ایجاد روش جدید برای تجزیه و تحلیل دادههای اف ام آر آی
ایجاد روش جدید برای تجزیه و تحلیل دادههای اف ام آر آی
پژوهشگران “دانشگاه مریلند در بالتیمور”(University of Maryland, Baltimore County) آمریکا در مطالعه اخیرشان اظهار کردهاند روش جدید برای تجزیه و تحلیل دادههای افامآرآی یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی، راهی برای بهبود درمان بیماری اسکیزوفرنی ارائه میدهد.
۱۳۹۹/۴/۸
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، محققان دانشگاه مریلند در بالتیمور ابزارهایی را برای بهبود تجزیه و تحلیل دادههای افامآرآی یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی(fMRI) ایجاد کردهاند.
“تولای آدالی”(Tülay Adali) استاد علوم کامپیوتر و مهندسی برق و مدیر آزمایشگاه یادگیری ماشین این دانشگاه به همراه دیگر محققان موفق به توسعه این ابزارها شدند. توسط این ابزار محققان میتوانند الگوهای کلیدی در تصویربرداری از مغز در افراد دارای بیماریهای روانی خاص مانند اسکیزوفرنی را مشخص کنند.
کار محققان میتواند در تشخیص و معالجه زودتر بیماران مبتلا به بیماریهای روانی که شناسایی آنها دشوار است، کمک شایانی کند. این ابزار همچنین میتواند به پزشکان نشان دهد که آیا درمانهای فعلی بر روی این افراد تاثیر داشته یا خیر. روش تجزیه و تحلیل تصویر توسعه داده شده توسط محققان تجزیه و تحلیل بردار مستقل(IVA) نامیده میشود. آنها با استفاده از این روش توانستند دادههای افامآرآی را صرفاً بر فعالیت مغزی دستهبندی و ثابت کنند که بین فعالیت مغز و بیماریهای روانی ارتباط خاصی وجود دارد. آنها طی این مطالعه توانستند با استفاده از تجزیه و تحلیل دادههای افامآرآی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی را شناسایی کنند.
افامآرآی یا تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی نوعی روش تصویربرداری در ام آر آی است. در این روش تصاویری متناوب از مغز در حال فعالیت و سپس در حال استراحت گرفته میشود و از یکدیگر بهطور دیجیتالی تفریق میگردند، که حاصل این پردازش عملکرد مغزی در اثر تغییرات جریان خونی در مغز را از لحاظ فیزیولوژیکی نشان میدهد.
پیش از این، روش مشخصی برای گروه بندی بیماری اسکیزوفرنی در بیماران توسط روش تصویربرداری از مغز وجود نداشت، اما روشهایی که محققان ارائه دادهاند نشان میدهد که بین فعالیت مغز یک بیمار و تشخیص آنها ارتباط معناداری وجود دارد. روانگسیختگی، اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی(Schizophrenia) یک بیماری روانی است که با رفتار و گفتار غیرعادی و کاهش توانایی درک واقعیت(اختلال در واقعیت سنجی) نمایان میشود. ناتوانی در اندیشیدن، عاطفه ضعیف، انجام رفتارهای نامعقول و ناتوانی در درک واقعیت از ویژگیهای بارز آن است. نشانههای دیگر ممکن است باورهای نادرست، آشفتگی اندیشه، شنیدن صداهایی که وجود ندارند، خوابگردی، کاهش تعامل اجتماعی، کابوسهای پی در پی، ابراز نکردن عاطفه و بیانگیزگی باشد. علائم معمولاً به تدریج بروز مییابد، در بزرگسالی شروع میشود و در بسیاری موارد هرگز برطرف نمیشود.
برای بهبود این روش تجزیه و تحلیل از دادههای افامآرآی محققان قصد دارند در آینده یک مطالعه طولی را آغاز کنند تا تعیین کند که کدام روش درمانی برای بیماران مبتلا به بیماریهای روانی خاص بهتر است.
یافتههای این مطالعه در مجله “NeuroImage” منتشر شد.
انتهای پیام