لاپاراسکوپی: روش انجام، عوارض و مراقبت های بعد از آن / لاپاراسکوپی و بارداری
لاپاراسکوپی: روش انجام، عوارض و مراقبت های بعد از لاپاراسکوپی / آیا لاپاراسکوپی درد دارد / لاپاراسکوپی و بارداری / لاپاراسکوپی کیسه صفرا
لاپاراسکوپی : در این مقاله از بخش روش های تشخیص بیماری ها و تجهیزات پزشکی در وبسایت نایریکا به لاپراسکوپی, لاپاراسکوپی چیست, روش انجام لاپاراسکوپی, عوارض لاپاراسکوپی, مراقبت های بعد از لاپاراسکوپی, آیا لاپاراسکوپی درد دارد, لاپاراسکوپی و بارداری, لاپاراسکوپی کیسه صفرا می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- لاپاراسکوپی چیست
- روش انجام لاپاراسکوپی
- عوارض لاپاراسکوپی
- مراقبت های بعد از لاپاراسکوپی
- آیا لاپاراسکوپی درد دارد؟
- لاپاراسکوپی و بارداری
- لاپاراسکوپی کیسه صفرا
لاپاراسکوپی چیست
عمل لاپاراسکوپی تکنیکی از جراحی های کم تهاجم است به این معنا که برای اجرای عمل جراحی برش های کوچیکتری نیاز است و این موجب می شود زخم شما زودتر بهبود یافته و خطر ابتلا به بیماری های عفونی را کاهش دهد.
لاپاراسکوپی جراحی دو کاربرده است چرا که می تواند همزمان هم برای تشخیص بیماری و هم برای درمان بیماری شما به کار رود.
عمل لاپاراسکوپی کمک می کند تا پزشک بدون باز کردن کامل شکم شما و انجام جراحی باز وضعیت شما را بررسی و یا برای برطرف کردن بیماری شما اقدام کند.
ابزار لاپاراسکوپی لوله ای طولانی و باریک است که دارای دوربینی با وضوح بالا و نور شدید می باشد تا بتواند از طریق ورود به حفره ی شکمی همانطور که حرکت می کند تصاویر داخل شکم و لگن را بر روی مانیتور برای پزشک بفرستد.
روش انجام لاپاراسکوپی
این عمل میتواند در حالت بیهوشی عمومی یا موضعی صورت بگیرد.
در زمان لاپاراسکوپی، جراح یک برش در زیر شکم ایجاد کرده و سپس یک لوله کوچک را وارد شکم میکند.
این لوله، شکم را با گاز دی اکسید کربن پر کرده و به پزشک این امکان را میدهد تا به وضوح، اندامهای داخلی شکم را مشاهده کند.
زمانی که شکم از گاز پر شود، جراح لاپاراسکوپ را از طریق برش وارد بدن میکند.
دوربین متصل به لاپاراسکوپ تصاویر را بر روی یک صفحه نمایش نشان خواهد داد.
تعداد و اندازه برشها بستگی به نوع بیماری شما دارند.
به طور کلی، یک تا چهار برش و هر کدام به طول ۱ تا ۲ سانتیمتر در لاپاراسکوپی ایجاد میشود.
این برشها این امکان را به جراح میدهند تا در صورت نیاز، ابزارهای دیگری را نیز وارد بدن کنند.
به عنوان مثال، جراح ممکن است نیاز به استفاده از یک ابزار جراحی برای انجام بیوپسی داشته باشد.
بعد از اتمام عمل، ابزار از بدن خارج میشوند.
سپس جای بریدگیها را بخیه خواهند زد.
عوارض لاپاراسکوپی
جراحی لاپاراسکوپی مانند هرعمل جراحی دیگری میتواند دارای عوارضی باشد.
