سرطان مری: تشخیص، علائم، درمان، مراحل آخر، طول عمر / سرطان مری خوش خیم
سرطان مری: تشخیص، علائم، درمان و تغذیه / سرطان مری خوش خیم / مراحل آخر و طول عمر سرطان مری / آیا سرطان مری کشنده است / علائم سرطان مری و حنجره
سرطان مری : در این مقاله از بخش انواع سرطان در وبسایت نایریکا به سرطان مری, سرطان مری چیست, سرطان مری خوش خیم, مراحل آخر سرطان مری, طول عمر سرطان مری, ایا سرطان مری کشنده است, علائم سرطان مری, تشخیص سرطان مری, تغذیه سرطان مری, درمان سرطان مری, علائم سرطان مری و حنجره می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
سرطان مری, سرطان مری چیست, سرطان مری خوش خیم, مراحل آخر سرطان مری, طول عمر سرطان مری, ایا سرطان مری کشنده است, علائم سرطان مری, تشخیص سرطان مری, تغذیه سرطان مری, درمان سرطان مری, علائم سرطان مری و حنجره
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- سرطان مری چیست
- سرطان مری خوش خیم
- مراحل آخر سرطان مری
- طول عمر سرطان مری
- آیا سرطان مری کشنده است
- علائم سرطان مری
- تشخیص سرطان مری
- تغذیه سرطان مری
- درمان سرطان مری
سرطان مری چیست
سرطان مری (به انگلیسی: Esophageal cancer) نوعی سرطان است که در مری یا سرخ نای (بخشی از لوله گوارش) ایجاد می‌شود.
سرطان مری عبارت است از تغییر در سلول های دیواره مری و رشد سلول های غیر طبیعی در مری.
سرطان مری چیست
دو نوع سرطان مری اصلی وجود دارد.
سرطان سنگفرشی که در انتهای فوقانی مری بیشتر بروز می کند و آدنوکارسینوم که بیشتر در پایین انتهای مری و به خصوص در اطراف محل اتصال معده به مری رخ می دهد.
سرطان مری خوش خیم
به ندرت تهدیدی برای زندگی به شمار می‌آیند.
تومورهای سرطانی خوش خیم قابل برداشتن‌اند و معمولاً بار دیگر رشد نمی‌کنند.
سرطان مری خوش خیم
به بافت‌های اطراف حمله نمی‌کنند.
به بخش‌های دیگر بدن گسترش نمی‌یابند.
سرطان مری در سلول‌های لایۀ درونی مری شروع می‌شود، و به مرور گاهی به طور عمقی به داخل مری و بافت‌های اطراف حمله می‌کند.
سلول‌های سرطانی می‌توانند با جداشدن از تومور اولیه گسترش یابند.
مراحل آخر سرطان مری
مراحل آخر سرطان مری زمانی است که بیمار غذای سخت و جامد نمی تواند مصرف کند ولی مواد غذایی مثل ژله و سوپ را براحتی می خورد .
مراحل آخر سرطان مری
بعضی از بیماران ممکن است حتی این مواد را نتوانند مصرف کنند و از آب و چای و مایعات استفاده کنند و حتی در مراحل پیشرفته بیمار آب را هم نمی تواند بخورد و فقط از آب دهان خود می تواند استفاده کند و در مراحل آخر بیمار حتی از خوردن آب دهان خود نیز عاجز می باشد .
طول عمر سرطان مری
این بیماری هرچه سریعتر تشخیص داده شود احتمال درمان کامل آن بیشتر است.
طول عمر سرطان مری
فقط حدود ۱۰ درصد از بیمارانی که با سرطان مری تشخیص داده شده اند، بیش از ۵ سال زنده می مانند و این بیماران احتمالا مداوا می شوند.
آیا سرطان مری کشنده است
سرطان مری یکی از کشنده ترین سرطانها محسوب می شود .
آیا سرطان مری کشنده است
فقدان علائم زودرس اولیه و نیز وجود جریان لنفاوی دوطرفه و قوی مری سبب می شود در زمان تشخیص ، بیماری در مراحل پیشرفته باشد .
