سرطان استخوان: انواع، علائم، تشخیص، درمان / سرطان ستون فقرات و لگن خاصره
سرطان استخوان: انواع، علائم، تشخیص، درمان / سرطان استخوان ستون فقرات و لگن خاصره / آیا سرطان استخوان کشنده است / سرطان استخوان ویکی پدیا / درمان در طب سنتی
سرطان استخوان : در این مقاله از بخش انواع سرطان در وبسایت نایریکا به سرطان استخوان, سرطان استخوان چیست, علائم سرطان استخوان, تشخیص سرطان استخوان, سرطان استخوان ستون فقرات, آیا سرطان استخوان کشنده است, درمان سرطان استخوان, علائم سرطان استخوان لگن خاصره, انواع سرطان استخوان, سرطان استخوان ویکی پدیا, درمان سرطان استخوان در طب سنتی, عکس سرطان استخوان, ایا سرطان مغز استخوان کشنده است می پردازیم.
با ما همراه باشید.
اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.
برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:
- سرطان استخوان چیست
- علائم سرطان استخوان
- تشخیص سرطان استخوان
- سرطان استخوان ستون فقرات
- آیا سرطان استخوان کشنده است
- درمان سرطان استخوان
- علائم سرطان استخوان لگن خاصره
- انواع سرطان استخوان
- سرطان استخوان ویکی پدیا
- درمان سرطان استخوان در طب سنتی
سرطان استخوان چیست
سرطان استخوان به سارکوم Sarcome نیز شهرت دارد و در تمام دنیا شایع است.
سرطان استخوان، سرطان نادری است که در درون یاختههای استخوانی شکل میگیرد
سرطان استخوان زمانی روی میدهد که یک تومور یا بافتی غیر طبیعی در استخوان ایجاد شود.
تومور ممکن است بدخیم بوده، بدین معنی که به سرعت رشد کرده و به دیگر قسمتهای بدن نیز سرایت کند.
هرچند معمولا به ندرت اتفاق میافتد که سرطان از استخوانها شروع شود.
علائم سرطان استخوان
علایم وابسته به محل و اندازه سرطان متغیر می باشد.
علائم سرطان استخوان با گذشت زمان وخیم تر می شوند.
درد شایع ترین علامت سرطان استخوان است.
تومورهایی که در مفاصل یا نزدیک مفاصل بوجود میآیند، باعث ایجاد ورم و یا حساسیت در ناحیه مبتلا می شوند
علایم دیگر شامل خستگی، تب، کاهش وزن و نازک شدن جدار استخوان و خوردگی استخوان، کم خونی و ضعف عمومی، براق شدن پوست در سطح تومور است.
ولی هیچ کدام از این علایم، علامت قطعی سرطان نیستند.
آنها ممکن است به علت شرایط غیرخطرناک دیگر نیز ایجاد شوند.
لذا باید حتما توسط پزشک بررسی شوند.
تشخیص سرطان استخوان
تشخیص زودرس سرطان استخوان
آزمایشات به صورت روتین انجام می گیرند تا مراحل اولیه برخی سرطان ها را قبل از بروز علایم شناسایی کنند.
تاکنون هیچ آزمایش بخصوصی برای تشخیص زودرس سرطان استخوان شناخته نشده است.
بهترین راهکار توجه داشتن به علایم و نشانه های این بیماری است.
تشخیص سرطان استخوان
علایم بیمار، تست بدنی، نتایج تصویربرداری، و آزمایش خون می توانند سرطان استخوان را نشان دهند.
اما در اغلب موارد، پزشکان می بایست این احتمال را با بررسی یک نمونه از بافت یا سلول تایید کند.
دیگر بیماری ها، مثل عفونت استخوانی، ممکن نتایجی مشابه سرطان در آزمایشات به همراه داشته باشد.
تشخیص صحیح یک تومور استخوانی اغلب به تجمیع اطلاعات درباره مکان آن (کدام استخوان و حتی کدام بخش از آن)، تصویر اشعه ایکس، و بررسی زیر میکروسکوپ بستگی دارد.
از آنجا که متاستاز یک استخوان می تواند علایم و نشانه هایی مشابه یک سرطان استخوان اولیه داشته باشد، بسیاری از پزشکان از بیوپسی برای تشخیص اولین متاساز استخوان بیمار استفاده می کنند.
بعد از آن، متاستاز های استخوانی دیگر معمولا با اشعه ایکس و تصویربرداری مشخص می شوند.
تصویربرداری برای تشخیص سرطان استخوان
اشعه ایکس
اغب سرطان های استخوان با اشعه ایکس مشخص می شوند.
