سرطان معده: سن و طول عمر، تشخیص، علائم اولیه، درمان در طب سنتی

سرطان معده: سن و طول عمر، تشخیص، علائم اولیه، درمان / سرطان معده خوش خیم / درمان سرطان معده در طب سنتی

سرطان معده : در این مقاله از بخش انواع سرطان و بیماری های گوارشی در وبسایت نایریکا به سرطان معده, سن سرطان معده, تشخیص سرطان معده, علائم اولیه سرطان معده, درمان سرطان معده, سرطان معده خوش خیم, طول عمر سرطان معده, درمان سرطان معده در طب سنتی, از کجا بفهمیم سرطان معده داریم, سرطان معده را چگونه تشخیص دهیم, علائم سرطان معده می پردازیم.

با ما همراه باشید.

اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

سرطان معده, سن سرطان معده, تشخیص سرطان معده, علائم اولیه سرطان معده, درمان سرطان معده, سرطان معده خوش خیم, طول عمر سرطان معده, درمان سرطان معده در طب سنتی, از کجا بفهمیم سرطان معده داریم, سرطان معده را چگونه تشخیص دهیم, علائم سرطان معده

برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:

• سن سرطان معده
• تشخیص سرطان معده
• علائم اولیه سرطان معده
• درمان سرطان معده
• سرطان معده خوش خیم
• طول عمر سرطان معده
• درمان سرطان معده در طب سنتی

سن سرطان معده

بروز سرطان معده عمدتا از ۵۰ سال به بالا آغاز می شود و زیر سن ۴۰ سال به ندرت رخ می دهد.

سن شیوع و افزایش شیب بیماری، از ۶۰ سال به بالاست.

سن سرطان معده

بیشترین سنین بروز سرطان معده در مردان و زنان ایرانی به ترتیب «۶۰ – ۶۴» و « ۶۵ – ۶۹ » سال است.

سن بروز سرطان معده در ایران ۱۰ سال جوانتر از دنیاست.

تشخیص سرطان معده

آیا سرطان معده در مراحل اولیه قابل تشخیص است؟

غربالگری، آزمایشی برای جستجوی یک بیماری نظیر سرطان در افرادی است که علامتی ندارند.

در کشورهایی مانند ژاپن که سرطان معده بسیار شایع است، غربالگری موجب می‌شود بسیاری از موارد بیماری در همان مراحل اولیه و قابل درمان، شناسایی شود اما در کشورهایی که برای سرطان معده غربالگری عمومی انجام نمی‌شود، بیشتر افرادی که این بیماری را دارند تا زمانی‌که علایم آن‌ها به‌حدی برسد که نیاز به معاینات پزشکی داشته باشند، شناسایی نمی‌شوند.

تشخیص سرطان معده

آزمایش‌های مرتبط با تشخیص سرطان معده

سرطان معده معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد به‌علت علایمی که دارد به پزشک مراجعه می‌کند.

پزشک تاریخچه‌ی پزشکی فرد بیمار را پرسیده و او را معاینه می‌کند.

اگر او مشکوک به سرطان معده باشد، باید آزمایش‌هایی انجام شود تا این تشخیص تأیید یا رد شود.

آزمایش‌های مرتبط با تشخیص سرطان معده

سرطان معده معمولا زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد به‌علت علایمی که دارد به پزشک مراجعه می‌کند.

پزشک تاریخچه‌ی پزشکی فرد بیمار را پرسیده و او را معاینه می‌کند.

اگر او مشکوک به سرطان معده باشد، باید آزمایش‌هایی انجام شود تا این تشخیص تأیید یا رد شود.

آندوسکوپی فوقانی: 

آندوسکوپی فوقانی یا EGD آزمایش اصلی تشخیص سرطان معده است.

در این آزمایش، پزشک یک آندوسکوپ را که یک لوله‌ی نازک دارای منبع نور و یک دوربین ویدئویی کوچک است، از راه گلو وارد معده‌ی فرد بیمار می‌کند.

با این کار پزشک می‌تواند پوشش مری، معده و بخش ابتدایی روده‌ی کوچک را ببیند.

اگر مناطق غیرطبیعی مشاهده شوند، با استفاده از ابزاری که به آندوسکوپ متصل است، نمونه‌برداری انجام می‌شود.

این نمونه‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند و با استفاده از میکروسکوپ مشخص می‌شود که آیا سلول‌های سرطانی وجود دارند یا خیر.

با استفاده از آندوسکوپ، سرطان معده می‌تواند شبیه یک توده‌ی برآمده یا قارچ‌مانند، یا مناطق ضخیم شده، مسطح و پراکنده از مخاط دیده شود که با عنوان لینیت پلاستیکا شناخته می‌شوند.

سندرم سرطان ارثی منتشره‌ی معده، اغلب ازطریق آندوسکوپی قابل رویت نیست.

اولتراسوند آندوسکوپی: 

در روش اولتراسوند از امواج صوتی برای تولید تصاویری از اندام‌هایی مانند معده استفاده می‌شود.

طی یک اولتراسوند استاندارد، یک ابزار عصامانند که مبدل نامیده می‌شود، روی پوست قرار داده می‌شود.

این دستگاه امواج صوتی تولید می‌کند و سپس امواج بازگشتی از اندام‌های داخلی را تشخیص می‌دهد.