عارضه عمل به معنی ایجاد اتفاق یا پدیده شناخته شده وقابل پیش بینی در جریان یک عمل جراحی یا بعدازآن است که معمولا قابل درمان وبرطرف شدن است اما منجر به طولانی تر شدن سیر بهبودی بعدازعمل میگردد.
در جراحیهای لاپاراسکوپی نیز بروز برخی مشکلات میتواند موجب طولانی شدن سیر درمان ودوره نقاهت بعد ازعمل شود.
احتمال بوجود آمدن این عوارض ومشکلات برحسب تبحر ومهارت جراح کاهش قابل ملاحظه ای می یابد ومعمولا آمار این عوارض باضریب احتمال پایینی همراه است.
عوارض عمل لاپاراسکوپی اگرچه نادر است و با احتمال کمی ایجاد می شود اما معمولا بر دو دسته میباشند : یکی آنها که درحین عمل اتفاق می افتد ودیگری عوارضی که پس ازعمل ایجاد می شود :
عوارض حین عمل :
الف) سوراخ شدن روده یا احشاء داخل شکمی: معمولا درابتدای لاپاراسکوپی لازم است شکم توسط گازکربنیک بادشود تافضای لازم برای رویت احشاء شکمی ایجاد گردد؛ برای دمیدن هوا بداخل شکم از سوزنی کلفت و اتوماتیک بنام وِرِس استفاده میشود که پس ازورود بداخل شکم به دستگاه حاوی مخزن گازکربنیک متصل وسپس بافشاری یکنواخت وآرام شکم باد میشود.
ممکنست با ورود این سوزن خصوصا درافرادی که سابقه عمل قبلی وچسبندگی در شکم دارند قوسی ازروده که درمسیر سوزن است مورد اصابت سرتیز سوزن قرارگیرد وروده بغتتاً سوراخ شود .
درچنین حالتی لازم است باشروع عمل ابتداءً محل سوراخ دوخته وبسته شود وسپس عمل ادامه یابد .
همین اتفاق ممکن است درحین ورود تروکار (که وسیله لوله ای شکلی با دریچه های اتوماتیک ورود وخروج هوااست) ایجاد شود.
ب) سوراخ شدن و یا صدمه دیدن عروق بزرگ شکمی : برخی جراحان کم تجربه ویا عجول ممکنست درصورت ورود ناشیانه سوزن ورس یا تروکارها خصوصا اولین تروکار بداخل شکم، ناگهان مواجه با پارگی یا صدمه عروق اصلی شکم مانند شریان آئورت ویا ورید بزرگ کاو که درمجاورت آئورت قرارگرفته، شوند و بروز یک فاجعه شکمی را شاهد باشند.
بهمین جهت بسیاری ازجراحان باتجربه ی لاپاراسکوپی ترجیح میدهند تروکار اول را زیر دید مستقیم و بدون استفاده از سوزن ورس وارد کنند.
ج) پنوموتوراکس : تجمع هوا در داخل قفسه صدری وخارج ازریه ها را پنوموتوراکس می نامند، این عارضه درحین لاپاراسکوپی و بندرت اتفاق می افتد.
علت آن رسوخ هوا بداخل قفسه سینه ازطریق دیافراگم دراثر فشار زیاد هوا در داخل شکم است.
د) آمفیزم زیر جلدی : تجمع هوا در زیر پوست گاهی بطور نادر دیده میشود که دراثر افزایش فشار هوای داخل شکم و جذب گازکربنیک از طریق لایه های جدارشکم ویا میان سینه بوجود می آید ومعمولا طی چند ساعت پس از عمل خودبخود ازبین میرود.
ه) گاهی در بیماران قلبی که قدرت انقباضی کافی و نرمالی ندارند ایجاد هوا در داخل شکم که بنام پنوموپریتونیوم گفته می شود ، میتواند روی میزان بازگشت خون ازوریدهای اصلی شکم به قلب تاثیر گذاشته و باعث کاهش حجم خون درگردش شود ومنجر به افت فشارخون درحین عمل گردد.