استخوان در محل سرطان به صورت ترک خورده دیده می شود.
سرطان می تواند به صورت یک حفره در استخوان نیز دیده شود.
بعضی اوقات پزشکان می توانند یک تومور را اطراف یک نقص در استخوان مشاهده کنند که ممکن است به بافت های اطراف نیز سرایت کند.
رادیولوژیست می تواند بگوید که آیا یک تومور به صورتی که در اشعه ایکس نمایان شد بدخیم است یا نه، اما بیوپسی با قطعیت مشخص می کند.
اشعه ایکس بر روی قفسه سینه انجام می گیرد تا مشخص شود آیا سرطان استخوان به ریه رسیده است یا خیر.
سی تی اسکن
یک فرآیند اشعه ایکس است که تصاویری با جزییات کامل را از بدن ارائه می دهد.
به جای گرفتن یک تصویر، مثل اشعه ایکس معمولی، یک اسکنر سی تی، همانطور که به دور شما می چرخد چندین تصویر می گیرد.
یک کامپیوتر سپس تصاویر را ادغام کرده و به صورت برشی از بدن نمایش می دهد.
یک اسکنر سی تی به صورت یک دونات بزرگ توصیف می شود، با یک تخت باریک در میان آن که شما بر روی آن می خوابید.
سی تی از اشعه ایکس معمولی بیشتر طول می کشد، ممکن است ناخوشایند باشد.
سی تی در مرحله بندی سرطان مفید است.
مشخص می کند که آیا سرطان به ریه، کبد یا دیگر بخش ها سرایت کرده است یا خیر.
این اسکن ها همچنین غدد لنفاوی و اعضای دور را نیز که ممکن است سرطان متاستازیک وجود داشته باشد، نشان می دهد.
قبل از آزمایش ۱یا۲ واحد مایع کنتراست می نوشید که تصویر شکم و روده را واضح می کند.
ممکن است مایع دیگری را نیز به صورت وریدی دریافت کنید که ساختارهای بدن مشخص تر شوند.
این تزریق ممکن است باعث بروز حساسیت شود. با استفاده از دارو می توان آن را برطرف کرد.
سی تی همچنین مورد استفاده قرار می گیرد تا سوزن بیوپسی را به مکان دقیق متاستاز هدایت کند.
برای این فرآیند، به نام بیوپسی با کمک سی تی، بیمار بر روی تخت سی تی باقی می ماند و یک رادیولوژست سوزن بیوپسی را به توده وارد می کند.
ام آر آی
از امواج رادیویی و آهن رباهای یوی به جای اشعه ایکس استفاده می کند.
انرژی ساطع شده از امواج رادیویی جذب شده و سپس طبق الگویی متناسب با نوع بافت و بیماری به تصویر کشیده می شود.
یک کامپیوتر این الگو را به تصاویر با جزییات از بخش های بدن تبدیل می کند.
بعضی اوقات یک مایع کنتراست به نام گادلینوم تزریق می شود تا تومور بهتر دیده شود.
ام آر آی اغلب بهترین تست برای تومور استخوانی است.
بخصوص برای دیدن مغز و نخاع مفیدند.
از سی تی اسکن ناخوشایند ترند چون زمان بیشتری می برند، مکان قرارگیری محدودتر است و همچنین ماشین به دلیل صدای ماشین.
اسکن استخوان رادیونوکلید
این فرآیند به تشخیص اینکه آیا سرطان به دیگر استخوان ها گسترش یافته است یا خیر کمک می کند.
آن می تواند متاستاز را سریع تر از اشعه ایکس های معمول شناسایی کند.
اسکن های استخوان همچنین می توانند میزان آسیب وارده به استخوان را مشخص کنند.
برای این تست، به بیمار ماده رادیواکتیو به نام دیسفسفونات تزریق می شود.
مقدار آن بسیار کم بوده و اثرات بلندمدتی ندارد.
این ماده جذب سلول های استخوانی معیوب می شود.
نواحی آسیب دیده استخوان در تصاویر بر اساس شدت از خاکستری تا سیاه دیده می شود.
این نواحی سرطان متاستازیک احتمالی را نشان می دهد اما ورم، عفونت، یا دیگر بیماری های استخوانی نیز الگوهای مشابهی دارند.
برای تمیز دادن این حالات، تیم درمانی سرطان می تواند از تصویربرداری های دیگر یا بیوپسی استخوان استفاده کنند.
برش نگاری با گسیل پوزیترون
از گلوکز که حاوی یک اتم رادیواکتیو است استفاده می کند.
یک دوربین خاص می تواند رادیواکتیویته را شناسایی کند.