الگوی این اکوها توسط یک کامپیوتر پردازش می‌شود و یک تصویر سیاه‌سفید روی صفحه‌ی‌ نمایش نشان داده می‌شود.

در اولتراسوند آندوسکوپی (EUS)، یک مبدل کوچک در انتهای آندوسکوپ تعبیه می‌شود.

پس از آماده شدن بیمار، آندوسکوپ از گلوی او عبور داده می‌شود و به معده می‌رسد.

با این کار مبدل می‌تواند روی دیواره‌ی معده، جایی که سرطان می‌تواند وجود داشته باشد، قرار گیرد.

پزشکان می‌توانند لایه‌های معده و نیز گره‌های لنفاوی و سایر ساختارهای نزدیک معده را مورد بررسی قرار دهند.

کیفیت این تصویر به‌علت فاصله‌ی کوتاه‌تری که امواج صوتی طی می‌کنند، از تصویر حاصل از یک اولتراسوند استاندارد بهتر است.

مزیت اصلی روش EUS در ارتباط با مشاهده‌ی میزان انتشار سرطان در دیواره‌ی معده، بافت‌ها و گره‌های لنفاوی مجاور است.

این روش همچنین می‌تواند برای هدایت سوزن بیوپسی (نمونه‌برداری) استفاده شود.

بیوپسی: 

درصورتی‌که ازطریق آندوسکوپ یا تصویربرداری، یک منطقه‌ی غیرطبیعی در معده مشاهده شود، پزشک ممکن است مشکوک به وجود سرطان شود اما تنها راه برای تشخیص نهایی این موضوع انجام یک نمونه‌برداری است.

در عمل نمونه‌برداری پزشک نمونه‌ای از سلول‌های منطقه‌ی غیر‌طبیعی را برمی‌دارد.

نمونه‌برداری‌هایی که با هدف بررسی سرطان معده انجام می‌شوند، اغلب درجریان آندوسکوپی فوقانی معده گرفته می‌شوند.

اگر پزشک در جریان آندوسکوپی هرگونه منطقه‌ی غیر‌طبیعی در پوشش معده مشاهده کند، ابزار نمونه‌برداری را ازطریق آندوسکوپ وارد معده می‌کند.

برخی از انواع سرطان‌های معده می‌توانند در عمق دیواره‌ی معده بروز کنند که این امر موجب می‌شود نمونه‌برداری از آن‌ها با استفاده از روش آندوسکوپی استاندارد دشوار شود.

اگر پزشک گمان کند سرطان ممکن است در عمق دیواره‌ی معده اتفاق افتاده باشد، می‌تواند از روش اولتراسوند اندوسکوپی برای هدایت سوزن نمونه‌برداری به دیواره‌ی معده استفاده کند.

نمونه‌ برداری همچنین ممکن است از مناطق احتمالی انتشار سرطان مانند گره‌های لنفاوی مجاور یا مناطق مشکوک در دیگر قسمت‌های بدن انجام شود.

آزمایش نمونه‌های بیوپسی

نمونه‌های بیوپسی برای مشاهده زیر یک میکروسکوپ به آزمایشگاه فرستاده شده و از لحاظ وجود سرطان و نوع سرطان مورد بررسی قرار می‌گیرند.

اگر نمونه، حاوی سلول‌های سرطانی باشد، ممکن است، آزمایش‌های بیشتری انجام شود.

برای مثال ممکن است تومور مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود که آیا دارای سطوح بالایی از یک پروتئین محرک رشد است که HER2 نامیده می‌شود یا خیر.

تومورهایی که در آن‌ها سطوح HER2 بالا است، HER2 مثبت نامیده می‌شوند.

سرطان‌های معده‌ای که HER2مثبت هستند، می‌توانند توسط داروهایی که پروتئین HER2 را مورد هدف قرار می‌دهند، درمان شوند.

دو روش مختلف برای بررسی نمونه‌ی بیوپسی وجود دارد:

۱. ایمنوهیستوشیمی (IHC):

در این آزمایش آنتی‌بادی‌های خاصی که به پروتئین HER2 می‌چسبند، به نمونه اضافه می‌شوند.

اگر تعداد زیادی از این پروتئین موجود باشد، رنگ سلول‌ها تغییر خواهد کرد.

تغییر رنگ با میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرد.

نتایج این آزمایش به‌صورت ۰، ۱+، ۲+ یا ۳+ گزارش می‌شوند.

۲. هیبریدیزاسیون درمحل (FISH):

در این آزمایش از قطعات DNA نشاندار شده بوسیله‌ی فلورسنت استفاده می‌شود که به‌طور اختصاصی به کپی‌های ژن HER2 موجود در سلول‌ها متصل شده و تعداد آن‌ها با استفاده از یک میکروسکوپ خاص قابل شمارش است.

معمولا ابتدا آزمایش IHC انجام می‌شود.

اگر نتیجه ۰ یا ۱+ بود، سرطان HER2منفی است.

افراد دارای تومورهای HER2منفی با داروهایی که HER2 را مورد هدف قرار می‌دهند، درمان نمی‌شوند.

اگر جواب آزمایش ۳+ بود، آن سرطان HER2مثبت است.

بیماران دارای تومورهای HER2مثبت ممکن است با داروهایی نظیر تراستوزوماب مورد درمان قرار گیرند.

زمانی‌که نتیجه‌ی آزمایش ۲+ باشد، وضعیت HER2 تومور مشخص نیست.