درچنین حالتی جراح میبایست از ایجاد فشار زیاد گاز درداخل شکم خودداری کند .
عوارض بعد از عمل :
الف) درد ناحیه گردن و شانه در روز های نخست بعد از لاپاراسکوپی در بعضی بیماران دیده می شود که حاکی از کشش عضلات جدارشکم و نیز دیافراگم است.
درد عضله دیافراگم معمولا در گردن وشانه احساس میشود.
دراکثراوقات دردبا ایستادن وراه رفتن کاهش می یابد وبا خوابیدن بیشتر میشود.
این مشکل خودبخود ظرف چندروز مرتفع میگردد.
ب) خونریزی ازمحل برشهای جراحی و تروکارها : اگر درحین عمل متوجه خونریزی ازمحل ورود تروکارها شویم میتوانیم با بخیه زدن یا استفاده از الکتروکوتری ویا درنهایت از گذاشتن یک سوند بالون دار درموضع مربوطه خونروی را مهارکنیم. اما گاهی درپایان عمل بخاطر فشار موقت روی رگهای ظریف وموئینه ای که بریده شده اند خونریزی وجود ندارد اما بعدا که بیمار جابجا میشود این مویرگها بازشده وخونریزی مختصر میکنند که مکانیسمهای انعقادی دربدن فرد، آنرا محصور ومحدود میکند. در موارد معدودی ممکنست بدلیل مصرف داروهای ضدانعقادی و اختلال درسیستم انقعادخون خونروی ادامه یابد که باید مجددا بیماررا تحت عمل لاپاراسکوپی قراردادو موضع خونریزی را پیدا و کنترل کرد.
ج) آمبولی ریوی یکی از عوارض شایع لاپاراسکوپی خصوصا در افراد چاق میباشد.
درصورت وجود زمینه انعقادی بالاتر از معمول وبدلیل طولانی شدن عمل جراحی و نیز وجود چربیهای فراوان در شکم و اندام تحتانی و بیحرکتی در دوره بعد از عمل، رکود جریان خون در ساقها منجر به تشکیل لخته های ظریف در وریدهای اندام تحتانی میشود و همین موجب به دام افتادن لخته ها در درخت عروقی ریه ها شده بنحوی که دراکثر اوقات با اولین قدمهایی که فرد شروع به راه رفتن میکند ایجاد میشود و موجب تنگی نفس و اخلال در گردش خون قلبی و سپس افت فشار و عواقب خطیرتری میگردد که بلافاصله باید بیمار را در بخش ویژه تحت درمانهای خاصی قرار داد تا از ایجاد مرگ و میر بالای این عارضه جلوگیری شود.
برای پیشگیری از این عارضه میبایست قبل از عمل داروهای ضدانعقادی تزریق نمود وپوشیدن جوراب واریس را به بیمار توصیه نمود وتا بعداز عمل هم آنرا ادامه داد.
استفاده ازپمپهای فشارنده درساقها درحین عمل وراه اندازی هرچه زودهنگام بیمار بعد از بهوش آمدن بطور قابل توجهی از ایجاد آمبولی جلوگیری میکند.
حرکت دادن ساقها وپاها درحالی که فرد روی بستر خوابیده است وهمچنین راه رفتن هرچه بیشتر وهرچه زودتر، از توصیه های موکدی است که به بیماری که تحت عمل لاپاراسکوپی قرار گرفته است، می شود.
د) عفونت زخم محل ورود تروکارها از موارد خیلی نادری است که گاهی اتفاق می افتد.
درصورت عدم رعایت استریلیتی ویا خروج بافتهایی از اعضای آلوده به میکروارگانیسمها مثل روده بزرگ یا مخاط معده وکیسه صفرا ومانند آن میتواند منجر به عفونت درمحل زخم ورودی تروکار شود.