سلول های سرطانی مقادیر زیادی از قند رادیواکتیو را جذب می کند به دلیل نرخ بالای متابولیسم آن.
این اسکن برای تشخیص سرطان در کل بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
بعضی اوقات نیز می تواند مشخص کند که یک تومور سرطانی است یا خوش خیم.
با سی تی اسکن ترکیب می شود تا تشخیص دقیق تری داده شود.
بیوپسی
یک بیوپسی نمونه ای برداشته شده از تومور است که زیر میکروسکوپ بررسی می شود.
این تنها راهی است برای تشخیص این که تومور سرطانی است و دیگر انواع بیماری های استخوانی نیست.
اگر سرطان باشد، بیوپسی می تواند به پزشک بگوید که آیا این یک سرطان استخوان اولیه است یا سرطان در جای دیگری شروع شده و به استخوان سرایت کرده است.
چندین نوع نمونه از بافت و سلول برای تشخیص سرطان استخوان مورد استفاده قرار می گیرد.
جراح متد بیوپسی را با توجه به خوش خیم یا بدخیم بودن و نوع تومور انتخاب می کند.
برخی از انواع تومورهای استخوانی از نمونه های بیوپسی سوزنی قابل تشخیص هستند اما نمونه های بزرگتر (از جراحی بیوپسی) برای تشخیص دیگر انواع موردنیاز است.
اگر جراح تصمیم داشته باشد که تومور را به طور کامل بردارد نیز بر انتخاب نوع بیوپسی اثر می گذارد.
انتخاب غلط نوع بیوپسی می تواند بعضی اوقات کار را برای جراح سخت کند تا تومور را به طور کامل بردارد بدون این که مجبور شود قسمتی یا کل دست یا پای دارای تومور را نیز بردارد.
همچنین ممکن است باعث شود تا سرطان گسترش یابد.
بیوپسی سوزنی
دو نوع بیوپسی سوزنی وجود دارد: بیوپسی ظریف و بیوپسی مرکزی.
در هر دو مورد ابتدا از یک بی حسی موضعی استفاده می شود.
برای بیوپسی ظریف، پزشک از یک سوزن بسیار نازک برای برداشتن مقداری جزیی از تومور استفاده می کند.
بعضی اوقات، پزشک با لمس ناحیه احتمالی سوزن را وارد می کند.
اگر تومور در عمق واقع شده باشد، از سی تی کمک می گیرد.
این را بیوپسی با استفاده از سی تی می نامند و اغلب توسط یک متخصص اشعه ایکس با نام رادیولوژست مداخله گر انجام می گیرد.
در یک بیوپسی مرکزی، پزشک از سوزنی بزرگتر برای برداشتن حجمی استوانه ای از بافت استفاده می کند.
بسیاری از متخصصان بر این باورند که یک بیوپسی مرکزی در تشخیص یک سرطان استخوان اولیه موثرتر از بیوپسی ظریف است.
بیوپسی جراحی
در این فرآیند، یک جراح نیاز دارد تا مقداری از پوست را بشکافد تا مقدار کمی از بافت را بردارد.
این را همچنین بیوپسی شکافی می نامند.
اگر کل تومور برداشته شود، آن را بیوپسی برشی می نامند.
این بیوپسی ها در بیهوشی کامل بیمار صورت می گیرد.
آن را همچنین می توان با مسدود کردن اعصاب که ناحیه وسیعی را بی حس می کند، انجام داد.
اگر این نوع از بیوپسی مورد نیاز باشد، این مهم است که جراحی که بعدا قرار است سرطان را بردارد خود وی بیوپسی را انجام دهد.
سرطان استخوان ستون فقرات
تومورهای ستون فقرات شامل طیفی از رشدهای غیر معمول سلولها در داخل و یا اطراف ستون مهرهها است.
این تومورها نسبت به تومورهای مغزی شیوع کمتری دارند و بر اساس محل و نوع بافت سرطانی تقسیمبندی میشوند.
نواحی گسترش ثانویه بافتهای سرطانی به عنوان متاستاز ستون فقرات شناخته میشوند.
هر چند ممکن است بافت سرطانی، ستون فقرات را تحت تأثیر قرار داده باشد، سلولهای این بافتها از نوع سلولهای بافت مبدأ (سینه، ریه، روده و …) بوده و در نتیجه درمان متاستاز ستون فقرات به ارگان مبدأ و وسعت رشد بیماری وابسته است.
تومورهای ستون فقرات با توجه به ناحیه تحت تأثیر در ستون مهرهها به انواع تومور اکسترادورال (تومور مهرهای)، تومور اینترادورال و تومور اینترامدولاری تقسیمبندی میشود.