این امر اغلب منجر به آزمایش تومور با استفاده از تکنیک FISH می‌شود.

در آزمایش دیگری ممکن است تومور از لحاظ وجود مقدار معینی از پروتئین بازرسی‌کننده‌ی ایمنی خاصی به نام PD-L1بررسی شود.

اگر چنین باشد، تومور ممکن است با یک مهارکننده‌ی پروتئینی مانند پمبرولیزوماب تحت درمان قرار گیرد.

آزمایش‌های تصویربرداری

در آزمایش‌های تصویربرداری برای ایجاد تصاویری از داخل بدن از اشعه‌ی ایکس، میدان‌های مغناطیسی، امواج صوتی یا مواد رادیواکتیو استفاده می‌شود. آزمایش‌های تصویربرداری ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود:

• برای تشخیص سرطانی بودن یک منطقه‌ی مشکوک
• برای مشاهده‌ی میزان گسترش سرطان
• برای کمک به تعیین میزان اثرگذاری درمان

آزمایش‌های تصویربرداری سری GI: 

در این آزمایش با استفاده از اشعه‌ی ایکس پوشش داخلی مری، معده و بخش ابتدایی روده‌ی کوچک مورد بررسی قرار می‌گیرد.

این روش نسبت‌به آندوسکوپی، کمتر برای تشخیص سرطان معده یا دیگر مشکلات معده استفاده می‌شود زیرا ممکن است برخی از مناطق غیرطبیعی را نشان ندهد و نیز به پزشکان امکان نمونه‌برداری از بافت را نمی‌دهد.

البته این روش نسبت‌به آندوسکوپی کمتر تهاجمی است و در برخی موقعیت‌ها می‌تواند مفید باشد.

به‌منظور انجام این آزمایش، بیمار یک محلول گچ‌مانند سفید را که حاوی باریوم است، می‌نوشد.

باریوم روی پوشش مری، معده و روده‌ی کوچک می‌‌نشیند.

سپس چندین تصویر اشعه‌ی ایکس گرفته می‌شود.

از آن‌جایی که اشعه‌ی ایکس قادر به عبور از باریوم عبور نیست، این عکس‌ها می‌توانند وجود هر ناهنجاری در پوشش این اندام‌ها را نشان دهند.

برای تشخیص سرطان معده در مراحل اولیه، از تکنیک کنتراست دوگانه نیز استفاده می‌شود.

در این روش بعد از اینکه بیمار محلول باریوم را خورد، یک لوله‌ی نازک وارد معده او می‌شود و ازطریق آن هوا به‌داخل معده پمپ می‌شود.

این امر نازک شدن لایه‌ی باریوم را به دنبال دارد و حتی ناهنجاری‌های کوچک نیز نمایان خواهند شد.

توموگرافی رایانه‌ای: 

در سی‌تی‌اسکن از اشعه‌ی ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق و مقطعی از بدن استفاده می‌شود.

سی‌تی‌اسکن‌ها اغلب تصاویر نسبتا واضحی ایجاد می‌کنند و موقعیت سرطان را نشان می‌دهند.

سی‌تی‌اسکن همچنین اندام‌های مجاور معده مانند کبد و نیز گره‌های لنفاوی و اندام‌های دورتری را که سرطان ممکن است به آن‌ها سرایت کرده باشد، نشان می‌دهند.

سی‌تی‌اسکن می‌تواند به تعیین مرحله‌ی سرطان و نیز اینکه آیا جراحی برای آن فرد گزینه مناسبی است یا خیر، کمک کند.

بیوپسی هدایت‌شده بوسیله سی‌تی‌اسکن:

 از سی‌تی‌اسکن برای هدایت سوزن بیوپسی به داخل منطقه‌ی مشکوک انتشار سرطان نیز استفاده می‌شود.

بیمار روی میز سی‌تی‌اسکن قرار می‌گیرد و پزشک سوزن بیوپسی را به‌سمت توده هدایت می‌کند.

سی‌ تی‌ اسکن‌ ها آنقدر تکرار می‌شوند تا زمانی‌که سوزن به توده برسد.

یک نمونه کوچک برداشته و زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرد.

 مانند سی‌تی‌اسکن، اسکن‌های MRI نیز تصویری دقیق از بافت‌های نرم بدن مهیا می‌کنند.

اما در اسکن‌های MRI به‌جای اشعه‌ی ایکس از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی استفاده می‌شود.

اسکن PET:

 به‌منظور انجام یک اسکن PET، ابتدا یک ماده‌ی رادیواکتیو به فرد تزریق می‌شود.

این ماده عمدتا در سلول‌های سرطانی تجمع خواهد یافت.

در ادامه، برای ایجاد تصویری از مناطق رادیواکتیو در بدن، از یک دوربین خاص استفاده می‌شود.

این تصویر به دقت سی‌تی‌اسکن یا اسکن MRI نیست ولی می‌تواند برای مشاهده‌ی مناطقی که سرطان ممکن است، منتشر شده باشد، مورد استفاده قرار گیرد.

تصویربرداری از قفسه سینه به کمک اشعه ایکس:

 این آزمایش زمانی مفید است که احتمال انتشار سرطان به ریه‌ها وجود داشته باشد.

البته اگر یک سی‌تی‌اسکن از قفسه‌ی سینه انجام شده باشد، این آزمایش ضرورتی ندارد.

