریق ادرار (که در نتیجه مصرف نمک زیاد این اتفاق میافتد)، مقابله میکند و مانع از این میشود که استخوانها به سرعت نازک شده و تحلیل بروند.
فواید موز برای اعصاب:
افرادی که کار فکری دارند موز را در برنامه غذایی خود بگنجانند.
موز تأثیر خوبی در تأمین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
موز حاوی نوعی پروتئین به نام تریپتوفان است که در بدن به سروتونین تبدیل میشود و سرتونین به نوبه خود، باعث آرامش و احساس خوشی بیشتر در انسان میگردد.
مصرف موز در کلسترول بالا:
گَرد موز برای پایین آوردن کلسترول مناسب است.
کسانی که کلسترول خون آنها نوع LDL زیاد است بهتر است به مدت ۱۴ شب شام فقط موز بخورند.
مصرف موز بعد از ورزش:
یک موز رسیده که دارای نقاط و لکه های قهوه ای زیادی است، دارای حدود ۲۳ گرم قند و ۲ گرم نشاسته است.
قند آن به سرعت هضم شده و جذب دیواره روده کوچک گشته و بدین طریق وارد جریان خون می شود.
بنابراین موز یک میان وعده عالی پس از انجام ورزش است، زیرا در این هنگام سوخت سریع قند در طی یک ساعت فعالیت مورد نیاز می باشد تا به عضلات امکان بازسازی ذخایر کربوهیدراتی شان (گلیکوژن) را دهد.
موز غذای خوبی برای ماهیچهها میباشد.
پژوهشها نشان داده است که مصرف تنها دو عدد موز برای تأمین انرژی لازم جهت ۹۰ دقیقه فعالیت بدنی سخت، کفایت میکند و به همین دلیل است که موز میوه شماره یک ورزشکاران برتر جهان است.
مصرف موز در ناراحتی های گوارشی:
موز برای رفع ناراحتی های معده و اسهال های مزمن مفید است.
موز تقویتکننده و آرامشدهنده معده است.
موز اسید اضافی معده را به حال طبیعی درآورده و مانند یک آستر، جدار معده را پوشانده و باعث کاهش ناراحتی میگردد.
موز، سلول های پوششی سطحی معده را تقویت و مقاوم می کند و موجب می شود که سد مقاومی در برابر نفوذ عوامل زیان آور ایجاد گردد.
نظر دانشمندان این است که در موز به طور مسلم یک عامل شفابخش نیرومندی وجود دارد که برای بهبود سلول های فرسوده زخم ها و همچنین جلوگیری از التهاب معده بسیار مفید است.
موز درمانکننده زخم معده و روده میباشد.
موز برای شفای سلولهای فرسوده اولسرها و همچنین جلوگیری از گاسترین و التهاب معده بسیار مفید است.
موز حاوی پکتین (نوعی فیبر محلول) است که حرکات لولههای گوارشی را متعادل کرده و باعث بهبود یبوست میشود.
موز ملین بوده و به عنوان درمان اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد.
در طب سنتی هند موز نارس را ایجادکننده یبوست می دانند.
در واقع موز در صورتی که رسیده باشد، ملین است و در عین حال برای درمان اسهال ساده و اسهال خونی مفید است و بهبود زخم های روده را تسریع می کند.
درمان زخمهای روده را سریع میکند و برای رفع بینظمی و اختلال رودهها مفید میباشد.
مصرف موز در کودکان و نوجوانان:
موز یک غذای کامل است حتی برای کودکان.
به خاطر وجود فسفر در موز برای هوش و حافظه کودکان و نوجوانان بسیار مفید است.
موز سطح هوشیاری دانشآموزان را بالاتر برده و به فرایند یادگیری آنها کمک میکند.
مصرف موز در بارداری و شیردهی:
موز از سقط جنین جلوگیری میکند.
خانمهایی که بچه سقط میکنند موز بخورند.
موز در خانمهای باردار سوزش معده و تهوع صبحگاهی را رفع میکند.
موز حاوی پتاسیم بوده و به مبارزه با خستگی در دوران بارداری و کسب سریع انرژی کمک می کند.
علیرغم جستجوی فراوان برای پیدا کردن سرنخی در مورد ارتباط مصرف موز در بارداری و افزایش خطر ابتلای جنین به بیماری یرقان(زردی)، به نظر می رسد با توجه به منابع انگلیسی زبان موجود چنین چیزی صحت نداشته باشد.