تومورهای مهرهای به دو گروه تومورهای اولیه و تومورهای متاستاتیک تقسیم میشوند.
این تومورها در ستون مهرهها ایجاد شده که با رشد نا معمول سلولهای جسم مهره یا دیسک گسترش مییابند.
تومورهای اولیه معمولاً در افراد میانسال رخ میدهند.
استئوژینیک سارکوما، رایجترین نوع سرطان بدخیم از این بیماری است.
در عین حال، تومورهای اولیه ستون فقرات بسیار نادر بوده و رشد بسیار آهستهای دارند.
در تنگی کانال نخاع کمری، ریشههای عصب نخاعی در ناحیه کمری تحت فشار قرار میگیرند و یا به طور کامل بسته میشوند.
این امر میتواند منجر به علائم سیاتیک- سوزش، ضعف و یا بیحسی -که از پایین کمر به ناحیه لگن و پاها انتشار مییابند، شود و تومورهای متاستاتیک ایجاد کند.
از مشخصه دیگر این علائم، تشدید آنها هنگام انجام فعالیت است.
همچنین تومورهای ستون فقرات معمولاً از بافتهای دیگر به ستون فقرات متاستاز میکنند و اغلب موجب بروز دردهایی میشوند که در اثر استراحت نیز بهبود نمییابند و هنگام شب شدت پیدا میکنند.
تومورهای متاستاتیک با علائم جدی از قبیل کاهش وزن، تب و لرز و تهوع همراه هستند.
تومورهای اینترادورال-اکسترامدولاری تومورهایی هستند که در داخل کانال نخاعی (زیر غشایی که نخاع را پوشش میدهد) اما خارج از اعصاب رشد میکنند.
این تومورها معمولاً خوشخیم بوده و با رشد کمی همراه هستند اما باعث بروز علائمی چون درد و ضعف میشوند.
این نوع تومورهای نخاعی به مننژیوما و تومورهای لایه عصبی (شوانوما و نوروفیبروما) قابل تقسیم هستند.
تومورهای اینترامدولاری نیز از داخل طناب نخاعی یا از داخل تک رشتههای عصبی رشد میکنند و معمولاً از سلولهایی که به صورت فیزیکی از طناب نخاعی حمایت میکنند (سلولهای گلیال) تشکیل میشوند این تومورها بیشتر در ناحیه گردنی رخ میدهند و اغلب خوشخیم هستند هر چند که جراحی آنها دشوار است.
دو نوع تومور رایج از این گروه، آستروسیتوما و اپندیموما است.
علائم و نشانه های سرطان استخوان ستون فقرات
علائم تومورهای نخاعی به فاکتورهای بسیاری از جمله مکان تومور، سرعت نفوذ به دیگر بخشهای ستون فقرات، طناب نخاعی و اعصاب تحت تأثیر و نیز شدت تأثیر تومور بر پایداری ستون فقرات وابسته است.
درد در کمر و پاها میتوانند علائم اولیهی تومورهای ستون فقرات باشند.
همچنین برخی تومورها ممکن است موجب بیحسی، ضعف، سیاتیک، فلجی ناقص، مشکلات حرکتی و گرفتگی در پاها و دستها شوند.
از طرفی میتوانند مشکلاتی مانند عدم کنترل مثانه و مقعد و یا تغییر شکل ستون مهرهها را به همراه داشته باشند.
نشانههای مذکور ممکن است به صورت تدریجی یا به سرعت گسترش یابند. از دیگر علائم میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
درد در ناحیه گردن و کمر که مشکلات عصبی چون ضعف یا بیحسی در دستها یا پاها و یا تغییر عادات ادرار و مدفوع را به دنبال دارد.
دردهای نقطهای که هنگام صبح تشدید میشوند.
دردی که هنگام فشرده شدن مهره شدت مییابد.
دردی که با استراحت کمتر نمیشود و احتمالاً در طول شب شدت بیشتری دارد.
درد در ناحیه کمر همراه با علائمی چون نداشتن اشتها، از دست دادن وزن ناگهانی، تهوع و یا تب و لرز.
میلوپاتی، سیستم عصبی را نیز که از داخل طناب نخاعی میگذرد تحت تأثیر قرار داده و موجب ناکارآمدی این اعصاب میگردد.
این ناکارآمدیها طی معاینات قابل تشخیص هستند که به طور مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
گرفتگی عضلات در پاها افزایش مییابد.
رفلکس تاندونهای عمیق در زانو و مچ پا تشدید میشود.
اکستنشن مچ باعث جهش پاها (قسمت پایینتر از مچ) به بالا و پایین میشود.