بهتر است برای پیشگیری، درهنگام خروج بافتها یا بیرون آوردن اعضایی مثل قطعه ای از روده یا معده وغیره، حتما آنها رادرحفاظ یا پوششی قرارداد تا تماسی با جدار محل برش نداشته باشند.
ه) فتق محل ورود تروکارها : برمبنای قطر وسایلی که درحین لاپاراسکوپی استفاده می شود، سایز مناسب تروکارها انتخاب واز راه پوست وارد حفره شکم میشود.
در اکثر موارد نیازی به ترمیم محل ورود تروکارهای ۵ وحتی ۱۰ میلیمتری نیست.
اما ترجیحا باید محل سوراخ تروکارهای ۱۲ میلیمتری ویا بیشتر را پس از اتمام عمل ودرآوردن تروکارها ترمیم نمود.
عدم ترمیم این سوراخها میتواند منجر به بروز فتق جدار شکم در ماههای آتی گردد.
گاهی اوقات جراح بدلیل طولانی شدن زمان عمل و خستگی مفرط، از دوختن سوراخ تروکارهای ۱۲ خودداری میکند و همین ممکن است موجب گیر کردن قوسی از روده در داخل سوراخ مذکور گردیده و در اولین روزهای بعداز عمل بدلیل انسداد روده جراح را مجبور به انجام لاپاراسکوپی مجدد برای رفع مشکل جدید نماید.
مراقبت های بعد از لاپاراسکوپی
مراقبت های قبل از عمل لاپاروسکوپی
به مدت ۱۲ ساعت چیزی نخورید و نیاشامید.
خالی بودن معده، احتمال تهوع طی عمل جراحی یا بعد از آن را کاهش میدهد.
اگر داروهایی را روزانه مصرف میکنید از پزشک خود بپرسید که آیا میتوانید در روز عمل لاپاروسکوپی نیز آن را مصرف کنید.
باید آرایش، جواهرآلات، عینک، لنز و پروتز را پیش از عمل از خود جدا کنید.
دو ساعت زودتر از زمان جراحی در بیمارستان حضور داشته باشید.
معمولاً پیش از عمل، آزمایش خون و ادرار از شما گرفته خواهد شد تا مشخص شود مشکلی که در جراحی اختلال ایجاد کند وجود نداشته باشد.
همچنین ممکن است تصویربرداری همچون اولتراسوند، CT اسکن یا MRI از شما گرفته شود.
این آزمایشها نیز به پزشک کمک میکند که بتواند تخمدانها و اندامهای اطراف آن را بررسی کند تا مشکلی همچون سرطان نداشته باشند.
ممکن است پزشک از شما بخواهد که داروهایی جهت آمادهسازی روده مصرف کنید که موجب تخلیۀ رودهها میشود.
مراقبت های پس از عمل لاپاروسکوپی
پس از عمل، ممکن است درد جزئی و کبودی در ناحیۀ برشها داشته باشید.
تغییر وضعیت میتواند به تخفیف درد و ناراحتی شما کمک کند.
همچنین در دو روز اول پس از جراحی، داروهای مسکن نیز برای شما تجویز میشود.
از طرفی ممکن است به علت استفاده از دیاکسیدکربن حین عمل برای باز کردن شکم، در ناحیۀ شانهها و قفسه سینه درد داشته باشید.
این درد طی چند روز خود به خود ناپدید خواهد شد.
ممکن است به علت استفاده از لولۀ راه هوایی در ناحیۀ نای و طی بیهوشی، گلو درد داشته باشید.
مصرف آبنبات و یا قرصهای گلو میتواند به کاهش درد کمک کند.
در روز جراحی پس از عمل، به هیچ عنوان رانندگی نکنید و به مدت یک هفته از ورزش کردن و بلند کردن اجسام سنگینتر از ۱۰ کیلوگرم اجتناب کنید.
طبیعی است که به علت بیهوشی، حالت تهوع داشته باشید.