البته برخی منابع مصرف موز توسط زنانی که نوزادان آنها دارای یرقان هستند را در دوران شیردهی ممنوع اعلام کرده اند.
موز به دلیل پتاسیم بالایی که دارد به بهبودی سریع در دوران نقاهت کمک شایانی میکند.
مصرف موز در کاهش وزن:
به دلیل جذب سریع قند موز، این میوه دارای شاخص گلیسمی بالایی است.
افرادی که تمایل به کنترل وزن دارند، نباید از موز رسیده استفاده کنند.
موزهایی که به رنگ زرد هستند دارای شاخص گلیسمی متوسطی می باشند.
(این شاخص نشان می دهد به ازای مقدار مشخصی از یک ماده غذایی مقدار قند خون چقدر بالا می رود و این شاخص نسبت به گلوکز که دارای شاخص گلیسمی ۱۰۰ است سنجیده می شود.)
مصرف موز در دیابت:
موز نارس برای افرادی که می خواهند مقدار قند خون خود را ثابت نگه دارند، از قبیل بیماران دیابتی، مفید است.
یک موزی که غالبا سبز بوده و نواحی زرد کمتری در پوست خود دارد، دارای ۲ گرم قند و ۲۳ گرم نشاسته است.
نشاسته آن که تحت عنوان «نشاسته مقاوم» شناخته شده است، به خوبی در روده کوچک هضم نمی شود.
این ماده از روده بزرگ عبور نموده و پس از تجزیه توسط باکتری های روده، وارد جریان خون شده و به عنوان منبع انرژی به کار می رود.
این تجزیه آهسته مواد نشاسته ای در موز نارس منجر به افزایش تدریجی و آهسته مقدار قند خون می گردد.
به دلیل جذب سریع قند موز، این میوه دارای شاخص گلیسمی بالایی است.
موز رسیده برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود.
مصرف موز در سالمندان:
کمبود پتاسیم سبب افسردگی و فراموشی می شود.
افراد سالمند، از این نظر بسیار آسیب پذیر هستند، زیرا تمایل به مصرف میوه و سبزی های تازه در آنها کمتر است.
موز رسیده که سرشار از پتاسیم می باشد، دارای قابلیت جویدن و هضم آسانی نیز می باشد.
یک موز رسیده نیاز روزانه یک فرد بزرگسال به پتاسیم را به میزان ۱۱ درصد تأمین می کند.
فشار خون بالا:
به دلیل کم بودن مقدار سدیم و زیاد بودن مقدار پتاسیم موز، این میوه برای افراد دارای فشار خون بالا بسیار ایده آل است.
پتاسیم موز به طرق مختلف به کاهش فشار خون کمک می کند.
به این ترتیب که سبب تحریک بدن برای دفع نمک شده و همچنین سبب شل نمودن و انبساط رگ های خونی می شود و لذا قطر رگ ها زیاد شده و فشار جریان خون کاهش می یابد.
مصرف موز در بیماریهای قلب:
پتاسیم موز نه تنها از طریق کاهش فشار خون، بلکه به وسیله ممانعت از فعالیت رادیکال های آزاد مخرب و همچنین به وسیله پیشگیری از تشکیل لخته خون، به حفظ سلامتی قلب کمک می کند.
دانشمندان هندی اخیرا کشف کرده اند که وجود موز نارس در خوراک موش های آزمایشگاهی مانع افزایش کلسترول بد خون (LDL) می شود.
به علاوه موز سبب افزایش کلسترول خوب خون (HDL) می گردد.
محققان این خاصیت را مدیون وجود مقدار زیادی الیاف گیاهی (فیبر) در موز نارس می دانند.
به نظر می رسد که موزهای رسیده نیز به علت داشتن مقدار زیادی پکتین، کلسترول خون را کاهش می دهند.
زیرا مقدار پکتین موجود در موز از سیب هم بیشتر است.
لازم به ذکر است که پکتین نوعی فیبر محلول است که تأثیر آن در کاهش کلسترول خون به اثبات رسیده است.
موز به دلیل برخورداری از پتاسیم، سیستم گردش خون را تنظیم میکند و خطر حملات قلبی را کاهش میدهد.
در واقع به دلیل وجود همین ماده حیاتی، موز برای افرادی که دارای فشار خون بالایی هستند، مناسب است.