علائم سرطان مری
دشواری در بلع (دیسفاژی)؛
کاهش وزن ناخواسته؛
درد در سینه به‌صورت احساس فشار یا سوزش؛
سوزش معده یا سوءِهاضمه؛
گرفتگی صدا و سرفه کردن.
علائم سرطان مری
درد بین تیغه شانه ها نیز می تواند مشکل ساز باشد. این مشکل گاهی اوقات با خوردن غذا تحریک می شود.
یکی دیگر از علائم سرطان مری بالا آوردن غذا بدون هیچ تغییری، چند دقیقه بعد از بلع می باشد.
بیمار اغلب سعی می کند با کمتر کردن میزان مصرف غذاهای جامد این مشکل را حل کند که اغلب باعث کاهش وزن و خستگی می شود.
در ادامه، سوزش سردل، مدفوع سیاه رنگ،بزاق بیش از حد،تهوع، استفراغ معمولی و استفراغ خون نیز ممکن است بروز کنند.
علائم اولیه اغلب خفیف هستند اما به تدریج شدید تر می شوند.
حتما با مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص سرطان مری
مراحل اولیه سرطان اغلب بدون علامت هستند.
پس در اغلب موارد، سرطان مری در این مراحل تشخیص داده نمی شود.
در برخی بیماران، سرطان اولیه مری در حالی تشخیص داده می شود که آزمایشاتی برای بیماری های دیگر انجام شود.
هنگامی که بیمار علایمی را که نشانه احتمال سرطان مری هستند داشته باشد تست های مختلفی قابل انجام هستند:
تشخیص سرطان مری
استفاده از اسکوپ برای تشخیص سرطان (آندوسکوپی)
در زمان آندوسکوپی، دکتر یک لوله میان تهی را که مجهز به یک دوربین است (اسکوپ) را از گلوی شما پایین می‌فرستد و وارد مری می‌کند.
با استفاده از آندوسکوپی پزشک وضعیت بافت مری شما را بررسی می‌کند و به دنبال ناحیه‌هایی می‌گردد که سرطانی شده یا دچار التهاب می‌باشد.
نمونه‌برداری از بافت‌ها (بیوپسی)
پزشک شما ممکن است از یک اسکوپ مخصوص استفاده کرده و آن را به داخل مری شما وارد کند تا به این ترتیب بتواند یک نمونه از بافت‌های مشکوک به سرطان تهیه کند (نمونه برداری).
این نمونه از بافت‌ها در ادامه برای آزمایشگاه ارسال می‌شود تا با بررسی آن وجود هر گونه سلول سرطانی در آن مشخص شود.
تعیین میزان سرطان هنگامی که یک تشخیص سرطان مری تائید می‌شود، پزشک آزمایش‌های دیگری را برای تعیین اینکه آیا سرطان به گره‌های لنفاوی یا سایر نقاط بدن گسترش یافته است، توصیه می‌کند.
تست‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)
- توموگرافی کامپیوتری (CT)
- توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)
دکتر شما با استفاده از اطلاعات این روش‌ها می‌تواند مرحله سرطان را تشخیص دهد.
تغذیه سرطان مری
رژیم غذایی احتمالاً یک عامل موثر در ابتلا به این بیماری است.
رژیم‌های غذایی پر چرب احتمالاً می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند و مصرف حجم زیادی از میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد.
تغذیه سرطان مری
چاقی فرد نیز می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد.
مجموعه متنوعی از میوه‌ها و سبزیجات موجود در بازار سبزی های دارای برگ سبز تیره، سیب، گیلاس، انگور، خربزه، پیاز، نخود فرنگی، انواع لوبیا، آلو و کدو حلوایی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
درمان سرطان مری
درمان هایی که برای سرطان مری دریافت می‌کنید بر اساس نوع سلول‌های دخیل در سرطان، مرحله سرطان، سلامت کلی و ترجیحات شما برای درمان است.
جراحی سرطان مری
جراحی برای از بین بردن سرطان می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر روش‌های درمان استفاده شود.