لاپاراسکوپی:

 از این روش معمولا زمانی‌که سرطان معده تشخیص داده شده باشد، استفاده می‌شود.

اگرچه سی‌تی‌اسکن یا MRI می‌توانند تصاویر دقیقی از داخل بدن ایجاد کنند، ولی ممکن است نتوانند تومورهای خیلی کوچک را نشان دهند.

پزشکان ممکن است قبل از انجام عمل جراحی برای تأیید وجود سرطان در معده و قابل برداشت بودن آن، عمل لاپاراسکوپی را انجام دهند.

این عمل در یک اتاق عمل و تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

یک لاپاراسکوپ (یک لوله‌ی نازک انعطاف‌پذیر) ازطریق منفذی کوچک در پهلوی بیمار وارد بدن او می‌شود.

لاپاراسکوپ دارای یک دوربین ویدئویی کوچک در انتهای خود است که تصاویر داخل شکم را به یک صفحه‌ی نمایش می‌فرستد.

با استفاده از این روش پزشکان می‌توانند به سطوح اندام‌ها و گره‌های لنفاوی مجاور نگاه نزدیک‌تری بیندازند یا حتی نمونه‌های کوچکی نیز بگیرند.

اگر انتشار سرطان به چشم نیاید، گاهی پزشکان شکم را با استفاده از محلول نمکی شستشو می‌دهند.

این مایع سپس برداشته می‌شود و برای بررسی حضور احتمالی سلول‌های سرطانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

اگر چنین باشد، به این معنا است که سرطان منتشر شده حتی اگر انتشار آن قابل‌مشاهده نباشد.

گاهی نیز عمل لاپاراسکوپی با اولتراسوند ترکیب می‌شود تا تصویر بهتری از سرطان فراهم شود.

تست‌های آزمایشگاهی: 

پزشکان درهنگام جست‌وجو به‌دنبال علایم سرطان معده ممکن است انجام یک آزمایش شمارش سلول‌های خونی را تجویز کنند تا اگر کم‌خونی وجود داشته باشد (که می‌تواند در اثر خونریزی ناشی از سرطان پیش آمده باشد) تشخیص داده شود.

یک آزمایش خون مخفی در مدفوع نیز ممکن است انجام شود تا اگر خونی در مدفوع وجود دارد که به چشم نمی‌آید، مشخص شود.

پزشک ممکن است درصورت تشخیص سرطان آزمایش‌های دیگری نیز تجویز کند، مخصوصا اگر قرار باشد فرد بیمار جراحی شود.

برای نمونه یک‌سری آزمایش‌های خونی برای اطمینان از عملکرد طبیعی کلیه و کبد و انعقاد طبیعی خون انجام می‌شود.

اگر قرار باشد عمل جراحی انجام شود یا اینکه فرد داروهایی را مصرف می‌کند که روی قلب او تأثیرگذار هستند، ممکن است برای بررسی عملکرد قلب یک الکتروکاردیوگرام و یک اکوکاردیوگرام نیز انجام شود.

مراحل سرطان معده

بعد از اینکه وجود سرطان معده تأیید شد، پزشکان وضعیت سرطان را از لحاظ انتشار و وسعت انتشار مورد بررسی قرار می‌دهند.

تعیین مرحله‌ی سرطان تشریح کننده‌ی وضعیت سرطان در بدن است.

این امر به تعیین میزان وخیم بودن سرطان و اتخاذ بهترین روش درمان کمک می‌کند.

مرحله‌ی ابتدایی سرطان معده مرحله‌ی صفر نامیده می‌شود و سپس وارد مراحل یک تا چهار می‌شود.

به‌عنوان یک قانون، هرچه عدد کمتر باشد، نشان‌دهنده‌ی این است که میزان انتشار سرطان کمتر بوده است.

عدد بیشتر مانند مرحله‌ی چهار نشان‌دهنده‌ی انتشار وسیع سرطان است.

اگرچه تجربه‌ی هر فرد از سرطان منحصر‌به‌فرد است، سرطان‌ها در مراحل یکسان دارای چشم‌انداز مشابهی هستند و اغلب به روش یکسانی مورد درمان قرار می‌گیرند.

سیستم تعیین مرحله‌ای که برای سرطان معده استفاده می‌شود، سیستم TNM است که براساس سه گروه از اطلاعات کلیدی انجام می‌شود:

اندازه‌ی تومور (T): سرطان تا چه حد در پنج لایه‌ی دیواره‌ی معده رشد کرده است؟ آیا سرطان به ساختارها یا اندام‌های مجاور نیز رسیده است؟

انتشار سرطان به گره‌های لنفاوی مجاور (N): آیا سرطان به گره‌های لنفاوی مجاور سرایت کرده است؟

انتشار سرطان به قسمت‌های دور (M): آیا سرطان به گره‌های لنفاوی دورتر یا اندام‌هایی نظیر کبد یا ریه‌ها رسیده است؟

اعداد یا حروفی که پس از T، N و M می‌آیند، جزییات بیشتری درمورد این ویژگی‌ها فراهم می‌کنند.

اعداد بزرگ‌تر به‌معنای این هستند که پیشروی سرطان بیشتر بوده است.

وقتی که طبقه‌بندی سرطان معده‌ی یک فرد از لحاظ T، N و M مشخص شد، این اطلاعات در فرایندی که گروه‌بندی مرحله نامیده می‌شود با هم ترکیب می‌شوند تا یک مرحله‌ی کلی برای بیماری تعیین شود.