موز برای کسانی که دچار بیماری قلبی هستند یک غذای خوب است به عنوان شام یک عدد میل شود.
بیماران قلبی که هر روز آسپرین می خورند بهتر است قبل از آسپرین یک عدد موز بخورند.
مصرف موز در افراد مبتلا به میگرن:
مصرف موز میتواند سردردهای میگرنی را در مبتلایان به این بیماری تشدید کند.
مضرات موز
کسانی که در اثر خوردن موز زبانشان ورم یا جوش میزند بلافاصله بعد از خوردن موز آبلیمو مزمزه کنند.
کسانی که سرفههای خشک میکنند موز را آهسته آهسته بخورند.
موز نارس به دلیل داشتن نشاسته زیاد، سخت هضم میشود.
موز نفاخ است و مصرف زیاد آن به ویژه در افراد سردمزاج، تولید گاز معده میکند که برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
موز به علت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان بیماری قند مضر است و نباید در مصرف آن زیادهروی شود.
موز خون غلیظ ایجاد میکند. زیادهروی در خوردن آن باعث تولید خون غلیظ بلغمی میشود.
خوردن موز هنگام ناشتا زیانآور است.
کسانی که دارای دستگاه گوارشی حساس هستند موز را با احتیاط بخورند.
خوردن میوه خام موز تولید ورم قولون (کولیت) میکند و در روده ایجاد تخمیر میکند.
خواص موز برای کمر
مصرف موز به دلیل متعادل کردن الکترولیت ها و مواد معدنی و ویتامین های درونی بدن می تواند تأثیر زیادی بر روی انواع درد داشته باشد.
معمولا تغذیه دیسک بین مهره ها از طریق خونرسانی بهتر نیز انجام می شود.
هرچه میزان خونرسانی بهتر باشد قطعا دردهای مربوط به ناحیه ی مربوطه هم کاهش خواهد یافت.
زمانی که تغذیه ی دیسک ها دچار مشکل باشد دیسک ها از میزان انعطاف خوبی برخوردار نیستند و بر اثر همین اتفاق دو استخوان مربوط به مهره ها به یکدیگر برخورد خواهد کرد ، حتی در مواردی این استخوان ها به سوی بیرون تمایل پیدا کرده و فشار زیادی بر نخاع وارد می آورد.
با مصرف موز می توانید اندکی از این دردها را در طی مدت زمان طولانی رفع نمایید.
البته این بدین معنا نیست که شما از مصرف داروها و ورزش های مهم مربوط به کاهش درد خودداری کنید.
فواید موز برای مردان
موز یکی از میوههای تقویت کننده اسپرم بوده و در تقویت سیستم ایمنی بدن و عملکرد درست گلبولهای قرمز خون به دلیل داشتن ویتامین B6 نقش اساسی دارد.
در نتیجه موز برای ورزشکاران بسیار مفید است.
خوردن غذاهای شور و حاوی سدیم موجب کمتر شدن جریان خون در آلت تناسلی مردان میشود.
داشتن احساس خوب در رابطه جنسی به افزایش گردش خون وابسته است.
با خوردن موز که حاوی پتاسیم است میتوان اثرات سوء غذای شور و سدیمی را از بین برد و موانع رسیدن به اوج لذت جمسی یا ارگاسم را از سر راه برداشت.
افزایش میل جنسی
مردانی که دچار مشکلات جنسی هستند و در رابطه جنسی خود ضعف دارند میتوانند با خوردن موز حس بهتری را به علت انرژی بالا داشته باشند.
در نتایج تحقیقات دانشمندان متوجه تاثیر موز بر درمان ناتوانی جنسی در مردان شدند.
علت موثر بودن موز در رابطه جنسی وجود آنزیم بروملین “Bromelain” بوده که تاثیر مهمی در تنظیم هورمونهای مردانه دارد.
بروملین سبب تولید تسترون میشود، که از دیرباز موز به کسانی که میل جنسی کمی دارند پیشنهاد میشده است.
افزایش قدرت باروری مردان
آنزیم بروملین در کنار مواد مغذی موز مانند پتاسیم، انواع ویتامین B چون ریبوفلاوین “Riboflavin“، ویتامین A، ویتامین C و … به پایداری اسپرمها و افزایش قدرت باروری مردان و همچنین استقامت آنها کمک شایانی میکند.