درمان سرطان مری
عملیات مورد استفاده برای درمان سرطان مری عبارت‌اند از:
جراحی برای حذف تومورهای بسیار کوچک:
اگر سرطان شما بسیار کوچک بوده و در لایه‌های سطحی سلول‌های مری محدود شده و گسترش نیافته باشد، جراح توصیه به حذف سرطان و حاشیه بافت سالم که آن را احاطه کرده است، می‌کند.
جراحی را می‌توان با استفاده از آندوسکوپ انجام داد.
جراحی برای از بین بردن یک قسمت از مری:
در طی این عمل، جراح بخشی از مری را که حاوی تومور است همراه با بخشی از قسمت فوقانی شکم و گره‌های لنفاوی مجاور از بین می‌برد.
مری باقی مانده مجدداً به معده شما متصل می‌شود.
معمولاً این کار با کشیدن معده به سمت مری انجام می‌شود.
جراحی برای از بین بردن مری می‌تواند به روش باز با استفاده از برش‌های بزرگ یا با ابزارهای جراحی خاص (لاپاروسکوپی) انجام شود.
چگونگی عمل جراحی بستگی به وضعیت فردی و رویکرد خاص جراحان به مدیریت آن دارد.
جراحی برای از بین بردن بخشی از مری و قسمت فوقانی معده (esophagogastrectomy):
در طی ایزوفوگرافیترکتومی، جراح بخشی از مری، گره‌های لنفاوی مجاور و قسمتی از معده را از بین می‌برد.
سپس باقی مانده از معده کشیده می‌شود و دوباره به مری متصل می‌شود.
در صورت لزوم، بخشی از کولون برای کمک به پیوستن به دو مورد استفاده می‌شود.
درمان برای انسداد مری و مشکل بلع (دیسفاژی) می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
رفع انسداد مری:
اگر سرطان مری شما مری را محدود کرده باشد، جراح ممکن است از آندوسکوپ و ابزار مخصوص برای قرار دادن یک لوله فلزی (استنت) برای نگه داشتن مری باز استفاده کند.
گزینه‌های دیگر عبارت‌اند از جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، لیزر درمانی و فتودینامیک درمان.
تأمین تغذیه:
اگر دچار مشکل بلع باشید، پزشک ممکن است یک لوله تغذیه را توصیه کند.
لوله تغذیه اجازه می‌دهد تا تغذیه به طور مستقیم به معده یا روده کوچک تحویل داده شود.
شیمی درمانی:
شیمی درمانی درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
داروهای شیمی درمانی معمولاً قبل از جراحی (neoadjuvant) یا بعد از (adjuvant) در افراد مبتلا به سرطان مری استفاده می‌شود.
شیمی درمانی نیز می‌تواند با پرتودرمانی ترکیب شود.
در افرادی که مبتلا به سرطان پیشرفته هستند، شیمی درمانی می‌تواند به تنهایی برای کمک به از بین بردن علائم و نشانه‌های ناشی از سرطان استفاده شود.
اثرات جانبی شیمی درمانی بستگی به داروهای شیمی درمانی شما دارد.
پرتو درمانی:
پرتودرمانی با استفاده از اشعه ایکس پر انرژی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
پرتو درمانی در اغلب موارد با شیمی درمانی در افراد مبتلا به سرطان مری همراه است.
این حالت معمولاً قبل از عمل جراحی یا گاهی اوقات پس از جراحی استفاده می‌شود.
پرتودرمانی همچنین برای از بین بردن عوارض سرطان پیشرفته مری مانند زمانی که یک تومور به اندازه کافی بزرگ می‌شود تا عبور غذا به معده را متوقف می‌کند، استفاده می‌شود.
عوارض جانبی تابش در مری مانند واکنش پوستی مثل آفتاب سوختگی، بلع دردناک و دشوار و آسیب رساندن به ارگان‌های مجاور مثل ریه و قلب است.
شیمی درمانی ترکیبی و اشعه ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است اثربخشی هر درمان را افزایش دهد.
ترکیب شیمی درمانی و درمان تابش، احتمال و شدت عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.