شب بعد از جراحی غذاهای سبک مصرف کنید، سپس در روز بعد به رژیم قبلی خود بازگردید.
بهتر است به مدت ۴۸ ساعت از نوشیدن نوشابههای گازدار خودداری کنید.
محل برشها را تمیز و خشک نگهدارید.
برای تمیز کردن آنها میتوانید از آب و صابون استفاده کنید.
روز بعد از جراحی میتوانید بانداژ روی زخمها را بردارید.
طبیعی است که تا چند روز پس از جراحی، خونریزی خفیف واژینال داشته باشید.
آیا لاپاراسکوپی درد دارد؟
تهوع خفیف به علت استفاده از داروها یا روش جراحی
درد شانه و گردن به علت وجود گاز داخل شکم
درد محل عبور وسایل از جدار شکم
احساس گرفتگی گلو و خشونت صدا در مواردی که از لوله تنفسی در هنگام بیهوشی عمومی استفاده شده است.
ترشحاتی به مدت یک یا دو روز
درد عضلانی
بیشتر این علائم خفیف در عرض یک یا دو روز از بین میروند.
برای چند روز بیمار احساس نفخ شکم دارد.
بروز هرگونه علامت غیرمعمول یا خاص را بایستی فوراً به پزشک خبر دهید.
بجز فواید بسیار زیاد دیگر لاپاراسکوپی باید بخاطر داشته باشید که این روش میتواند جایگزین یک عمل جراحی بزرگ (لاپاراتومی)گردد که نیاز به یک برش بزرگ شکمی و ۴ تا ۶ هفته دوران نقاهت پساز عمل جراحی دارد.
لاپاراسکوپی و بارداری
عمل جراحی لاپارسکوپی در زنان باردار از سال ۱۹۹۰ شایع شده است.
اگرچه لاپارسکوپی در فیلدهای دیگر جراحی ایمن است اما دادههای مربوط به کارایی و ایمن بودن این عمل در زمان بارداری محدود است.
هدف از این مطالعه، بررسی کارایی لاپاراسکوپی در زنان باردار است.
مطالعات نشان میدهد که مزایای لاپاراسکوپی طی جراحی در بیماران باردار و غیر باردار مشابه است.
این مزایا شامل دردهای کمتر پس از جراحی، کاهش چسبندگی، کاهش در زمان بستری شدن و برگشت سریعتر به فعالیتهای روزانه است.
با این وجود تعداد کمی از این مطالعات اختلالاتی را گزارش کرده که شامل زایمان زودرس و سقط جنین است.
نتایج این مطالعه نشان میدهد که لاپاراسکوپی میتواند به عنوان یک ابزار مفید در تشخیص و درمان بیماران باردار به کار رود.
برداشتن آپاندیس با لاپارسکوپی و در زمان بارداری ایمن است مخصوصا در سه ماهه دوم بارداری نتایج خوبی برای جنین و مادر دارد.
تجربیات و مطالعات پیشنهاد میکند که جراحی لاپارسکوپی ممکن است در زمان بارداری ایمن باشد اما اثبات بیشتر این نکته نیاز به مدارک علمی بیشتری دارد.
این مقاله مروری در سیزدهمین کنگره بین المللی جراحی کم تهاجمی ایران به صورت پوستر ارایه شد.
این کنگره در ۳ تا ۵ آبان سال ۱۳۹۶در اصفهان برگزار شد.
لاپاراسکوپی کیسه صفرا
عمل جراحی کیسه صفرا بطور کلی به دو روش باز ولاپاراسکوپی کیسه صفرا انجام میشود.
در روش باز با برش پوستی معمولاً زیر دندهها در سمت راست، کیسه صفرا و سنگها خارج میشود.
در روش لاپاراسکوپی چند سوراخ کوچک حدود ۵/۱-۱ سانتیمتری در پوست شکم ایجاد شده و عمل جراحی از این طریق انجام میشود.