علائم اولیه سرطان معده

سرطان معده از شایع‌ترین انواع سرطان در جهان نیستف اما این به معنای در امان بودن ما نسبت به این بیماری محسوب نمی شود.

توجه به نشانه های اولیه سرطان معده می تواند کمک بزرگی به تشخیص زودرس و روند درمان کند.

در ادامه با برخی از این نشانه ها بیشتر آشنا می شویم.

علائم اولیه سرطان معده

ناراحتی معده

سرطان معده اغلب با مشکلات معمول و نسبتا بی خطر معده، مانند حالت تهوع عادی، اشتباه گرفته می شود، و این یکی از دلایل خطرناک بودن آن است.

از آنجایی که ما اغلب ناراحتی معده را با غذاهای مصرفی خود مرتبط می دانیم، نادیده گرفتن سرطان معده در مراحل اولیه و حتی میانی بیماری آسان است.

اگر برای مدتی طولانی ناراحتی معده را تجربه می کنید، تنها فرض را بر این نگذارید که چنین شرایطی با رژیم غذایی شما در ارتباط است.

به پزشک مراجعه کنید تا دلیل دقیق این شرایط مشخص شود.

کاهش وزن

چاقی یکی از مشکلات اصلی دنیای امروز محسوب می شود و از این رو، هنگامی که موضوع سلامت مطرح می شود، کاهش وزن به عنوان گامی در جهت درست مد نظر قرار می گیرد.

اما کاهش وزن می تواند نشانه ای از وجود یک مشکل سلامت بزرگ، مانند سرطان معده، نیز باشد.

در حقیقت، یکی از نشانه های اصلی ابتلا به سرطان معده کاهش وزن بی دلیل است.

اگر تغییری در رژیم غذایی یا برنامه ورزشی خود ایجاد نکرده اید، اما روند کاهش وزن غیر معمول را تجربه می کنید به پزشک مراجعه کرده و شرایط را با وی مطرح کنید.

اگر به ناگاه با کاهش علاقه خود به غذا و کم اشتهایی مواجه شده اید نیز مراجعه به پزشک ایده خوبی است.

معده درد

ناراحتی معده شرایط خوشایندی نیست.

این شرایط ممکن است چنان ناراحت کننده باشد که مدت زمانی زیادی را در طول روز در توالت سپری کنید.

همچنین، ناراحتی معده می تواند انجام فعالیت های روزانه را غیر ممکن کند.

با این وجود، معده درد موضوعی کاملا متفاوت است.

این درد حاد در ناحیه شکم اغلب در اطراف محل ناف احساس می شود.

معده درد می تواند با تورم و تجمع مایع همراه باشد که هر دو می توانند به دلیل ظهور سرطان شکل گرفته باشند.

اگر به طور مرتب در این منطقه از بدن احساس درد دارید به پزشک مراجعه کنید.

احساس سیری

احساس سیری می تواند در حقیقت یکی از نشانه های ابتلا به سرطان معده باشد.

اگر پس از خوردن تنها چند لقمه از غذای خود دیگر احساس گرسنگی نمی کنید، ممکن است دلیلی نگران کننده در پس این شرایط وجود داشته باشد.

با پزشک در این زمینه صحبت کنید تا دلیل دقیق شناسایی شود.

سوزش سردل

بازگشت اسید معده به مری به یکی از مشکلات سلامت شایع در جهان مبدل شده است.

مصرف زیاد مواد غذایی سرخ شده و تند ارتباط نزدیکی با سوزش سردل، سوء هاضمه و بازگشت اسید معده دارد.

خبر خوب این است که بازگشت اسید معده به مری و سوزش سردل با استفاده از داروهای بی نیاز از نسخه پزشک قابل درمان هستند.

خبر بد این است که در صورت تداوم این مشکلات و عدم بهبود پس از مصرف دارو ممکن است نشانه ای از ابتلا به سرطان معده باشند.

استفراغ

ناراحتی گاه به گاه معده یک چیز است، اما استفراغ منظم مشکلی کاملا متفاوت است.

البته، استفراغ منظم می تواند معرف مشکلات مختلفی باشد که همگی آنها با معده در ارتباط نیستند.

از این رو، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط و شناسایی دلیل شکل گیری استفراغ اهمیت دارد.

این مساله به ویژه در صورت مشاهده خون در استفراغ اهمیت بیشتری می یابد زیرا می تواند نشانه ای از ابتلا به سرطان معده باشد.

درمان سرطان معده

انتخاب روش درمانی سرطان معده به عوامل مختلفی مانند شدت بیماری، ترجیحات و وضعیت کلی سلامت بیمار بستگی دارد.

روش درمانی می‌تواند شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتو درمانی، داروها و شرکت بیمار در کارآزمایی بالینی باشد.

درمان سرطان معده

جراحی

هدف جراح در این روش از بین بردن بیماری از طریق برداشتن بافت سرطانی است.

او باید اطمینان حاصل کند هیچ سلول سرطانی باقی نمانده است. مثال‌هایی از این روش عبارتند از:

خارج کردن تومور از لایه‌های داخلی معده در مراحل اولیه‌ی سرطان: جراح به کمک اندوسکوپی تومور‌های بسیار ریز را از لایه‌ی داخلی معده بیرون می‌کشد.