تحریک کف پا میتواند سبب جهش انگشت شست به بالا شود که برخلاف رفلکس نرمال (به سمت پایین) است. (رفلکس بابنسکی)
تماس با انگشت میانی میتواند سبب خم شدن انگشت سبابه شود. (رفلکس هافمن)
عدم توانایی در هماهنگی (Coordination) که از راه رفتن و قدم برداشتن دشوار بیمار قابل درک است
درمان بیماری
به طور کلی تشخیص تومور ستون فقرات به کمک معاینات بالینی، ام آر آی (MRI)، سی تی اسکن، میلوگرام و بیوپسی یا نمونه برداری میسر است.
در بیشتر موارد، جراحی تومورهای ستون فقرات به عنوان آخرین راه درمان در نظر گرفته میشوند.
بدین معنا که روشهای درمانی غیر جراحی مانند پرتودرمانی، قبل از جراحی مورد استفاده قرار گرفته و حتی بعد از جراحی نیز ادامه پیدا میکنند.
جراحیها:
از اهداف اصلی جراحی میتوان به کاهش درد ایجاد شده توسط تومور، بازیابی یا حفظ فعالیتهای عصبی و بازیابی پایداری ستون فقرات اشاره کرد.
پرتودرمانی:
هدف نهایی در پرتو درمانی، از بین بردن تومورهای ستون فقرات و یا کوچکتر کردن اندازه آنها بعد یا قبل از جراحی است.
همچنین از این روش جهت کاهش درد ناشی از تومورها نیز استفاده میشود.
پرتودرمانی خارجی:
پرتودرمانی خارجی رایجترین روش پرتودرمانی است.
در این تکنیک، بیمار از طریق یک ماشین پرتودهی خارجی تحت تششع قرار میگیرد.
به عبارت دیگر پرتو به صورت مستقیم بر روی ناحیهای خاص از بدن (بافت هدف) تابانده میشود.
مزیت این روش عدم نیاز به بستری شدن بیمار است.
پرتودرمانی داخلی (پرتودرمانی داخل بافت):
درمان از طریق تششعات ساطع شده از یک ایمپلنت که در نزدیکی تومور تعبیه شده است، صورت میگیرد.
این روش بیشتر در سرطانهای ناحیه گردن کاربرد دارد.
بعد از پرتودرمانی معمولاً نیاز به بستری شدن بیمار خواهد بود زیرا اثرات رادیواکتیو تا مدتی در بدن باقی میماند.
پرتودرمانی تسکینی:
درمان تسکینی تنها برای بهبود علائم ناشی از سرطان لاعلاج، ارائه میشود.
این تششعات تنها برای کاهش درد و همچنین جلوگیری از متاستاز بیشتر سلولهای سرطانی مورد استفاده قرار میگیرد.
پرتودرمانی پیشگیرانه:
در این روش پرتوها به قسمتهای بدون سرطان تابانده میشود با این توجیه که از متاستاز احتمالی سلولهای سرطانی در این ناحیه جلوگیری شود.
این روش پرتودرمانی برای برخی از تومورها کارایی داشته و لذا پزشک در صورت نیاز آن را تجویز میکنند
ترکیب داروها و پرتودرمانی:
رادیوسنتیلایزرها داروهایی هستند که در تأثیرپذیری سلولهای سرطانی از پرتودرمانی مؤثر هستند.
در اصل این داروها میزان اکسیژنی که سلولهای سرطانی میتوانند جذب کنند را کاهش میدهند.
از آنجا که اکسیژن برای ترمیم سلولها لازم است، کمبود اکسیژن در نابودی آنها تأثیرگذار خواهد بود.
همچنین برای حفظ سلولهای غیر سرطانی از اثرات منفی پرتو درمانی، داروهای محافظ در برابر پرتودرمانی تجویز میشوند.
۵-آیا سرطان استخوان کشنده است
زمانی که سلول های استخوان ساز دچار اختلال در تولید شوند این سرطان به وجود می آید.
این بیماری محدود به سن خاصی نبوده و در تمام سنین قابل مشاهده است .
ابتلا به این سرطان خطراتی چون فلج شدن عضو تا مرگ را به همراه دارد.
سرطان یکی از بیماری هایی است که در صورت تشخیص به موقع قابل درمان است .
آگاه شدن از نشانه ها و علایم سرطان و تشخیص به موقع ین بیماری می تواند از عوارض جبران ناپذیر سرطان و مرگ یک انسان جلوگیری کند .
درمان سرطان استخوان
درمانهای مختلفی برای سرطان استخوان مطرح میشود.
بسته به نوع و محل سرطان ممکن است برای درمان سرطان استخوان به بیش از یک روش درمانی نیاز باشد.