خواص موز برای پوست
مرطوب کننده طبیعی پوست
موز به عنوان یک مرطوب کننده طبیعی برای پوست محسوب می شود.
ویتامین A موجود در موز برای درمان خشکی پوست مفید است.
ماسک صورت موز و عسل
موز رسیده را له کرده و مقداری عسل به آن اضافه کرده و روی صورت خود بمالید، ۲۰ تا ۲۵ دقیقه بگذارید بماند و سپس آن را با آب گرم بشویید.
ضد آفتاب طبیعی
موز حاوی مقادیر بسیار خوبی از ویتامین C است که به عنوان یک ضد آفتاب طبیعی عمل می کند.
ماسک موز برای پوست چرب
نصف یک موز رسیده را با ۱ قاشق غذا خوری چوب دارچین و ۱/۲ قاشق چای خوری عسل ترکیب کنید و بر روی پوست بمالید، بگذارید ۲۰ تا ۲۵ دقیقه بماند و سپس با آب گرم بشویید.
این ماسک برای پوست های چرب مفید بوده و از پوست در برابر اشعه ماورا بنفش خورشید محافظت می کند.
ماسک موز برای لک صورت
یک موز رسیده را با آب لیموترش تازه مخلوط کنید و بر روی لک صورت بمالید، بگذارید ۲۰ دقیقه بماند و سپس آن را بشویید.
ماسک موز برای پوست خشک
یک موز رسیده را له کرده و مقداری شیر و روغن زیتون به آن اضافه کنید، آن را روی صورت و گردن خود بمالید و بگذارید ۲۰ دقیقه بماند ابتدا با آب گرم سپس با آب سرد بشویید.
درمان چروک صورت
مواد مغذی موجود در موز برای جلوگیری و درمان چین و چروک پوست و جوانسازی پوست مفید می باشد.
ماسک موز برای چروک صورت
یک آووکادو و یک موز را با هم مخلوط کنید و آن را تا ۲۰ دقیقه روی پوست خود بگذارید و سپس بشویید.
ویتامین E موجود در آووکادو با مواد مغذی در موز ترکیب شده رادیکال های آزاد را از بین می برد و به درمان چروک پوست کمک می کند.
درمان ترک کف پا
برای درمان ترک کف پا دو موز رسیده را خرد کنید و روی کف پا بمالید، بگذارید ۱۰ دقیقه بماند و سپس پا را با آب سرد بشویید.
درمان پف زیر چشم
مواد مغذی موجود در موز می تواند برای درمان پف چشم مفید باشد.
نصف یک موز را له کنید و زیر چشم بمالید، بگذارید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند و سپس با آب سرد بشویید.
آکنه و جوش صورت
شما می توانید پوست موز را برای درمان آکنه و جوش استفاده کنید.
قطعه کوچکی از پوست موز را بردارید و قسمت داخلی آن را به آرامی بر روی جوش ها بمالید، این را برای ۵ دقیقه انجام دهید تا زمانی که داخل پوست موز قهوه ای شود، بگذارید بماند تا خشک شود و سپس با آب بشویید.
برای نتایج بهتر این کار را حداقل ۳ بار در روز تکرار کنید.
آرامش دهنده جای نیش پشه
نیش زدن پشه و دیگر حشرات بسیار دردناک و آزاردهنده میباشد.
با قسمت داخلی پوست موز میتوانید این واکنشها را آرامش ببخشید.
به مدت پنج دقیقه ناحیه نیش خورده را با قسمت داخلی پوست موز ماساژ دهید.
بعد از پانزده دقیقه استراحت، محل مورد نظر را با آب سرد بشویید.
در صورت نیاز این عمل را تکرار کنید.
رفع زگیل
برای از بین بردن زگیل، پوست موز را از طرف داخل بر روی آن قرار می دهند و آن را با دقت با یک نوار چسب می بندند تا پوست تکان بخورد و زگیل را برطرف کند.
انواع موز
موز قرمز
بسیاری از انواع موز قرمز وجود دارد
اما در دو چیز مشابه هستند اول باید آن ها را در مناطق بسیار سرد پیدا نمود
دوم از نظر طعم از سایر موزها گرایش بیشتری به شیرینی دارند.
آن ها را با دست بخورید یا به ظرف خود اضافه نمایید و در هر صورت وقتی قرمز باشند آماده خوردن هستند.
موز Pisang Raja
مشهور تر از نوع Indonesia هستند و اغلب برای ساخت کلوچه های موزی استفاده میشوند.