عمل جراحی کیسه صفرا خصوصاً در بین خانمها بسیار شایع است و با انجام این عمل جراحی علاوه بر از بین بردن درد از بروز عوارض ذکر شده و همچنین سرطان کیسه صفرا جلوگیری میشود.
مزایا و معایب برداشتن کیسه صفرا با لاپاراسکوپی
مهمترین سوالی که در زمینه جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا برای بیماران مطرح میشود، مزایا و معایب استفاده از این روش است.
البته نباید انتظار داشته باشیم لاپاراسکوپیبدون عارضه باشد و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نکندو اینکه برداشتن کیسه صفرا قطعا عوارضی خواهد داشت ولی در مقایسه با اعمال جراحی باز عوارض بسیار کمتری ایجاد خواهد کرد.
در پایین بیشتر به این موضوع می پردازیم.
جراحی باز در مقایسه با لاپاراسکوپی کیسه صفرا
* به عنوان مثال چسبندگی یکی از مشکلاتی است که پس از عمل جراحی باز ممکن است برای فرد ایجاد شود، اما در لاپاراسکوپی چون شکم باز نمیشود، در معرض هوای محیط قرار نمیگیرد و بافت بدن با لوازمی که هنگام عمل استفاده میشود تماس ندارد، چسبندگی خیلی کمتری ایجاد میکند.
* در جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا پس از ایجاد سوراخ های کوچک روی شکم (حداکثر ۴ سوراخ ۰٫۵-۱ سانتیمتری) و پر کردن داخل شکم با گاز co2، دوربین های مخصوص واردشکم شده و توسط وسایل و سیستم های پیشرفته عمل جراحی جهت بیماران انجام می شود.
باتوجه باینکه در این روش از دوربین های خاص استفاده می شود و ا مکان بزرگنمایی تا ۱۸برابر وجود دارد، دید جراح بسیار بهتراز جراحی باز می باشد.
* یکی از فواید لاپاراسکوپی کیسه صفرا کوچک بودن اسکار عمل (جای زخم) است، به عنوان مثال اگر عمل جراحی بستن لولههای رحم به روش جراحی باز انجام شود، باید برش جراحی حداقل به اندازه هفت تا هشت سانتیمتر ایجاد شود، اما در این روش با دو سوراخ نیم سانتیمتری تا حداکثر یک سانتیمتری میتوان عمل را انجام داد.
با توجه به این که در روش لاپاراسکوپی اسکار عمل کوچکتر از جراحی باز است، انتظار میرود عوارض و مشکلات پس از عمل نیز کمتر باشد.
* از طرف دیگر در روش لاپاروسکوپی سیستم ایمنی بیمار کمتر مختل می شود و بیمار سریع تر به وضعیت فیزیولویک قبل از عمل برمی گردد و عفونت زخم کمتر می باشد.
همچنین بیماران زودتر از بیمارستان ترخیص شده و سریع تر به کار برمی گردند.
* نهایتاًچون برش ها بسیار کوچک هستند درد بیمار پس از عمل کمتر است و از نظرزیبایی نیز نتایج بسیار بهتری دارد.
این مسئله هم از نظر زیبایی به نفع بیمار است و هم به او کمک میکند پس از جراحی خیلی سریعتر به زندگی روزمره برگردد و کارهای عادی را از سر بگیرد.
عوارض لاپاروسکوپی کیسه صفرا و برداشتن آن
شامل خونریزی ، عفونت و اسیب مجاری صفراوی می باشد که به طور کلی چندان شایع نیستند.
نکته مهم این است که جراحی که میخواهد با این روش عمل جراحی را انجام دهد، بایستی آموزش کافی دیده و مهارت کافی داشته باشد.
در غیر این صورت ممکن است بیمار دچار عوارض جبران ناپذیری گردد.