به شرح زیر پزشکان مختلفی درمان سرطان را کنترل میکنند:
• جراح ارتوپد: پزشکی که به کمک جراحی بیماری مفاصل و استخوانها را درمان میکند.
• آنکولوژیست ارتوپد: جراح ارتوپدی که در جراحی و درمان سرطان استخوان و مفاصل تخصص دارد.
• آنکولوژیست پرتودرمانی: پزشکی که برای درمان سرطان از پرتودرمانی بهره میگیرد.
• آنکولوژیست پزشکی: پزشکی که برای درمان سرطان از شیمی درمانی و درمانهای دارویی بهره میگیرد.
همچنین فیزیولوژیست، متخصص توانبخشی، پرستاران و متخصصان بسیاری از رشتههای مختلف در درمان بیمار مبتلا به سرطان استخوان درگیر میشوند.
بحث و گفتگو درباره گزینههای درمانی، اهداف تیم درمانی و عوارض جانبی ممکن را مطرح کرده و به پزشکان برای تصمیمگیری کمک میکند.
علاوه بر این بیمار باید همه سوالات و ابهامات خود درباره درمان را از پزشک معالج پرسیده و بدون هیچ شک و تردیدی درمان را آغاز کند.
درمانهای اصلی سرطان استخوان عبارتند از:
• جراحی
• پرتودرمانی
• شیمی درمانی
• هدف درمانی
پایه و اساس درمان سرطان استخوان، عمل جراحی برای برداشتن سرطان استخوان است.
روشهای جراحی بدون نیاز به قطع عضو اندام آسیب دیده، قادر به برداشتن سرطان استخوان هستند.
گاهی اوقات ماهیچه و بافتهایی که حول سرطان استخوان را میپوشانند نیز باید برداشته شوند.
در برخی موارد برای بهبود عملکرد عضو سرطانی، علاوه بر برداشتن سرطان استخوان باید جراحی ترمیمی نیز انجام شود.
سارکوم یوئینگ، استئوسارکوم و انواع سرطان استخوان ممکن است علاوه بر جراحی به شیمیدرمانی نیز نیاز داشته باشند.
درمان معمول برای تومور بدخیم کندروسارکوم، پرتودرمانی است.
سارکوم یوئینگ پیشرفته که نسبت به دوز بالای شیمیدرمانی پاسخ ندهد نیز برای درمان به پرتودرمانی و حتی پیوند سلول بنیادی نیاز دارد.
در پیوند سلول بنیادی، سلولهای بنیادی بیمار (سلولهای خونی که پتانسیل رشد و تبدیل شدن به انواع مختلف سلولهای خونی را دارند) از جریان خون برداشت میشود.
بعد از اعمال دوزهای بالای داروی شیمیدرمانی برای از بین بردن مغز استخوان، سلولهای بنیادیِ برداشت شده از طریق تزریق خون به بدن بازمیگردند.
به این ترتیب سلولهای بنیادی بعد از گذشت ۳ تا ۴ هفته، سلولهای مغز استخوان جدید را تولید میکنند.
هدف درمانی تلاش میکند به طور خاص سلولهای سرطانی را درمان کند.
برای مثال دنوزوماب (با نام تجاری اکسجوا) یک آنتی بادی مونوکلونال است که نقش آن جلوگیری از فعالیت سلولهای خونی خاص به نام استئوکلاست (استخوان کاه) است.
این داروها برای درمان تومورهای سلولی بزرگ در استخوان که مجددا بعد از جراحی سرطان استخوان عود کردهاند یا قابل جراحی نیستند، به کار میروند.
ایماتینیب (با نام تجاری گلیوک) یکی از داروهای هدف درمانی است که جلوی سیگنال ناشی از برخی ژنهای جهش یافته -که منجر به رشد سلولهای توموری میشوند- را میگیرد.
علائم سرطان استخوان لگن خاصره
کندروسارکوم Chondrosarcoma یک تومور بدخیم یا سرطان بدخیم استخوان است که جنس سلول های سازنده آن از غضروف است.
این تومور میتواند در داخل استخوان یا در سطح آن تشکیل شود.
سن بروز آن در بالغین است و بندرت در نوجوانان و جوانان دیده میشود.
این تومور معمولاً رشد آرامی داشته و بیشتر در استخوان های لگن، شانه و ران و بازو دیده میشود.
گاهی اوقات در بیمارانی که تومور خوش خیم غضروفی به نام انکندروم دارند ممکن است این تومور سرطانی بوجود آید.
درد مهمترین علامت این تومور است که ممکن است در شب یا حین فشار دادن به استخوان مبتلا بیشتر شود.