همچنین آن ها با نام موزهای Musa Belle نیز شناخته میشوند.
موزهای کوچک موسوم بهLady finger
کوچک تر و شیرین تر از موزهای Cavendish هستند.
از آن ها میتوان خوراکی هایی به ویژه برای کودکان اسنک درست نمود.
موزهای کاوندیش ( Cavendish )
از انواع معمول موزها هستند.
آنها دراز و زرد هستند و با شیرینی ملایمی در همه جا یافت میشوند.
آنها از حالت سبز نرسیده به رسیده کامل درحالی که هنوز رنگ زرد ملایمی دارند و برای پررنگ تر شدن به همراه لکه های قهوه ای به سمت نرم شدن بیشتر و قهوه ای شدن پیش میروند.
البته بیشترین میزان رسیدگی به سلیقه شخصی بستگی دارد.
بالاترین حد رسیدگی و قهوه ای شدن میتواند در فریزر رخ دهد
در حالی که پوست آنها کنده شده است و برای ساخت اسموتی و یا نان موز به کار روند.
موزهای ویلیام
شبیه موزهای Giant Cavendish هستند
دارای ویژیگی هایی همچون بزرگی، نرمی و شیرینی میباشند.
در مکانی که آن ها رشد میکنند اغلب آنها را به صورت نرسیده و سبز به فروش میرسانند.
مانند همه موزها مراحل رسیدن خود را تا بعد از چیده شدن نیز ادامه میدهند.
برای سرعت بخشیدن به درجه رسیدگی، آن ها را در بسته های کاغذی در درجه حرارت اتاق قرار میدهند.
سیب موزهای شیرین
بعضی از گونه های خاص موز بسیار شیرین هستند
بنابراین نام دیگری برای آن ها اطلاق میشود، سیب موزهای شیرین .
آنها در مناطق بارانی و گرمسیری رشد میکنند.
مغز این میوه سفت است و رنگ صورتی مایلی دارد
شیرینی و رطوبت میوه، آن را برای درست نمودن اسنک و یا استفاده در دسر مناسب کرده است
مخصوصا برای اضافه نمودن در سالاد میوه و استفاده در سایر تولیدات خام
از زمانی که هنوز قهوه ای نشده اند و سرعت رشد بیشتری نسبت به سایر گونه های موز دارند.
تاریخچه موز
موز نام میوه و گیاهی است که بومی مناطق حارهای جنوب شرق آسیا، شبه جزایر مالزی و استرالیا می باشد.
موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت می شده است؛
در سال ۱۴۸۲ پرتغالی ها موز را در سواحل گینه پیدا کرده و به جزائر قناری بردند و سپس به وسیله میلیونر مذهبی اسپانیولی به نواحی حاره آمریکا برده شد؛
این گیاه امروزه در تمام مناطق گرمسیری که از رطوبت مطلوبی برخوردار باشند کاشت میشود.
از آنجائی که گیاه موز تا حدودی بلند و مستقیم و محکم میباشد، به اشتباه به آن درخت میگویند،
در حالی که واقعیت آن است که موز گیاهی است علفی و شبیه درختچه است و اجزای این گیاه فقط شاخههایی هستند که پس از دادن میوه خشک شده و از بین میروند.
این شاخهها به بلندی دو تا هشت متر میتوانند برسند و برگهای آن نیز تا سه و نیم متر می رسد.
گل های این گیاه مجتمع و بصورت سنبله بوده و میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در می آید؛
میوه موز به صورت خوشه در انتهای ساقه تشکیل میشود.
موز در ایران
شاید خیلی از ایرانیها ندانند، اما از چیزی حدود نیم قرن پیش باغهای موز در جنوب شرقی ایران ایجاد شدهاند.
حالا باغهای موز در سیستانوبلوچستان عدد قابل توجهی محصول تولید میکنند.
رضا نجفی، رئیس سابق سازمان جهادکشاورزی سیستانوبلوچستان به «شهروند» میگوید در استانشان سالانه چیزی حدود ۱۵۰هزار تن موز تولید میشود.
اگر بخواهیم حساب و کتاب کنیم، میتوانیم بگوییم چیزی معادل یک سوم موزی که به ایران وارد میشود در سیستانوبلوچستان تولید میشود.