این روش برداشتن مخاط اندوسکوپی نام دارد؛ساب‌توتال گاسترکتومی معده که در آن بخشی از معده برداشته می‌شود؛توتال گاسترکتومی که در آن کل معده برداشته می‌شود.

جراحی‌های شکم معمولا بسیار سنگین هستند و دوره‌ی بهبود آنها نسبتا طولانی است.

ممکن است بیمار برای بهبود دو هفته در بیمارستان بماند و در ادامه چند هفته‌ای هم در منزل استراحت کند تا بهبودی حاصل شود.

پرتودرمانی یا رادیوتراپی

در این روش پرتوهای حامل انرژی، سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار می‌دهند و از بین می‌برند.

به خاطر خطر آسیب زدن پرتو به اندام‌های نزدیک معده معمولا پرتودرمانی برای درمان سرطان معده مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، البته اگر سرطان پیشرفت زیادی کرده باشد یا باعث خون‌ریزی و درد شدید در فرد شود، پرتودرمانی از گزینه‌های درمان فرد خواهد بود.

پرتودرمانی نئوادجوانتی

در این روش از پرتودرمانی پیش از عمل جراحی استفاده می‌شود.

تومورها به لطف تابش کوچک‌تر و برداشتن آنها به وسیله‌ی عمل جراحی آسان‌تر می‌شود.

پرتودرمانی کمکی

این روش پرتودرمانی پس از عمل جراحی صورت می‌گیرد.

هدف آن از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده (احتمالی) در اطراف معده است.

امکان دارد بیماران در نتیجه‌ی پرتو درمانی سوء هاضمه، اسهال و استفراغ را تجربه کنند.

شیمی‌ درمانی

در این روش به کمک دارو روند تقسیم و تکثیر سریع سلول‌های سرطانی متوقف می‌شود؛ این داروها به‌عنوان داروهای سیتوتوکسیک نیز شناخته می‌شوند.

دارو در بدن بیمار می‌چرخد و به سلول‌های سرطانی در نقطه‌ای که بیماری از آن شروع شده و سایر نقاطی که بیماری به آن سرایت کرده است، حمله می‌کند.

شیمی‌درمانی نئوادجوانتی

در این روش از شیمی‌درمانی پیش از عمل جراحی استفاده می‌شود.

تومورها به کمک دارو کوچک‌تر می‌شوند و برداشتن آنها به وسیله‌ی عمل جراحی آسان‌تر می‌شود.

شیمی‌ درمانی کمکی

این روش شیمی‌درمانی پس از عمل جراحی صورت می‌گیرد.

هدف آن از بین بردن سلول‌های سرطانی باقیمانده (احتمالی) در اطراف معده است.

شیمی‌ درمانی برای درمان برخی از سرطان‌های معده روشی مناسب است.

تومورهای استرومال دستگاه گوارش و لنفوم معده نمونه‌هایی هستند که استفاده از شیمی درمانی در درمان آن ارجحیت دارد.

هدف‌درمانی

ساتنت (سانیتینیب) و گلیوک (ایمانیتیب) نمونه‌هایی از داروهای هدف‌داری هستند که به سلول‌های سرطانی در بیماران مبتلا به تومورهای استرومال دستگاه گوارش حمله می‌کنند.

کارآزمایی بالینی

در این روش درمان‌های تجربی به کمک داروها یا روش‌های جدید درمانی به کار گرفته می‌شوند.

شاید بیماران بخواهند در این درمان‌های آزمایشی شرکت کنند، باید توجه کرد این روش‌ها آزمایشی‌اند و تضمینی برای درمان سرطان معده نیستند.

بیماران در مورد این روش‌ها باید با خانواده و دکتر خود مشورت و خود را برای جنبه‌های ناشناخته‌ی این درمان‌ها آماده کنند.

مثلا ممکن است این درمان‌ها اثرات جانبی داشته باشد که به علت تحقیقات کم هنوز مشخص نشده است.

سرطان معده خوش خیم

تومور خوش‌خیم چیست؟

تومورهای خوش‌خیم در شرایطی پدید می‌آید که سلول‌های بدن فرد بدون وقفه تقسیم شوند.

این تومورها را بر اساس محل تقسیم شدنشان نام‌گذاری و طبقه‌بندی می‌کنند.

برای مثال, تومور چربی از سلول‌های چربی نشاءت می‌گیرد.

تومورهای خوش‌خیم همیشه به درمان نیاز ندارند.

سرطان معده خوش خیم

رشد تومورهای خوش‌خیم سلول‌های دیگر را درگیر نمی‌کند و همانند سلول‌های سرطانی در سلول‌های دیگر سرایت نمی‌کنند.

تومورهای خوش‌خیم می‌توانند در هر جای بدن ایجاد شوند.

شاید در قسمتی از بدن خود متوجه یک توده شوید که از بیرون مشخص باشد و تصور کنید یک سلول سرطانی است.

برای مثال, گاهی زنان در سینه‌های خود متوجه توده‌ای می‌شوند که فکرشان را مشغول می‌کند. در حقیقت بیشتر توده‌های سینه خوش‌خیم هستند, زیرا بدن برای رشد به این تومورهای خوش‌خیم نیاز دارد.

از هر ۱۰ زن ۹ تن از آن‌ها این تومورهای خوش‌خیم را در بدن خود می‌یابند.