گاهی تورم در اندام و در محل تومور دیده میشود.
گاهی استخوان مبتلا در محل تومور آنقدر ضعیف میشود که در اثر یک ضربه کوچک شکسته میشود.
وقتی تومور در اندام تحتانی است ممکن است موجب لنگش شود و وقتی نزدیک مفصل است ممکن است محدودیت حرکتی ایجاد کند.
اگر در لگن بروز کند ممکن است موجب فشار به مجاری ادراری و ایجاد علائمی مثل تکرر ادرار کند.
انواع سرطان استخوان
استئوسارکوم
استئوسارکوم متداولترین نوع سرطان استخوان است و بیشتر در جنس مذکر بین سن ۱۰ تا ۲۵ سالگی اتفاق می افتد.
معمولاً تومرهای استخوانی در استخوانهای دراز دستها و پاها، اطراف زانوها و شانه ها ایجاد می شود.
احتمال پخش شدن این سرطان به ریه ها بسیار زیاد است.
احتمال زنده ماندن در ۵ سال، ۶۵% می باشد.
ایوینگ سارکوم
یک نوع بسیار حاد سرطان استخوان ایوینگ سارکوم است که معمولاً در بچه های بین ۴ تا ۱۴ سال اتفاق می افتد.
این نوع سرطان نیز در جنس مذکر شایع تر است و به ندرت در افراد بالای ۳۰ سال اتفاق می افتد.
این سرطان معمولاً در وسط استخوانهای دراز دستها و پاها خود را نشان می دهد.
احتمال زنده ماندن در سه سال تقریباً ۶۵% می باشد.
کندروسارکوم
کندروسارکوم تومر سرطانی است که تقریباً یک چهارم همه تومرهای بدخیم را شامل می شود و دومین نوع جدی سرطان استخوان به حساب می آید.
این سرطان در سلولهای غضروفی ایجاد می شود و به طور شگفت انگیزی غیرقابل پیشبینی است.
این تومرها ممکن است پخش شونده باشند و یا روند شکل گیری کندی داشته باشند.
در آندسته از سرطانها که روند شکل گیریشان کندتر است احتمال زنده ماندن تقریبا ۹۰% است.
در دسته دیگر که شکل گیری سریع دارند شانس زنده ماندن در ۵ سال فقط ۳۰% است.
فیبروسارکوم
فیبروسارکوم یکی از انواع نادر سرطان استخوان است و در بزرگسالان بین ۳۵ تا ۵۵ سال اتفاق می افتد.
این سرطان معمولاً در استخوانهای پا و پشت زانو اتفاق می افتد و در مردها شایع تر است.
کوردما نیز یکی از سرطان های نادر استخوان است که شانس زنده ماندن آن خیلی بالا نیست.
این سرطان هم در مردها شایعتر است و معمولاً بعد از ۳۰ سالگی اتفاق می افتد.
سرطان استخوان ویکی پدیا
سرطان استخوان یا تومور استخوان (به انگلیسی: Bone tumor)به رشد نئوپلاسم بافت استخوانی اشاره میکند.
رشد ناهنجار استخوان میتواند بدخیم یا خوش خیم باشد.
میتوان این تومور را به تومورهای ابتدایی که در بافتها و سلولهای مشتق شده از استخوان به وجود میآیند یا تومورهای ثانویه که به استخوان متاستاز میدهند دستهبندی نمود.
تومورهای خوش خیم اولیه مانند : استئوما, استئوئید استئوما, استئوکندروما, استئوبلاستوما, انکندروما, ژیانت سل تومور استخوان, کیست آنوریسمال استخوان, و دیسپلازی فیبروی استخوان.
تومورهای بدخیم اولیه مانند : استئوسارکوما, کندروسارکوما, Ewing’s sarcoma, فیبروسارکوما.
تومورهای ثانویه مانند : متاستاز از سرطان سینه، سرطان ریه و سرطان پروستات.
درمان سرطان استخوان در طب سنتی
عقیده طب سنتی این است که انواع سرطان به دلایلی که ذیل آورده میشود به وجود می آیند.
بنابراین به منظور پیشگیری از سرطان باید از مصرف خوراکی ها یا انجام کارهای ذیل خودداری کنید.
علل شایع ایجاد انواع سرطان عبارتند از مصرف دخانیات، کم تحرکی، مصرف فست فودها، آلاینده های محیطی، اسانسهای شیمیایی، غذاهای مانده، اضافه وزن، پرخوری، استفاده از ظروف پلاستیکی، تفلونی، سربی و آلومینیومی، ادکلن های شیمیایی، چربی ترانس بالا و روغن جامد، مصرف کافئین زیاد، نان سوخته، پنیر مانده، روغن های سرخکردنی، ته دیگ، چیپس و پفک و…، زیاد نگاهکردن به ماهواره، کامپیوتر و تلویزیون، زیاد بازی کردن با بازی های کامپیوتری، تأخیر در ازدواج، آلودگی های زیستی.