گرچه آنها اعتقاد دارند که میتوانند موز بیشتری برای بازار ایران تولید کنند، البته مشروط بر اینکه مشتریها استقبال کنند و باغهای موز سیستانوبلوچستان به صورت علمی گسترش پیدا کنند که هم آب کمتری مصرف شود و هم پول بیشتری نصیب کشاورزان و مردم محروم منطقه شود.
موزی که در باغهای موز سیستانوبلوچستان تولید میشود، گونه «هاریچال» است.
اینگونه موز از پاکستان وارد شده است و نخستینبار در سال ۴۸ در سیستانوبلوچستان کاشته شده است.
این گونه موز میوههای کوتاهی دارد و برخلاف موزهای وارداتی کشیده نیست، طعم میوه آن شیرینتر از موزهای وارداتی است و عطر بیشتری دارد.
در سیستانوبلوچستان چیزی حدود ۷ تا ۸هزار هکتار باغ موز وجود دارد
در ایران کشت و پرورش موز در نواحی جنوبی علاوه بر استان سیستان و بلوچستان، در استان های هرمزگان و کرمان نیز انجام می گیرد.
البته کشت و کار گلخانه ای موز چندین سال قبل در مناطق شمالی کشور و جنوب استان کرمان نیز گسترش پیدا کرد که متاسفانه به دلیل مشکلات متعدد (عدم رقابت قیمت با موزهای وارداتی، عدم تسهیلات لازم برای توسعه گلخانه ها، عدم تخصص کافی در کشت گلخانه ای این محصول و غیره) با عدم استقبال گلخانه داران روبرو گردید.
خواص موز برای کودکان
همان قدر که خوردن میوه برای بزرگسالان لازم و ضروری است، در کودکان هم دریافت روزانه ۲ تا سه واحد میوه ضرورت بسیاری دارد.
یکی از این میوه ها ، موز می باشد که خطر ابتلا به سرطان خون را در کودکان کاهش می دهد.
کودکان موز را دوست دارند زیرا شیرینی طبیعی دارد و هرچه میوه رسیده تر باشد، شیرینی آن نیز افزایش می یابد و انرژی زیادی را برای رشد کودکان فراهم می کند.
موز یکی از منابع غنی پتاسیم الکترولیت است که توسط عضلات مصرف می شود و شیمیایی خون را تنظیم می کند.
همچنین برای نوزاد ویتامین A، ویتامین B، ویتامین C، کلسیم، منیزیم، آهن و روی فراهم می کند.
گفته می شود، اگر کودک در سال های اولیه زندگی اش موز، پرتقال و آب پرتقال بخورد، احتمال ابتلای او به سرطان خون در کودکی کم می شود.
هم چنین فیبر موجود در موز به کاهش خطر سرطان روده بزرگ کمک می کند.
به علاوه، موز رسیده حاوی پکتین، فیبر محلول است که همه چیز را از طریق دستگاه گوارش به حرکت وا می دارد و از یبوست جلوگیری می کند.
البته به یاد داشته باشید که موز کال می تواند تاثیر معکوس داشته باشد و موجب یبوست شود.
اگر کودک شما دوره نقاهت خود را پس از اسهال طی می کند، موز می تواند در جایگزینی الکترولیت های از دست رفته مفید باشد.
اگر همچنان این فواید برای شما کافی نیست باید بگویم که موز برای استخوان و دندان ها نیز مفید است، زیرا مصرف آن کلسیم بدن را تامین می کند.
موز تسکین دهنده دستگاه گوارش است
موز برای کودکان به عنوان غذای اصلی شناخته می شود.
جدا از خاصیت مقوی بودن اش، موز رسیده به آسانی قابل هضم است و راحت برای مصرف آماده می شود.
موز تسکین دهنده دستگاه گوارش نیز است.
منابع بسیاری موز را به عنوان غذای اصلی کودکانی که مشکلات گوارشی دارند، توصیه می کنند. اگر چه بسیاری از والدین این را تکذیب می کنند.
اگر می خواهید موز را به عنوان غذای اصلی به کودک خود دهید، به سادگی یک موز رسیده را پوست بکنید، سپس آن را با چنگال له کنید.
می توانید مقداری شیر مادر یا شیر خشک به آن اضافه کنید تا مناسب کودک تان شود.
اگر کودک شما حداقل ۶ ماه دارد (سنی که به کودکان توصیه می شود خوردن غذای جامد را آغاز کند.) اضافه کردن مواد اضافی ضروری نیست.