احتمال بروز تومورهای خوش‌خیم استخوان از تومورهای بدخیم بیشتر است.

دلایل بروز تومورهای خوش‌خیم

دلیل اصلی تومور خوش‌خیم ناشناخته است.

این تومور زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های بدن بی‌وقفه رشد و تکثیر پیدا کنند.

در حالت عادی بدن می‌تواند رشد و تکثیر سلول‌ها را کنترل کند.

زمانی که سلول‌های پیر و آسیب‌دیده از بین می‌روند با سلول‌های جوان جایگزین می‌شوند.

در شرایط داشتن تومور سلول‌های مرده بر سر جای خود باقی می‌مانند و به شکل تومور رشد می‌کنند.

سلول‌های سرطانی هم به این شکل رشد می‌کنند.

اما سلول‌های سرطانی برعکس سلول‌های خوش‌خیم سلول‌های اطراف را نیز درگیر می‌کنند و به قسمت‌های دیگر بدن سرایت می‌شوند.

طول عمر سرطان معده

سرطان معده، دومین سرطان شایع و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان‌ها در سراسر دنیا شناخته شده است و در ایران آدنوکارسینوم معده کشنده‌ترین نوع سرطان معده است و افراد دارای این نوع سرطان طول عمر کوتاه‌تری نسبت به سایرین دارند.

در این مطالعه بقای بیماران مبتلا به سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت جراحی قرار گرفتند مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.

طول عمر سرطان معده

روش بررسی:

طی سال‌های ۱۳۸۱ لغایت ۱۳۸۵، تعداد ۴۵۵ بیمار مراجعه‌کننده با تشخیص قطعی سرطان معده که در بخش گوارش بیمارستان طالقانی تحت عمل جراحی قرار گرفتند به صورت همگروه تاریخی تحت بررسی و آنالیز قرار گرفتند.

اثر متغیرهای جنس، سن، شاخص توده بدنی، وضعیت مواجهه با مواد شیمیایی، سابقه فامیلی، درجه تمایز هیستوپاتولوژیک، سابقه مصرف زیاد نمک یا دخانیات، هیستولوژی بیماری، نوع هیستوپاتولوژی، مرحله پیشرفت سرطان، علایم در زمان تشخیص و اندازه ی تومور بر طول عمر بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.

برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش کاپلان-مایر، مدل مخاطرات متناسب کاکس و برآوردگر برسلو و تارون-وایر استفاده شد.

نتایج:

۶/۷۱ درصد از بیماران مرد و بقیه (۴/۲۸ درصد) زن بودند و میانگین سن در بیماران مرد ۳۹/۵۹ سال و در زنان ۲۲/۵۶ سال بود.

میانگین و میانه‌ی بقای این بیماران به ترتیب ۵۶/۳۲ ماه و ۳/۲۸ ماه به‌دست آمد و بقای یک ساله، دو ساله، سه ساله، چهارساله و پنج ساله‌ی این بیماران به ترتیب ۷۸/۰، ۵۳/۰، ۴۰/۰، ۳۲/۰ و ۱۵/۰ به‌دست آمد.

مدل مخاطرات متناسب کاکس نشان داد که سن در زمان تشخیص (۰۲۳/۰ p =)، سابقه‌ی فامیلی (۰۴۵/۰ p =) و اندازه‌ی تومور (۰۳۲/۰ p =) با طول عمر بیماران ارتباط معناداری داشته‌اند.

نتیجه‌گیری و بحث:

میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده پایین است و به نظر می‌رسد که یکی از دلایل جدی این مسأله، تأخیر در تشخیص باشد.

بنابراین، به‌کارگیری آموزش همگانی درباره ی تشخیص و علایم خطر اولیه بیماری و انجام آزمایش‌های دوره‌ای، اجتناب‌ناپذیر است.

درمان سرطان معده در طب سنتی

برخی از گیاهان دارویی می توانند در کمک به مبارزه با سرطان نقش چشمگیری داشته باشند.

شبدر قرمز

شبدر قرمز حاوی ترکیبی قوی به نام فورمونونتین است که به مبارزه با سرطان پستان کمک می کند.

درمان سرطان معده در طب سنتی

بنا بر مطالعه ای که در نشریه پزشکی Hormone and Metabolic Research منتشر شد، دانشمندان دریافتند که فورمونونتین از گسترش سلول های سرطانی و همچنین حمله سرطان به سلول های سالم جلوگیری می کند و از این رو گسترش بیماری احتمال کمتری دارد.

در شرایطی که مطالعات بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرند، اما نتایج کسب شده امیدوارکننده بوده اند.

قاصدک

بر اساس پژوهش های صورت گرفته درباره فواید سلامت شگفت انگیز قاصدک، توانایی این گیاه در مبارزه با سرطان جالب توجه است.

یکی از جالب توجه‌ترین مطالعات صورت گرفته درباره توانایی های ضد سرطانی قاصدک در نشریه Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine منتشر شده بود.

دانشمندان کانادایی دریافتند که پس از گذشت ۴۸ ساعت از مواجهه با عصاره قاصدک، مرگ سلول های سرطانی آغاز شده است.

همچنین، مشخص شد قاصدک حتی روی سلول های سرطانی که در برابر شیمی درمانی مقاوم بودند نیز تأثیرگذار بوده است.