اما در کل عوارض کیسه صفرا را می توان به دو دسته خارج شکمی و داخل شکمی بست داد.
عوارض خارج شکمی لاپاراسکوپی
همچنین از عوارض خارج شکمی کلی لاپاراسکوپی و جراحیلاپاراسکوپی کیسه صفرا می توان گفت که :
عفونت زخم
در هر عمل جراحی بعلت شکسته شدن سد دفاعی پوست، احتمال تهاجم باکتری ها و ایجاد عفونت وجود دارد.
در وضعیت های اورژانسی، چاقی، سن بالا، ضعف سیستم ایمنی، دیابت، عمل های طولانی و کیسه صفرای عفونی و گانگرنه(گندیده) شانس آن زیاد می شود.
عوارض قلبی عروقی
در بیماران مسن و با سابقه بیماری های قلبی، فشارخون، چاقی و دیابت و در جراحی های اورژانسی و طولانی، شانس سکته قلبی و آریتمی قلبی قابل توجه است.
عوارض ریوی
بصورت پنومونی و آتلکتازی (روی هم خوابیدن حبابچه های ریوی)در تمام اعمال جراحی که درشکم انجام می شود ممکن است بروز نماید و تحرک بیمار و تنفس عمیق و سرفه در روزهای بعد از عمل از آن جلو گیری می کند.
عفونت ادراری
این عارضه یکی از عوارض شایع اعمال جراحی است که در بیمارانی که سونداژ ادراری انجام می شود بیشتر دیده می شود
عوارض داخل شکمی لاپاراسکوپی
همچنین از عوارض داخل شکمی کلی لاپاراسکوپی و جراحی لاپاراسکوپی کیسه صفرا می توان گفت که :
خونریزی
تقریبا در تمام اعمال جراحی ممکن است پیش آید که برحسب شدت و زمان بروز آن(حین یا بعد از عمل) و اینکه درن موجود باشد یا نه، درمان و سرنوشت آن متفاوت است و بندرت می تواند یه مرگ منجر شود .
نشت صفرا
ممکن است بعد از عمل جراحی، از مجاری ریزی بنام لوشکا در بستر کیسه صفرا (معمولا حین عمل قابل دیدن نیستند) مقداری صفرا نشت کند که اگر مقدار آن کم باشد یا با درن تخلیه شود مشکلی ایجاد نمی کند.
نشت مقدار زیاد صفرا می تواند نشانه نشت از مجرای کیسه صفرا یا آسیب به مجاری صفراوی بزرگ(مجرای مشترک یا مجرای کبدی) باشد که نیاز به بررسی و درمان قاطع دارد و ماندن مقدار زیاد صفرا درشکم می تواند منجر به پربتونیت یا آبسه داخل شکمی شود.
عوارض عفونی
شامل آبسه و پریتونیت بعد از عمل می شود.
به دنبال تجمع مقداری صفرا یا خون و خونابه و آلوده شدن آن به باکتریها ایجاد می شود.
در بیماران با التهاب شدید کیسه صفرا و بیماران مستعد به عفونت مثل دیابتی ها بیشتر دیده می شود و با تب، ضعف عمومی و بی حالی خود را نشان می دهد و به درمان قاطع نیاز دارد و درمان آن ممکن است با درمان طبی یا تخلیه با سونوگرافی یا جراحی مجدد باشد.
سنگ باقیمانده
ممکن است حین یا قبل عمل جراحی کله سیستکتومی، سنگ صفرا داخل مجرای صفرا رفته باشد و بعد از عمل خود را با درد شدید و یرقان و گاهی تب و لرز نشان دهد که با انجام بررسی های آزمایشگاهی و سونوگرافی قابل تشخیص است و درمان ارجح آن ercp و پاپیلوتومی است که می تواند بعنوان تشخیص هم استفاده شود و گاهی برای درمان آن نیز جراحی مجدد نیاز می شود.