علل دیگر بروز سرطان عبارتند از خوراکهای صنعتی و غذاهای آماده (فست فودها، سوسیسها، کالباسها، همبرگرها، پیتزا.
نیترات موجود در آنها که در بدن تبدیل به نیتروزامین می شود مادهای سرطانزا است)، آشامیدنی های صنعتی (نوشابههای گازدار، آبمیوههای شیمیائی و…)، مواد شیمیایی و پلاستیکی، استرسهای روانی و روحی، شویندههای شیمیائی، مواد شیمیائی معطر کننده، عطرهای شیمیایی، امواج الکترونیکی و مخابراتی، همه وسایل برقی که میدان مغناطیسی ایجاد می کنند(برخی از قطعات کامپیوتری که داغ می شوند گاز سمّی فلورین تولید می کنند)، لباسهایی که با مواد نسوز تولید می شود، مواد آرایشی شیمیایی، مواد نگه دارنده شیمیایی، طعم دهنده ها و رنگ دهنده های شیمیایی، کنسروها و کمپوت ها.
پیشگیری از سرطان در طب سنتی
مصرف سدیم به مقدار لازم.
نمک دریا منبع خوبی برای دستیابی به سدیم مورد نیاز است.
اما زیاده روی در مصرف سدیم فشارخون را بالا می برد،بنابراین یک گرم قبل از شروع به خوردن غذا و یک گرم پس از غذا نمک بخورید در حالی که غذایتان بی نمک است.
مصرف روی به مقدار لازم.
بعضی از منابع روی شامل گردوی خشک، فندق خشک، بادام شیرین درختی.
زیاده روی در مصرف روی مسمومیّت میآورد
مصرف کلسیم به مقدار لازم.
بعضی از منابع کلسیم عبارتند از شیر، دوغ و ماست.
زیاده روی در مصرف کلسیم سرطان استخوان و سرطان خون می آورد.
مصرف فیبر به مقدار لازم.
بعضی از منابع فیبر عبارتند از سبزیجات تازه و سالم و کاهو بدون اضافه کردن سس.
کمبود فیبر گیاهی باعث سرطان روده می شود
دریافت ویتامین A به مقدار لازم.
بعضی از منابع ویتامین A عبارتند از هویج زرد، زردآلو، کدو حلوایی.
کمبود ویتامین A باعث افزایش اثر مواد سرطانزا می شود.
مصرف ویتامین B به مقدار لازم.
بعضی از منابع ویتامین های خانواده B عبارتند از مویز ۲۱ عدد صبح و ناشتا، آناناس، سبوس گندم و جو.
کمبود ویتامین B مخصوصاً ویتامین B2 باعث افزایش رشد سرطانهای پوستی اپی تلیال می شود.
دستورات عمومی برای انواع سرطان
برای پیشگیری و کمک به درمان سرطان ساعت ۶ صبح آب خیار، ساعت ۱۲ ظهر آب کاسنی، ساعت ۶ بعد از ظهر آب کاهو، ساعت ۱۲ شب آب کرفس بخورید.
برای درمان لخته های خونی و درمان پلاک، میوه عناب رسیده را بجوشانید و پس از ولرم شدن به نسبت مساوی با آب کاهو مخلوط کنید، سپس میل نمایید.
انار شیرین با پرده های بین دانه های انار ضدّ سرطان است. به عنوان عصرانه بخورید
شب سوپ جوِ دوسر) با سرکه طبیعی انگور عسگری میل کنید.
خوردن خولنجان مصری در درمان سرطان، بسیار موثر است
زردآلوی رسیده و هویج زرد ضد سرطان هستند.
به ویژه در سرطان ریه و پانکراس کاربرد دارند.
جوشانده پوست و برگ درخت بلوط ضد سرطان است.
شیره خرما همراه با عسل، آب سیب همراه با عسل، آب زردک همراه با عسل مفید هستند.
میوههائی که دارای بتاکاروتن هستند مانند هویج زرد و زرد آلو مفیدند.
در صبحانه شیر کم چرب و تازه گاو را با عسل اسطوخدوس طبیعی ترکیب کرده میل نمایید.
وسط روز شیر تازه گاو مخلوط با خرما بخورید.
برای درمان سرطان استخوان با گیاهان به همراه ناهار روغن زیتون طبیعی و کاهو مصرف کنید.