پژوهشی دیگر که در نشریه International Journal of Oncology منتشر شد، نشان داد که چای تهیه شده از برگ های قاصدک رشد سلول های سرطان پستان را کاهش می دهد، در شرایطی که چای تهیه شده از ریشه قاصدک توانایی سلول های سرطانی برای حمله به بافت سالم پستان و بافت سالم پروستات را کاهش می دهد.

در مطالعه ای دیگر که در نشریه پزشکی آنلاین Plos One منتشر شد، پژوهشگران دریافتند که عصاره ریشه قاصدک قادر به انتخاب و از بین بردن سلول های سرطانی بدون سمیت برای سلول های سالم بوده است.

آن‌ها این گونه نتیجه گیری کردند که ریشه قاصدک جایگزینی بالقوه خوب، غیر سمی و مؤثر برای حالت های معمول شیمی درمانی است.

زنجبیل

زنجبیل نه تنها می تواند عطر و طعم خوبی به کلوچه ها ببخشد، بلکه این ادویه قدرتمند از ویژگی های ضد سرطانی و نابودکنندگی تومور نیز بهره می برد.

به لطف چهار ترکیب مختلف – جینجرول، پارادول، شوگائول و زرومبون – پژوهشی که در نشریهInternational Journal of Preventive Medicine منتشر شد، نشان داد که زنجبیل ممکن است به درمان سرطان های پستان، روده بزرگ، معده، کبد، پروستات و پوست کمک کند.

گیاه دم اسب

مطالعه ای که در نشریه Jounal of Medicinal Food منتشر شد، نشان داد که گیاه دم اسب کوچک تکثیر سلول های سرطانی را متوقف می کند.

مطالعات بیشتر روی حیوانات نشان داد که ترکیبی از گیاهان دارویی که شامل گیاه دم اسبی به همراه قارچ چاگا بود در کاهش لنفوم (سرطان غدد لنفاوی) و تومورهای سرطان خون مؤثر بوده و نرخ بقا را تا ۳۳ درصد افزایش داده است.

شیرین بیان

مشخص شده است در ریشه این گیاه خوشمزه ترکیبی به نام گلابریدین وجود دارد که قادر است روشن شدن ژن های سرطان کبد – فرآیندی که به نام بیان ژن شناخته می شود – را متوقف کند.

اما گلابریدین تنها ترکیبی در شیرین بیان نیست که توانایی مبارزه با سرطان را نشان داده است.

مطالعات نشان داده اند که گلابریدین و دیگر ترکیبات قوی که در ریشه شیرین بیان یافت می شوند ممکن است در زمینه مبارزه با سرطان سینه و سرطان های دستگاه گوارش نیز مؤثر باشند.

خار شیری

دانشمندان کانادایی دریافتند که پس از گذشت ۴۸ ساعت از مواجهه با عصاره قاصدک، مرگ سلول های سرطانی آغاز شده است.

همچنین، مشخص شد قاصدک حتی روی سلول های سرطانی که در برابر شیمی درمانی مقاوم بودند نیز تأثیرگذار بوده است.

خار شیری یا خار مریم دیر زمانی است که به عنوان یک محافظ کبد شناخته می شود، اما پژوهش ها نشان داده اند که این گیاه ممکن است از جمله بهترین داروهای طبیعی برای درمان سرطان کبد باشد.

ترکیبی به نام سیلیمارین که در گیاه خار شیری وجود دارد می تواند به هفت روش مختلف با سرطان مبارزه کند.

افزون بر این، ترکیبی به نام سیلیبین از مواد ژنتیکی در سلول های کبد محافظت می کند، در شرایطی که بروز سرطان کبد را کاهش می دهد.

جعفری

از جعفری بیشتر به عنوان یک چاشنی در غذاها استفاده می شود، اما این گیاه دارویی می تواند در نقش یک راه حل طبیعی برای مقابله با سرطان مدنظر قرار بگیرد.

پژوهشی که در نشریهScience of Food and Agriculture منتشر شد، نشان داد که جعفری به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و رادیکال های آزاد را نابود می سازد، از DNA در برابر آسیبی که می تواند به سرطان منجر شود، محافظت می کند و همچنین تکثیر و مهاجرت سلول های سرطانی در بدن را مهار می کند.

ارگانو

درباره توانایی های ارگانو برای مبارزه با سرطان مطالعات گسترده ای صورت نگرفته است، اما مطالعات اولیه از جمله یک نمونه که در نشریه Journal of Medicinal Food منتشر شد، نشان داده اند که ۴-ترپینئول که در ارگانو یافت می شود، در مقابله با گسترش سرطان مؤثر است.

بارهنگ

بنا بر نتایج پژوهشی که در نشریه Journal of Ethnopharmacology منتشر شده است، گیاه دارویی بارهنگ می تواند قدرت رشد سلول های سرطانی در انسان را سرکوب کند.

مخمر سنت جان

بیشتر مردم فکر می کنند مخمر سنت جان برای درمان افسردگی استفاده می شود و مطالعات بسیاری نشان داده اند که در این زمینه مؤثر عمل می کند، اما افراد کمی این گیاه دارویی را به عنوان گزینه ای در درمان سرطان مدنظر قرار می دهند.

پژوهشی که در نشریه پزشکی آنلاین Plos One منتشر شد، نشان داد که ماده فعال هیپریسین در مقابله با سرطان مهاجم ملانوما بسیار مؤثر بوده است.